نی نی سایت: مادرانی که در طول بارداری از قرص های ضد افسردگی استفاده می‌کنند، احتمالا فرزندشان بعدا در زندگیش دچار اختلالات اضطرابی خواهد شد؛ این قرص ها می‌توانند در رشد طبیعی مغز در دوران جنینی اختلال ایجاد کنند.
این مطالعات به درخواست پزشکان آمریکایی بر روی تاثیر بلندمدت داروهای بازدارنده بازجذب سروتونین که به اختصار SSRI خوانده می‌شوند، انجام شده است چراکه آنها متوجه شدند کودکانی که در رحم در معرض این داروها قرار می‌گیرند، روند رشد متفاوتی دارند.
داروهای ضد افسردگی یکی از روش‌های اصلی درمان افسردگی هستند و مصرف زیادی دارند؛ حتی در دوران بارداری هم برای جلوگیری از خودکشی مادران- که باعث مرگ مادر در اولین سال بعد از زایمان می‌شود- تجویز می‌شوند.
اما عکسبرداری به روش MRI پیشرفته نشان داده است دو بخش از مغز، «آمیگدال راست» و «اینسولای راست» در مغز نوزادانی که مادرشان SSRI مصرف می‌کرده، بزرگتر و مرتبط‌تر از نوزادانی است که افسردگی مادرشان درمان نشده یا افسرده نبوده‌اند.
این تغییرات اهمیت زیادی دارند و به گفته محققان، ناهنجاری‌های مدار آمیگدال-اینسولا می‌تواند با اضطراب و افسردگی در ارتباط باشد.
این پژوهش‌ها در دانشگاه کلمبیا بر روی 98 نوزاد انجام شد: از این تعداد، 16 نوزاد، مادران افسرده داشتند که در طول بارداری با داروهای SSRI تحت درمان قرار گرفته بودند، مادران افسرده 21 نوزاد هم درمان نشده بودند و 61 مادر باقیمانده، هیچ سابقه‌ای از افسردگی نداشتند.
در پایان این مطالعه مشخص شد تفاوت در اندازه مغز و ارتباطات بین گروه SSRI و 2 گروه دیگر به خاطر داورهایی ایجاد شده که سطح ماده شیمیایی سروتونین را در بخش‌های کلیدی رشد مغز مختل کرده است.
سروتونین یکی از انتقال‌دهنده‌های عصبی است که پیام‌های سلول‌های عصبی را در مغز به بقیه سلول‌های بدن مخابره می‌کند و نقش بزرگی در خلق و خو، چرخه خواب و بیداری و انقباض عضلات روده است.
بر اساس این مطالعات، مصرف SSRI در درمان افسردگی‌های زنان باردار رایج‌تر شده اما تاثیر این داروها کاملا مشخص نیست.
به گفته سرپرست این تحقیقات، از آنجا که افسردگی درمان نشده، هم مادر و هم نوزاد را در معرض خطر قرار می‌دهد، تصمیم‌گیری بر سر زمان و مدت مصرف این داروها برای روانپزشکان یک «مسئله بغرنج بالینی» محسوب می‌شود.
با اینکه در حال حاضر محققان تغییرات مغز را ثابت کرده‌اند، اما هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است تا هر نوع افزایش خطر افسردگی، اختلالات شناختی یا ناهنجاری‌های حرکتی که ممکن است بعدا در زندگی نوزادها بروز کند، مشخص شود و این اطلاعات می‌توانند به حل مشکلات درمان بالینی کمک کنند.
منبع: Independent
