کودک در این سن چگونه بازی میکند؟
· جست و خیر میکند، میپرد و میتواند پلهها را با یک پا بالا برود.
· فرق بین امن و خطرناک را میداند.
· بیشتر با سایر بچهها ارتباط برقرار میکند.
· هماهنگی دست و چشم بهتری دارد یعنی می تواند مثلا بلوکهای چیدنی را بسازد .
اسباب بازی های متناسب با این سن:
1- وسایلی که با آنها نقش بازی می کند
اسباب بازیهایی که کودک از لمس آنها لذت میبرد برای او که به دنبال تقلید از دنیای اطراف خود است بسیار مناسب و جذاب خواهند بود.
مامان تب داره . تو درجه تب مامانو بر میداری؟» کودکتان را تشویق کنید تا تمام انواع احتمالات را برای حضور در مواقع مختلف تصور و عملی کند و خواهید دید که از سرعت او در تفکر و عمل کردن شگفتزده خواهید شد!
وقتی که در حال بازی کردن است، سؤالات باز و بیانتها از او بپرسید تا تشویقش کنید چیزهای بیشتری ارائه کند. «امروز لباسای چه کسیو میشوری؟» «روی اجاق چی میپزی؟» «کی برای خوردن آماده میشه؟» چنین پرسشهایی برای تقویت مهارتهای حرف زدن و تفکر کودک که باید از تقلید به تفکر برسد لازم هستند.
اسباببازیهای مخصوص که از او می خواهند از دستورات پیروی کنند بسیار جذاب هستند.خودتان هم می توانید به این نوع یادگیری در او کمک کنید برای مثال، وقتی که به شما در کاری کمک می کند، از او بخواهیدکه از الگوهای حرکتی شما پیروی کند. برای سرگرمی، الگوهای متفاوتی را به وی پیشنهاد کنید و ببینید که آیا از آنها پیروی میکند یا نه.
2- اسباب بازیهای سواری
یک سه چرخه به کودک کمک میکند تا تعادل، سرعت گرفتن و شیوه فشار دادن پدال به عقب و جلو را یاد بگیرد که همهاین موارد برای کنترل حرکتهای بزرگ در آینده، خوب هستند. تغییر جهت به راست، چپ، راست، چپ باعث میشود که بیشتر یاد بگیرد و با پدال زدن به رشد مغز خود کمک کند.
وقتی که برای نخستین بار یک اسباببازی سواری میبیند ممکن است آن قدر خوشحال شود که خودش چند بار پشت سر هم سوار و پیاده شود یا ممکن است روی آن بنشیند و با پای خود روی پدال فشار وارد کند، عقب و جلو.
این وسایل به گونهای طراحی میشوند که یک پای کودک به زمین یا پدالها برسد و در نتیجه وزن بدنش هم به جلو راندن و حرکت وسیله کمک خواهد نمود.اغلب بچهها متوجه نمیشوند که باید پاهایشان دور پدالها به صورت مستمر حرکت کنند و میخواهند که پدال را به عقب و جلو فشار دهند.به او نشان بدهید که روش کار آن به چه صورتی است. پاهایش را روی پدالها قرار دهید، دستانتان را روی آنها بگذارید و فشار دهید تا حرکت چرخشی پدالها را احساس و درک کند.
بسیاری از اوقات کودک فکر میکند که فرمان سه چرخه خود به خود هدایت میشود و فقط آن را میگیرد و باری به هر جهت میچرخد! با گفتن جملاتی مانند «حالا بچرخ به چپ» یا «بپیچ به راست» به او کمک کنید تا جهتها را یاد بگیرد.بچه ها دوست دارند از بخشهای کوچک سه چرخهی خود که معمولاً به شکل سبد بوده و جا برای اشیای مختلف دارند استفاده کنند. اگر سه چرخه او چنین قسمتی دارد، کمک کنید تا یکی از دوستانش را همراه خود ببرد یا یک میانوعده خوب برای زمان استراحتش در آنجا بگذارید.
کودک 2 ساله آن قدر بزرگ شدهاست که یاد بگیرد سه چرخه اش را پارک کند. در پارکینگ یا زیر انباری یک محل پارک به او اختصاص بدهید. بگویید «این جا پارک توست». «همون طور که مامان واسه ماشینش یه جا پارک داره، اینم جا پارک سه چرخه توست که وقتی بازیت تموم شد بذاریش اونجا».
