اگر در خانه یک کودک بد غذا داشته باشید می‌دانید که رساندن مواد مغذی به بدن او از هر کار دیگری در دنیا حتی کار معدن هم سخت‌تر است! در ادامه توصیه‌های ساده‌ای برای شما داریم تا از این مصیبت جان سالم به در ببرید.
طالبی و گرمک
این میوه‌ها هم سرشار از ویتامین C هستند و هم ویتامین A که هر کودکی به صورت روزانه به هر دوشان نیاز دارد. شما می‌توانید طالبی را به همراه باقی میوه‌ها به صورت سالاد درآورده یا به شکل آب طالبی رقیق به کودک بدهید.
غلات آماده صبحانه
اغلب کودکان بد غذا نمی‌توانند نیاز خود به آهن را تامین کنند و از طرف دیگر کمتر بچه‌ای پیدا می‌شود که غلات آماده صبحانه را دوست نداشته باشد. شما می‌توانید با ترکیب این دو نکته با هم خیال خودتان را هم از دریافت آهن کودک راحت کنید. دنبال غلات آماده‌ای بگردید که سبوس‌دار بوده و از دانه کامل تهیه شده باشد. در ضمن یادتان باشد روی بسته را با دقت بخوانید و مطمئن شوید که در هر واحد از غلات آماده‌ای که خریدید کمتر از 10 گرم شکر وجود دارد.
میوه‌های حاوی ویتامین C
ویتامین C جذب آهن را بالا می‌برد اما لازم نیست کودک برای دریافت ویتامین C حتما گوجه‌فرنگی یا پرتقال بخورد. اگر کودک بد غذای شما اهل هیچ‌کدام از این‌ها نیست طالبی، کیوی، توت فرنگی و... را به خصوص در وعده صبحانه امتحان کنید.
غلات آماده
حتی بچه‌های بد غذا هم در سنین پایین، تفاوت ماکارونی سبوس‌دار و غیرسبوس‌دار را به خوبی تشخیص نمی‌دهند و معمولا هم پیشنهاد خوردن یک ظرف پاستا یا اسپاگتی را رد نمی‌کنند. به این ترتیب شما می‌توانید بخشی از نیازشان به فیبر را تامین کنید.
دیپ و سبزیجات
برای بچه‌های بدغذایی که سبزیجات آب‌پز دوست ندارد، استفاده از سبزیجاتی که به صورت چیپسی آماده شده یک انتخاب ایده‌آل است. سبزیجات مختلف را به صورت اسنک‌های ترد دربیاورید و با دیپ‌های مختلف همراه کنید تا ببینید که بدغذاترین بچه‌ها هم چطور از آن استقبال می‌کنند.
منابع متنوع پروتئین
درست است که اغلب بچه‌ها می‌توانند نیازشان به پروتئین را از طریق شیر یا ماست تامین کنند اما در تخم‌مرغ، گوشت، ماهی، مرغ و حبوبات مواد مغذی دیگری مانند آهن و روی و اسید چرب امگا 3 وجود دارد که برای رشد مناسب کودک حیاتی است.
آجیل
اغلب آجیل‌ها منابع غنی ویتامین E، منیزیم، روی، سلنیوم و مس هستند و به دلیل تنوع طعمی که دارند می‌توانند با بسیاری از غذاها و اسنک‌ها و میان‌وعده‌ها هماهنگ شوند. البته یادتان باشد که از ابتدا کودک را به خوردن آجیل خام عادت بدهید نه انواع شور آن.
سیب‌زمینی شیرین
سیب‌زمینی شیرین سرشار از پیش‌سازهای ویتامین A است و چون طعم شیرینی دارد اغلب بچه‌ها آن را دوست دارند و پیشنهاد خوردنش را رد نمی‌کنند.
این ترفندها را به کار بگیرید
حجم غذا را کم کرده و تعداد وعده‌ها را بیشتر کنید: معده کودک به اندازه معده یک فرد بزرگسال گنجایش ندارد و نمی‌تواند حجم زیادی از غذا را در یک وعده تحمل کند، پس به جای سه وعده غذای اصلی، 5 وعده کوچک به او بدهید و هر بار به او یادآوری کنید: «هر وقت گرسنه شدی می‌تونی از خوراکی‌هایی که توی یخچال برات آماده کردم، بخوری.»
- به کودک حق انتخاب بدهید: از فرزندتان نپرسید که سیب می‌خورد یا نه، در عوض سوال کنید سیب می‌خوری یا پرتقال؟ اگر کودک احساس کند می‌تواند در خصوص آنچه که قرار است بخورد، اظهار نظر کند و البته دیگران هم نظر او را جدی می‌گیرند، تمایل بیشتری برای غذا خوردن پیدا می‌کند.
- جلوی دیگران از غذا نخوردن کودک گلایه نکنید: شاید برای شما خیلی عادی باشد که توی مهمانی یا پشت تلفن از غذا نخوردن فرزندتان گلایه کنید و از مادرهای باتجربه‌تر مشورت بخواهید، اما مطئمن شوید که در چنین مواقعی فرزندتان آن دور و بر نیست و حرف‌های شما را نمی‌شوند. بچه‌ها از اینکه به آنها توجه شود لذت می‌برند و حتی گلایه‌های شما را از خودشان به حساب توجه می‌گذارند. بنابراین با تاکید بیشتر بر بدغذایی سعی می‌کنند توجه شما را بیشتر به خودشان معطوف کنند.
- به غذا نخوردن کودک بی‌توجه باشید: برای اینکه فرزندتان غذایش را تمام کند یا یک لقمه بیشتر بخورد، باج ندهید، دعوا راه نیندازید، از کوره در نروید، تهدید نکنید، وعده خوراکی‌هایی مثل شکلاتی و بستنی و... ندهید و خواهش هم نکنید. فقط بی‌توجه بمانید و در مقابل غذا خوردن کودک را تشویق کنید. به این ترتیب به کودک نشان میدهید که با غذا خوردن می‌تواند تحسین و تشویق و در واقع توجه شما را جلب کند نه بدغذایی.
- کودک را در فرایند آشپزی دخالت دهید: درست است که آشپزخانه برای بچه‌ها جای خطرناکی است؛ ولی هر موقع خودتان نظارت کامل داشتید از او بخواهید در فرایند آشپزی کنارتان باشد و در انجام بعضی از کارها به شما کمک کند، مثلا کاهوها را با دست خرد کند، توی غذا نمک بریزد، تخم‌مرغ‌های شکتسته را هم بزند و... . یادتان باشد وقتی غذا را سر میز یا سفره بردید به همه اعلام کنید که آن را با کمک فرزندتان پخته‌اید. مطمئن باشید دو تا شدن آشپز در این مورد به‌خصوص نه تنها آش را شور یا بی‌نمک نمی‌کند، بلکه نتیجه‌اش در خوش‌اشتها کردن فرزندتان چیزی شبیه معجزه است.
