دوست داشتن کسی و اعتماد نداشتن مادرم به او

سلام . حدود چهار ماهه  با پسری که شیرازیه و دوساله  با دوتا خواهراش ترکیه زندگی میکنه آشنا شدم.از فیسبوک خیلی اتفاقی و درست زمانی که انتظارشو نداشتیم ..تو فضای مجازی تصویری حرف میزنیم و...ما به هم علاقه مند شدیم این آقا به من گفت با رفتن من زندگیش باعث شده هدف پیدا کنه و...ازم خواست که باهم دوست باشیم به قصد ازدواج ..منم براش شرط گذاشتم که بیاد شهره من زندگی کنیم شغلش تو شهره ما باشه و ....اونم قبول کرد و دوسال وقت خواست تا کاراشو درست کنه و بیاد خواستگاری..از  کاراش و تلاشش بهم میگه.. ...منو به پدر و مادرش و خواهر برادراش معرفی کرده .خانوادش تو فضای مجازی دنبالم میکنن.از اونجا میگم معرفی کرده که تلفنی که حرف میزدیم صدای مادرشو خواهراشو شنیدم ...قراره شرایط که درست شد بیاد ایران که همو ببینیم ...خیلی پسره کاری و مهربونیه ...دروغگو نیست ..عصبی نیست آرومه ...خلاصه که بنظره من خیلی پسره خوبیه ..

یه ماه که از رابطمون گذشته بود به مامانم گفتم که با پسری در ارتباطم و قصدمون ازدواجه .همه چیو به مامانم توضیح دادم . اون پسر عکسه خانوادشو فرستاد که به مامانم نشون بدم و همینطور نشون دادم... اون پسر که با خانوادش  تلفنی حرف میزد من پشت خط بودم به مامانم گفتم بیاد گوش بده  ...ولی مامانم باور نمیکنه میگه این پسره دروغ میگه اونا خواهرش نیستن زنشن ...یا میگه پسره دستت انداخته ... دروغ میگه و...

اینم بگم اون پسر حاضره با مامانم تلفنی حرف بزنه شرایطو توضیح بده یا عکس شناسنامه های  خودشو و خانوادشو بفرسته...

تو رو خدا کمکم کنید .من نمیخوام این پسرو از دست بدم میدونم میتونه انتخاب خوبی باشه...(ولی نمیدونم چجوری با مامانم حرف بزنم که خیالش راحت باشه درکش میکنم که نگرانه ). هر بار که میاد این حرفارو با عصبانیت میگه نمیتونم حرفی بزنم و گریه میکنم . میترسم بااین رفتارا و حرفا باعث شه رابطمون بهم بخوره