3- اسباب بازی ورزشی
اکنون زمانی بسیار خوبی برای آن است که لذت ورزش با اسباببازیهایی که هماهنگی دست وچشم، تعادل و رشد فیزیکی را تقویت میکنند را به کودک نشان دهید. چنین اسباببازیهایی او را به سمت رشد فردی و بازی تیمی تشویق میکنند و البته نقش به سزایی در اعتماد به نفسش دارند.فرقی نمیکند که مشغول کدام یک از فعالیتهای ورزشی باشد، شما باید اطمینان حاصل کنید که این فعالیتها متناسب با سن او باشند. برای مثال، اگر از یک حلقه بسکتبال قابل تنظیم استفاده میکنید، آن را برایش در پایینترین سطح ممکن قرار دهید.
توجه داشته باشید که مهم است که کارهای او را تحسین کنید نه صرفاً خود او را. به جای اینکه بگویید «وای! تو چه بازیکن فوقالعادهای هستی!» با جملاتی مانند «گرفتن و انداختن اون توپ توی سبد خیلی سخت بود ولی تو انجامش دادی» او را تشویق کنید. این پشتیبانی ها برایش مهم تر هستند.
با گفتن جملاتی مثل «وقت بذار و درباره زدن توپ فوتبال توی دروازه فکر کن» تصویر موفقیت را در ذهنش ترسیم کنید. سعی کنید تا جایی که میتوانید واژههایتان توصیفی باشند: «توپو درست زدی تو دروازه. هدفگیریت عالی بود آفرین!». با کمک شما کودکتان میتواند موفقیت خود را تصور کند.
جهت کمک به یادگیری رعایت نوبت، دو نفری بازی کنید تا با مفهوم بازی تیمی هم آشنا شود. «نوبت توست که توپو بندازی. حالا نوبت منه». او به تدریج میفهمد که باید همکاری کند زیرا هر دوی شما به نوبت توپ را میزنید.
4-اسکیت
همزمان با رشد مهارتهای فیزیکی، کودک کمکم برای امتحان مواردی به غیر از پیادهروی آماده میشود. اسکیت به رشد تعادل و هماهنگی او کمک و به فعالیت فیزیکی تشویقش میکند و اعتماد به نفسش را بالا میبرد.
کمکش کنید که قبل از اسکیتسواری لوازم ایمنی مناسب را بپوشد. به او بگویید که پوشیدن آنها بخشی از این فعالیت محسوب میشود. آنها معمولا با پوشیدن لوازم ایمنی مشکلی ندارند زیرا دیدهاند که کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیز آنها را میپوشند.حتماً مرزهای مکانی برای اسکیتسواری برای او تعیین کنید. اطمینان حاصل کنید که مانعی در محل اسکیتسواری وجود نداشته باشد و پیادهروها یا خیابانها را بررسی کنید که چاله در مسیر حرکتش وجود نداشته باشد.
اگر اسکیتش قابل تنظیم است، آن را متناسب با سن و مهارتش تنظیم کنید. درست مانند وقتی که راه رفتن را یاد میگرفت و به حفظ تعادلش کمک میکردید، الآن نیز گاهی اوقات باید او را نگه دارید. کم کم، اجازه دهید تعادلش را به دست آورد و بفهمد که کلید یادگیری اسکیتسواری همین حفظ تعادل است.به زودی خواهد توانست به جلو حرکت کند و وزنش را از یک پا به پای دیگر منتقل کند وبرای اینکه شما تنظیمات اسکیتش را کمی بالاتر ببرید آماده خواهد بود.
5- سواریهای باتریخور
برای اولین ماجراجویی او با یک سواری باتریخور باید در آغاز کار وقت صرف کنید تا او ببیند چطور باید با آن کنار بیاید. به او نشان دهید که چگونه میتواند به جلو برود، چگونه بایستد یا دور بزند.اطمینان حاصل کنید که محل حرکتش نه تنها امن است بلکه آن قدر بزرگ است که بتواند تا قبل از آن که عقب آمدن را یاد بگیرد دور بزند.
تقریباً از همان ابتدا کودک طوری وانمود میکند که انگار میخواهد همه جا را با ماشین خودش دور بزند :تا مغازه، تا خانه مادربزرگ و... . جهت بهتر شدن در نقش بازی کردن، اثاثهایی مانند کیف خرید به او بدهید تا در ماشینش بگذارد یا برای خودتان علائم رانندگی درست کنید: به او کمک کنید و درباره معنی هر یک از آنها و واکنش راننده به هر یک از آنها با او صحبت کنید.
