چگونگی رفتار با مادر كمالگرا و زودجوش

موضوع خواستگاری با عصبانیت مادر چه ربطی داره؟ چرا مادر در حضور خواستگار عصبانی می شوند؟ 

جلسه اول مادر خواستگار  از مادر من يه سوال پرسيدن كه آيا فرزان از لحاظ مالی شمارو تامين ميكنه و آيا قراره بعد از ازدواج زندگی اينها 3 نفره باشه؟ مامان من خيلی عصبانی شد گفت مگه من به پول پسر شما احتياج دارم همون طور كه تا الان زندگی كردم از اين به بعد هم همونه. جلسه دوم كه بعد از 2 ماه دوباره اومدن قبل از اينكه اشاره ای به توافقات ازدواج بشه مثل مهريه و شيوه برگزاری مراسم و اين صحبتها مادر ايشون گفتن كه آيا اجازه ميدين بيشتر رفت و آمد كنن بچه ها تا قبل از بله برون و دختر شما تنها بياد خونه ما (البته كل خانواده خاستگار منزل باشن) يا پسر من تنها بياد خونه شما. كه مامان من باز عصبانی شد و گفت شما تا هنوز حرفتون قطعيت و رسميت پيدا نكرده اين نوع رفت و آمد اصلا درست نيست. رفت و آمد بيرون مشكلی نداره اما توو خونه حضور من به عنوان مادر دختر تا قبل از عقد الزاميه (چون خانواده ما اعتقادی به صيغه نداريم. نامزديم تا زمان عقد و عروسی كه نزديک بهم برگزار ميشه).

من حق رو به مادرم ميدم حرفشون كاملا درست بوده. مشكلم با لحن ايشونه كه زود عصبانی ميشه و به همون دليل كسی ديگه به حرفش توجه نميكنه فقط بهانه پيدا ميكنن و ميگن مادر تو آدميه كه دخالت ميكنه و ازين حرفا. من الان وسط گير كردم نميدونم چه رفتاری صحيح هست

باز هم چاره ی کار رو در قاطعیت توام با احترام و درک می دونم. از مادر دلیل عصبانیت رو جویا بشید. اینکه از شنیدن اون صحبتها چه حسی کردن که باعث عکس العملشون شده. با اون حس همدلی کنید و بگید میدونید ازدواج شما برای مادر ناراحت کننده است ولی تصمیم شما برای ازدواج جدیه و به همکاری و تجربه مادر برای انتخاب درست نیاز دارید و اگر مادر در این مسیر کمک نکنند ناچارید مهاجرت کنید.