نی نی سایت: بعضی از پدر و مادرها فکر میکنند بچه کوچکشان بیشتر از چیزی که نشان میدهد روی احساسش کنترل دارد.
گاهی اوقات، وقتی کودک 3 ساله من روی دنده لج میافتد و دست از گریه کردن و جیغ کشیدن برنمیدارد؛ نمایش به پا میکند، مدام روی زمین غلت میخورد و این کار را بارها و بارها تکرار میکند، بهانه میگیرد و مثلا میگوید:« من بازم شکلات میخواااااام.» (با عصبانیت) به او نگاه میکنم و با خودم میگویم:« چرا همین را آرام نمیگوید؟»
بعد از اینکه لحظه بحرانی میگذرد و همه چیز تمام میشود، به سمت دخترم میروم و برای خوشحال کردنش کمی شکلات به او میدهم. به خودم یادآوری میکنم که او فقط 3 سالش است و من تنها کسی نیستم که از فرزند کوچکم توقع زیادی دارم.
گروه تحقیقاتی «صفر تا سه»، که زمینه فعالیتش رفتار بچهها در اوایل دوران کودکی است، اخیرا یک آمارگیری از والدین انجام داده و دریافته است که اکثر پدر و مادرها توانایی بچهها را در کنترل رفتار خود دست بالا میگیرند. چیزی که به آن «شکاف انتظارات» گفته میشود.
متیو ملمد مدیر اجرایی موسسه صفر تا سه، دادههای به دست آمده از این بررسی را به این صورت توضیح میدهد:« داشتن انتظارات واقعبینانه از توانایی یک کودک، برای حمایت از پیشرفت سالم او و کاهش استرس کودک و والدین بسیار مهم است. مثلا اگر یکی از والدین تصور کند که فرزندش میتواند بیشتر از چیزی که نشان میدهد، خودش را کنترل کند؛ ممکن است این تصور باعث ناامیدی و سرخوردگی پدر یا مادر شده و به جای حمایت، واکنشی تنبیهی در پی داشته باشد.»
نتایج دیگر این تحقیق نشان میدهد:
گاهی اوقات، وقتی کودک 3 ساله من روی دنده لج میافتد و دست از گریه کردن و جیغ کشیدن برنمیدارد؛ نمایش به پا میکند، مدام روی زمین غلت میخورد و این کار را بارها و بارها تکرار میکند، بهانه میگیرد و مثلا میگوید:« من بازم شکلات میخواااااام.» (با عصبانیت) به او نگاه میکنم و با خودم میگویم:« چرا همین را آرام نمیگوید؟»
بعد از اینکه لحظه بحرانی میگذرد و همه چیز تمام میشود، به سمت دخترم میروم و برای خوشحال کردنش کمی شکلات به او میدهم. به خودم یادآوری میکنم که او فقط 3 سالش است و من تنها کسی نیستم که از فرزند کوچکم توقع زیادی دارم.
گروه تحقیقاتی «صفر تا سه»، که زمینه فعالیتش رفتار بچهها در اوایل دوران کودکی است، اخیرا یک آمارگیری از والدین انجام داده و دریافته است که اکثر پدر و مادرها توانایی بچهها را در کنترل رفتار خود دست بالا میگیرند. چیزی که به آن «شکاف انتظارات» گفته میشود.
متیو ملمد مدیر اجرایی موسسه صفر تا سه، دادههای به دست آمده از این بررسی را به این صورت توضیح میدهد:« داشتن انتظارات واقعبینانه از توانایی یک کودک، برای حمایت از پیشرفت سالم او و کاهش استرس کودک و والدین بسیار مهم است. مثلا اگر یکی از والدین تصور کند که فرزندش میتواند بیشتر از چیزی که نشان میدهد، خودش را کنترل کند؛ ممکن است این تصور باعث ناامیدی و سرخوردگی پدر یا مادر شده و به جای حمایت، واکنشی تنبیهی در پی داشته باشد.»
نتایج دیگر این تحقیق نشان میدهد:
- 56 درصد والدین میگویند کودکان زیر سه سال میتوانند میل به انجام کاری ممنوع را در خود کنترل کنند.
- 36 درصد آنها معتقدند کودکان زیر دو سال هم چنین کنترلی روی خودشان دارند.
- 43 درصد فکر میکنند بچههای زیر دو سال میتوانند با بچههای دیگر ارتباط برقرار کنند.
- 24 درصد والدین میگویند بچههای یک ساله یا حتی کوچکتر وقتی سرخورده میشوند، میتوانند جلوی کج خلقی و بداخلاقی را بگیرند.
- 24 درصد والدین میگویند بچههای یک ساله یا حتی کوچکتر وقتی سرخورده میشوند، میتوانند جلوی کج خلقی و بداخلاقی را بگیرند.
- 42 درصد آنها هم معتقدند این توانایی بعد از دو سالگی در بچهها شکل میگیرد.
اما واقعیت این است:
- توانایی کنترل خود در واقع بین سه و نیم تا چهار سالگی شکل میگیرد وحتی سالهای بیشتری طول میکشد تا بهطور مداوم مورد استفاده قرار بگیرد.
- مهارتهای به اشتراکگذاری تواناییها و مهارتها بین سه تا چهار سالگی بهبود مییابد.
- کنترل عاطفی نیز تا قبل از همین سن (سه و نیم تا چهار سال) پیشرفتی نخواهد داشت.
با توجه به نتایج بررسی، ملمد به والدین توصیه میکند:« سالهای اول زندگی کودک برای آموزش است نه برای تنبیه. هنگامی که پدر و مادرها انتظارات واقعی از تواناییهای فرزند خود داشته باشند، میتوانند رفتار خود را به شیوهای موثر و حساس هدایت کنند.»
این نظرسنجی همچنین نشان داد که بسیاری از والدین که صبر کافی هم دارند، وقتی بچه کنترل خود را از دست میدهد، ممکن است کنترل احساس خودشان را نداشته و با آن بچه غیرمنطقی دعوا کنند.
بله.. مطمئنم خیلی از پدر و مادرهایی که این مطلب را میخوانند، چنین روزهایی را میگذرانند. نگران نباشید. بچههای شما هم بالاخره کنترل شخصی خود را بهتر خواهند کرد، تا زمانی که خودشان پدر و مادر بچههای کوچولوی جیغ جیغو بشوند!
این نظرسنجی همچنین نشان داد که بسیاری از والدین که صبر کافی هم دارند، وقتی بچه کنترل خود را از دست میدهد، ممکن است کنترل احساس خودشان را نداشته و با آن بچه غیرمنطقی دعوا کنند.
بله.. مطمئنم خیلی از پدر و مادرهایی که این مطلب را میخوانند، چنین روزهایی را میگذرانند. نگران نباشید. بچههای شما هم بالاخره کنترل شخصی خود را بهتر خواهند کرد، تا زمانی که خودشان پدر و مادر بچههای کوچولوی جیغ جیغو بشوند!
جالب بود کاش این حرفا وقتای روبه رو شدن با شرایط هم یادمون بمونه
مطلب جالبی بود
ممنون
عالیه