در یک روز گرم، اینکه کنار هم ماشینهایتان را با هم بشویید میتوانید تفریح جالبی باشد (حتماً قبل از شستشو باتری ماشین را بردارید). به او اسفنج و یک ظرف آب بدهید و ببینید وقتی یاد میگیرد که باید مراقب «ماشین خودش» باشد چه غروری در صورتش نقش می بندد !
6-آشپزخانه اسباببازی با غذا و ظروف غیر واقعی
دو سالهها عاشق تقلید چیزهایی هستند که در دنیای واقعی میبینند و دوست دارند برای خودشان نقشهای مختلفی را بازی کنند. با فراهم کردن وسایل مناسب و فضای کافی ، محل را برای نمایش تخیلی و تقلیدش آماده کنید (و هنگامی که به تدریج بازی با بچههای دیگر را شروع میکند این اجازه را به او بدهید مهارتهای اجتماعی اش را از این راه تقویت کند).
ابتدا ممکن است بخواهید که با چند پیشنهاد مناسب به او کمک کنید شروع کند. «بیاسالاد درست کنیم. برای اینکار گوجه فرنگی و خیار و سس لازم داریم». از چیزهایی که در آشپزخانه اسباببازی وجود دارند به عنوان راهنما استفاده کنید یا از اشیای بی خطری که در آشپزخانه خودتان دارید به عنوان اسباب و مواد لازم استفاده کنید. اگر در آشپزخانه اسباببازی او چیزی درست کنید و بعد غذای واقعی را در آشپزخانه خود آماده کنید احساس فوقالعادهای به او دست می دهد ! خیلی مستقیم افکار او را وارد کار کنید(کودک با این روش بیشتر می آموزد): «میخوایم سالاد درست کنیم. بعدش باید چیکار کنیم؟» ببینید چه میگوید. اگر مجبور شدید همیشه میتوانید بگویید: «اوخ! یه چیزیو فراموش کردیم!».
یک کتاب آشپزی کودکان بگیرید و چند مورد از دستورهای آشپزی آن را در خانه امتحان کنید. بچهها هم به اندازه بزرگترها دوست دارند که عکس نتیجه نهایی را ببینند پس سعی کنید کتابهایی پیدا کنید که عکسهای رنگی داشته باشند.
آشپزی در کنار هم یک فرصت طبیعی را فراهم میکند که درباره اقدامات بهداشتی هم مواردی را به کودک یادآوری نماییم. «قبل از اینکه شروع کنیم، ما همیشه یک کار خوب انجام میدهیم ینی دستامونو میشوریم تا غذایی که میخوایم بعداً اونو بخوریم آلوده نشه». دربارهی ضرورت پخت کامل غذا، مراقبت از موها در هنگام پخت غذا و سایر موارد هم صحبت کنید.
همزمان با رشد و تکامل مهارتهای مغزی و حافظه کودک و پیرویش از دستورات، این فرصت را به او بدهید که این کارها را در زمانهای دیگری هم امتحان کند مثلاً وقتی که در سوپرمارکت هستید. پیش از دستور دادن از جملاتی مانند این جملات استفاده کنید: «من متوجه شدم که تو درست کردن سالاد خیلی خوبی. میتونی کمکم کنی چیزایی رو که برای درست کردنش لازم داریم پیدا کنم؟»
7-وسایل نقلیه سادهای که کنترل از راه دور دارند
توانایی کنترل حرکت یک اسباببازی به کودک کمک میکند که اعتماد به نفس به دست بیاورد و اسباببازیهایی که به برقراری ارتباط و درگیر شدن تشویقش میکنند به تقویت قوه تخیلش هم کمک میکنند و به او اجازه میدهند که ضمن برقراری راههای جدید برای ارتباط ایدههایشان را نیز بیان کنند.
به او اجازه دهید راه بر یا راننده ماشین مسابقهای باشد که خودش انتخاب میکند قطار یا ماشین اسپورتش کجا می رود و چه کاری انجام خواهد داد. میتوانید پیشنهادهای کوچکی به او بدهید اما آن قدر بازی را تحت کنترل خود تان در نیاورید که کودک هیچ تسلطی بر اوضاع نداشته باشد. مثلا بگوئید: «ایه بار اینجاست. قطار تو باید این بارو کجا ببره؟» «این آدمک باید سوار ماشین بشه. میتونه سوار بشه؟»با افزودن موارد کوچک دیگر به این اسباببازی بازیش را توسعه دهید.حیوانات اسباببازی جذابیت زیادی به بازی میدهند و راه و روشهای جدیدی به ذهنش القا می کنند.
