سلام من 5 ساله ازدواج کردم اختلاف سنیم با همسرم حدود 5 ساله من لیسانسم و ایشون زیر دیپلم..........

سلام من 5 ساله ازدواج کردم اختلاف سنیم با همسرم حدود 5 ساله من لیسانسم و ایشون زیر دیپلم.......... بگذریم از اینکه چقدر این تفاوت تحصیلاتی اذیتم کرده نه که من خودمو بالاتر ببینم اما همسرم از اصول ساده که هر فرد باسوادی میدونه هیچی نمی فهمه....... بهرحال مشکل اصلی من که در تمام این سالها که اون رو نادیده گرفتم و همش کوتاه اومدم اینکه همسرم خیلی مرد سالاره برعکس خودش فکر میکنه اصلا این طور نیست من شاغلم ویه دختر 4 ساله دارم بعدازظهر که خسته میرسم استراحت کرده نکرده باید به فکر تمیزی خونه شام و ناهار فردا باشم سروکله زدن با دخترمم که از یه طرف وقتی از همسرم کمک می خوام فقط بهم میگه اینا وظیفه زنه به من ربطی نداره.. دخترم رو اون میبره و میاره مهد و بعضی کاراشو میکنه اما نظافت خونه پختن غذا، جارو، تی، گردگیری،اتو کلا همش با منه از همون اوایل کمی بددهنی داشت نسبت به دیگران اما نسبت به من نه .. منم بهش تذکر میدادم اما گوش نمیداد اما الان دیگه به منم بددهنی میکنه اوایل تحمل میکردم اما الان دیگه نه جوابشو میدم بعدش بهم میگه تو پرخاشگری و فحش میدی میگم من جواب فحشهای خودتو میدم اما کو گوش شنوا وقتی می خوام باهاش درد و دل کنم همش ازم انتقاد میکنه یا مسخره ام میکنه یا به حرفم گوش میده بعدا تو حرفهاش حرفهای منو مسخره میکنه کلا احساس میکنم احترام و حرمتی که اوایل زندگی داشتیم داره از بین میره تمام حقوقم دسته اونه حقوق + اضافه کاریم دست من فقط ماهی 100 میده اونم نه همیشه وقتی که میده یواش یواش ازم میگیره باید دستمو مثل گدا جلوش دراز بکنم تابهم یه 5 هزار تومن یا 2 هزار تومن پول بده......... البته ما الان کلی قسط و بدهی داریم من درکش میکنم اما چندبارم بهش گفتم منم عزت نفس دارم باید همش دستم جلوت دراز باشه تا به فکر جیبم باشی؟؟؟؟؟ لباسی چیزی بخوام چه برا خودم چه دخترم تا چند ماه مسخره ام میکنه (البته همیشه نه) و بهم میگه تو بی فکری زن نیستی درک نداری الان کلی قسط داریم (ما همیشه بدهی داریم یا چک یا قسط) همش می خواد بگه حرف حرفه منه از نظرش ظلم به زن یعنی کتک زدنش فقط همین بقیه مسائل چیز مهمی نیست البته تا بحال دستش روم بلند نشده البته یه سری خوبیهام داره سیگاری نیست، رفیق باز نیست، خانواده دوسته، خوش اخلاقه (بجز این بدهنی و مسخره بازیهاش)، زود عصبانی نمیشه،به فکر آینده مون هست........ ببخشید که طولانی شد اما خواهش میکنم یه راه حل اساسی بهم بدین الان هم دوروزه باهام قهریم چیکار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ هر مقاله مفیدی هم بگین گرفتم هم خودم خوندم هم به شوهرم دادم بخونه اوایل می خوند اما حالا دیگه نگاهشون هم نمیکنه درمانده شدم عزت نفسم، اعتماد به نفسم، هویتم ، شخصیتم همش در حال نابود شدنه