زود رنج وحساس شدن در دوران عقد

سلام واقعا به راهنماییتون نیاز دارم.من الان نزدیک یک سال و نیمه عقدم و حدود40روز کمتر عروسیمه و الانم توی کارامونیم.

من الان نزدیک یک ماه هست که تا همسرمو میبینم شروع میکنم به ایراد گرفتن و غر زدن و صبرمم خیلی خیلی کم شده ولی تا ازش دورم دلم براش تنگ میشه و حتی گریه هم میکنم.

نسبت به اوایل ازدواجم و حتی مجردیم خیلی زود رنج شدم و خودمم میفهمم همش توی سرش میزنم که ما از لحاظ فرهنگیبالاتریم و شما بدبخت و بیچاره اید و اونم با سکوت همیشه جوابمو میده.اون اهل شوخی کردنه و از اولم بوده و الان شوخی هاشو نمیتوتم بپزیریم.اوایل عقدم همش اونطرف بودم و مادرشوهرم و پدرشوهرم منو خیلی دوست دارند الان مدام تو این فکرم که هرچی کم برم باکلاستره اما اونا دلشون تنگ میشه و میگند به شوهرم که زنت داره خودشو میگیره و...

با خودم که صادق باشم احساس میکنم چون میخام وارد زندگی مستقل بشم و از خانواده ام دور ترسیدم از اینکه بتونم همزمان هم کار بیرون کنم همم    برسم به خونه داری حول دارم خونه پدرشوهرمم میشینیم اما من واقعا وابسته خانوادمم.بعضیا میگند با عروسی کردن هولت ازت میره و خوب میشی.میترسم بریم خونه زندگیمون و جنگ و دعوا