نینی سایت: در مطلب قبل در مورد خطرات، نشانهها و تبعات بیماری آلزایمر گفتیم. شرح این مطلب را اینجا میتوانید ببینید. این بیماری مرموز و بیرحم که افراد مشهور را نیز در دام خود گرفتار کرده است، امروزه بسیار گسترش یافته و هر روزه اخباری از ابتلای افراد شناختهشده به این بیماری میشنویم یا شاید شما در اطرافیان میانسال یا مسن خود نمونههایی از ابتلا به این بیماری را سراغ داشته باشید.
وقتی چنین مریضیای دامن یکی از اعضای خانواده را میگیرد تمام افراد را درگیر میکند، شما در این زمان احتیاج به اطلاعاتی دارید که از مراحل پیشرفت، تبعات و درمانهای این بیماری باخبر باشید که ما در اینجا به اختصار آنها را برایتان شرح میدهیم؛
سایر پیامدهای بیماری آلزایمر
برخی از پیامدهای عمده این بیماری را در مطلب قبل مرور کردیم. با پیشرفت بیماری، عوارض و مشکلاتی از قبیل بیخوابی، ظهورعلایم بیماریهای روانی، سهولت ابتلا به سایر امراض و افزایش میزان تاثیرپذیری بیشتر ازعوارض منفی داروها، بروز خواهد کرد.
در مراحل پیشرفته بیماری، جهت پرهیز از بروز خطرات، ضروری است بیمار به صورت دائمی تحت کنترل قرار گرفته و از وی مواظبت شود. در این حالت برخی خانوادهها مجبور به نگهداری بیمار در سرای سالمندان میشوند.
سرعت شروع معالجه در بیماران آلزایمر
هرچقدر بیماری آلزایمر زودتر تشخیص داده شود و اقدامات درمانی سریعتر انجام پذیرد، سرعت پاسخ بدن به داروهای تجویز شده بیشتر و احتمال بهبود عوارض و توقف پیشرفت بیماری، به میزان زیادی افزایش مییابد.
نقش خانواده و نزدیکان در ارتباط با بیماری آلزایمر
بیماران مبتلا به آلزایمر (در ابتدای شروع بیماری) غالبا تغییرات غیرطبیعی ایجاد شده در خود را احساس و ملاحظه نمیکنند. بنابراین نقش خانواده، نزدیکان و دوستان بسیار مهم و حیاتی است. برای اینکه آنها اولین کسانی خواهند بود که تغییرات ایجادشده را ملاحظه خواهند کرد. بنابراین اگر بین اعضای خانواده یا نزدیکان و دوستان خود برخی از علائم پیش گفته را ملاحظه کردید، حتما و به فوریت به پزشک متخصص مراجعه و مشاوره لازم را دریافت کنید.
چگونگی پرهیز از ابتلا به آلزایمر
افزایش سن یکی از دلایل اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است. با این حال میتوان با افزایش تعداد مهارتها و سرگرمیها در افراد مسن و تشویق آنها به ورزش و انجام فعالیتهای فکری، احتمال ابتلای افراد مسن به بیماری آلزایمر را کاهش داد.
درمان آلزایمر
تا کنون روش قاطعی برای درمان این بیماری توسط محققان به ثبت نرسیده است. اما عمدتا دو نوع مداوا با عناوین درماندارویی و درمان غیر دارویی وجود دارد که برای درمان دارویی لازم است بیمار به پزشک متخصص رجوع کرده و تحت نظر پزشک باشد. اما روش دوم که کاربردی است در مطلب بعدی به تفصیل شرح داده خواهد شد.