جدا کردن اتاق کودک، کی و چگونه؟

 نی نی سایت: جدا کردن اتاق کودک از والدین، یکی از مسائلی است که باعث نگرانی مادران جوان می شود. هراس از مشکلاتی که احتمال دارد برای کودک پیش بیاید یکی از دلایلی است که مادران را در جدا کردن اتاق کودکشان دچار تردید می کند.  

بسیاری از والدین از  خود می پرسند به راستی جدا کردن اتاق نوزاد الزامی است. از چند سالگی نوزاد می تواند در اتاق خود بخوابد.  در این زمینه اختلاف نظرهای بسیاری میان روانشناسان وجود دارد. یکی از نتایج منفی جدا نکردن اتاق کودک از والدین، وابسشته شدن بیش از حد کودک به والدین است. احتمال دارد این کودکان در آینده برای رفتن به مهد کودک و یا مدرسه با مشکل مواجه شده و رشد شخصیت در آنها به کندی صورت بگیرد.  

به طور کلی نوزاد بهتر است در سال اول از زندگی خود، در اتاق والدین اما در تخت خواب جداگانه بخوابد. این در حالی است که بعضی از روانشناسان دیگر معتقد هستند، والدین پس از 6 ماه اول می توانند نوزاد را در اتاق خودش بخوابانند. 6 ماه و یا 1 سال اول زندگی زمان بسیار حساسی برای نوزادان است. این به آن علت است که نوزادان در اولین سال از زندگی خود با مسائلی از قبیل مشکلات تنفسی و یا مرگ ناگهانی روبرو باشد. بسیاری از مادران به علت وابستگی شدید به کودک  ترجیح می دهند تا کودک خود را سالها در کنار خود بخوابانند. والدین باید بدانند، هرچه سن جدا کردن محل خواب کودکان در سنین پایین تر صورت بگیرد، این کار راحت تر است.

از عروسک پشمالو برای جدا کردن کودک استفاده کنید

سعی کنید کودک را آموزش دهید تا خودش در تخت خوابش تنها بخوابد. بعضی از والدین ابتدا کودک را در تخت خواب خود می خوابانند و زمانی که کودک به خواب رفت او را به تخت خودش انتقال می دهند. این کار صحیح نیست. برای اینکه بعد از یک سالگی بتوانید اتاق خواب کودک را از اتاق خود مجزا کنید بهتر است مادر یا پدر در اتاق خواب کودک تا زمانی که اوبه خواب می رود حضور داشته باشند. اگر احساس می کنید کودک شما از تنها خوابیدن در اتاقش واهمه دارد، فضای اتاق را خیلی تاریک نکنید. معمولاً عروسکهای پشمالو به کودک احساس آرامش می دهد بنابراین کودک را عادت دهید تا در هنگام خواب یکی از عروسکهای خود را در آغوش گرفته و در حالیکه برای او یک قصه می خوانید به خواب برود. 

جدا کردن اتاق کودک در سنین بالا باید مرحله ای انجام شود
چنانچه می خواهید اتاق کودک را در سنین بالاتر جدا کنید، این کار را به شکل مرحله ای انجام دهید. البته اگر کودک شما در برابر این عمل شما از خود استقامت نشان می دهد ابتدا تخت او را در اتاق خود قرار دهید سپس فاصله تخت را از تخت خود دور کنید و به تدریج آن را به اتاق خودش انتقال دهید.  راه دیگری که پیشنهاد می شود تشویق کردن کودک است. تزئین اتاق و یا دادن جایزه به کودک یکی از این موارد است. به کودک خود وعده بدهید هر روز صبح که از خواب بلند می شود اگر در تخت خواب خودش باشد یک هدیه دریافت می کند. زمانی که کودک به خوابیدن در تخت خواب والدینش تمایل نشان می دهد مادر نباید این اجازه را به او داده و تلاش کند با استفاده از سرگرمیهای مختلف مثلاً خواندن شعر و یا تعریف کردن داستان مورد علاقه کودک، او را به اتاق خودش برگرداند.