بی قراری شبانه پسر 3 ساله ام

سلام

کاملا مشخصه که بیدار شدن کودک در نیمه شب اگه روال عادی و برنامۀ هر شبش باشه، اثر منفی روی روحیه ، به خصوص روحیه مادر می گذاره. اختلال خواب معمولا در کودکان ۳ تا ۱۲ سال اتفاق می افتد اما اوج آن در کودکان 3/5 ساله است.

مهمترین کار اینه که شما باید کنترل گریۀ شبانه کودکتونو در دست بگیرید. وقتی کودکتون از خواب بلند میشه و گریه می کنه به سرعت اونو در آغوش نگیرید و چند ثانیه قبل از این که بهش پاسخش بدهید صبر کنید.اما به این معنا نیست که نسبت به گریۀ کودکتون بی تفاوت باشید و هیچ عکس العملی به آن نشان ندهید. چنین کاری به هیچ وجه پذیرفته نیست زیرا بی رحمانه و بی فایده است. به جای اینکه مدتی طولانی کودکتونو به حال خودش رها کنید تا گریه کنه و احساس طرد شدن داشته باشه، به او اطمینان خاطر بدید که نزدیکش هستید، او را ترک نکرده اید و به گریه اش توجه دارید ولی الان زمانِ خوابه.

اگه کودک شما در اتاق خواب خودش می‌ترسه خیلی مهمه که ترسشو جدی بگیرید، کودکتونو آروم کنید و سعی کنید به علت ترسش پی ببرید. بهش این فرصت رو بدید که در مورد مشکل احتمالی و هیجانات یا چیزهایی که در روز برایش اتفاق افتاده با شما صحبت کنه، این مسئله کمک می کند که کودک با آرامش بیشتری به خواب فرو بره. بدونید که هیچ چیزی مهمتر از پیدا کردن عامل استرس یا اضطراب و رفع آن در کودکان نمی تواند به از بین بردن اختلال خواب وی کمک کند و اگر با روش های معمول نتوانستید بر این مشکل غلبه کنید حتماً به روانشناس کودک مراجعه کنید.

در مورد گریه های روزانه باید بگم با توجه به مثال هایی که زدید به نظر میرسه که کودک شما در رفتارهایش به نوعی بهانه گیری میکنه.سعی کنید در تمام شرایط توجه مداوم بی قید و شرط به او داشته باشید.بهتون پیشنهاد میکنم شرایطی که باعث این رفتارهاش می شه رو بررسی کنید، مثلا آیا برای مدت طولانی بهش بی توجه بودید و او برای جلب نظر شما، این واکنش رو نشون می دهه؟! و یا اینکه شرایط جسمیش خوبه؟ بهتره عوامل موثر بر این رفتار رو شناسایی کنید و در صدد رفع آن ها بربیاید بدونید که دلخوری ناشی از کم توجهیه شما باعث بروز رفتارهایی مثل لجبازی و بهونه گیری میشه پس تا جایی که میتونید بهش توجه و محبت بدید.

شاد و موفق باشید