همسر بهترین دوست؛ شعار است!/ درباره رابطه دوستی و ازدواج

نی‌نی سایت: حتما شما هم این جمله معروف را شنیده‌اید که می‌گوید: همسر بهترین و نزدیک‌ترین دوست است! شاید این جمله این سوال را به وجود بیاورد که با وجود داشتن بهترین و نزدیک‌ترین دوست چه نیازی به دوستی با دیگران باقی می‌ماند؟ پیش از این در مطلبی درباره ارتباط ازدواج با حفظ دوستان دوران مجردی برای شما گفتیم که شرح آن را در اینجا می‌توانید بخوانید اما امروز قصد داریم درباره جایگزینی همسر به جای روابط دوستی و اساس نیاز انسان نسبت به روابط دوستی برای‌تان بگوییم. به سراغ محمد رضابیگی، روانشناس بالینی می‌رویم تا او به ما در این مورد کمک کند.
رضابیگی در ابتدا در توضیح نیاز انسان به روابط دوستی می‌گوید: یکی از نیازهای اصلی انسان که باعث می‌شود به دوست و روابط دوستانه گرایش داشته باشد نیاز روحی به داشتن روابط اجتماعی است. انسان موجودی اجتماعی است و اگر اجتماع را از او بگیریم یک خلا بزرگ برایش پیدا می‌شود. حتی می‌توان گفت که انسان بدون اجتماع هیچ چیز نیست. کسی که روابط دوستی‌اش را از دست بدهد می‌تواند دچار مشکلات روحی و روانی متعددی مانند استرس، افسردگی و... شود.

این روانشناس بالینی به تاثیر مثبت دوست در انسان اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: دوست علاوه بر اینکه با شما ارتباط منطقی دارد، رابطه احساسی و عاطفی هم دارد که به تعدیل هیجانات هم کمک می‌کند. یعنی وقتی که خیلی شاد یا غمگین هستید موقع صحبت با دوست انرژی شما تخلیه می‌شود و به تعادل می‌رسید. این موضوع از این جهت اهمیت دارد که انرژی‌های نهفته ممکن است باعث اختلالات روحی مانند اضطراب شوند اما اگر در جای خودش تخلیه شود ایجاد مشکل نمی‌کند.
روابط و دوستی‌های در سایت‌های مجازی هیچ وقت نمی‌تواند جای دوستی واقعی را بگیرد، آنها تنها می‌توانند گریزی باشند از شرایط. از طرف دیگر خانواده یا همکاران هم نمی‌توانند این خلا را پر کنند. انسان همیشه به سلسله روابطی در کنار هم نیاز دارد. روابط با خانواده، دوستان و همکاران در محیط کار و... همه باید در کنار هم باشند و به ندرت می‌توان نقاط مشترکی در این رابطه‌ها پیدا کرد. 
محمد رضابیگی در مورد زنانی که روابط‌شان را صرفا به همسر و خانواده محدود می‌کنند، می‌گوید: موارد زیادی وجود دارد که خانم خودش را وقف خانواده، همسر و بچه‌ها کرده است. شاید این مساله تا وقتی جوان است چندان سخت به نظر نرسد و بتواند شرایط را تحمل کند اما وقتی پا به سن می‌گذارد متوجه یکنواختی زندگی‌اش می‌شود و تازه به فکر می‌افتد که روابط جدیدی را برای خودش ایجاد کند. بعضی از همین خانم‌ها که خودشان را وقف زندگی کرده‌اند اگر با خیانت شوهر یا مسائلی از این دست مواجه شوند به شدت آسیب می‌بینند و دچار ضربه سخت روحی و حتی افسردگی‌های شدید می‌شوند چون با خودشان فکر می‌کنند تمام انرژی و وقت‌شان را به پای امری بیهوده و برای کسی خرج کردند که قدرش را نمی‌دانست. به همین دلیل ما توصیه می‌کنیم که همیشه در زندگی تعادل را رعایت کنید و هر چیزی را به جای خودش نگه دارید. 
از این روانشناس درباره جمله همسر بهترین دوست است، پرسیدیم و اینکه با این حساب نیاز به روابط دوستی از بین می‌رود. اما او تاکید می‌کند: این بیشتر یک شعار است. البته خیلی خوب است که شما با همسرتان دوست باشید، اما هر کسی باید جایگاه خودش را داشته باشد. همسر همیشه باید همسر باشد. همسر خیلی بزرگ‌تر از دوست است. همسر یعنی هر دو نفر یک سر داشته باشند، هر چیزی که در سر و ذهن یکی است در ذهن آن دیگری هم باشد. همسران باید با هم اتحاد کامل داشته باشند و نسبت به هم رازدار باشند. باید شریک احساسات و عواطف هم باشند اما روابط دوستی همیشه این طور نیست.
محمد رضابیگی، روانشناس بالینی در انتها با یک مثال جایگاه دوست و همسر را توضیح می‌دهد: فرض کنید شما یک غذا را خیلی دوست دارید و اتفاقا غذای مفیدی هم هست که تمام نیازهای شما را برآورده می‌کند. اما آیا با تمام این اوصاف دلیل می‌شود که شما هر روز فقط همین غذا را بخورید؟ در عین اینکه این غذا بهترین است اما شما دوست دارید غذاها و طعم‌های دیگر را هم امتحان کنید. روابط با همسر و دوستان نیز همین طور است. با اینکه همسر شما بهترین فرد برای شماست اما دلیل نمی‌شود که روابط‌تان را صرفا محدود به او کنید و رابطه‌های دوستی، خانوادگی و... را قطع کنید. اگر به این شکل بخواهیم نگاه کنیم باید بگوییم که خداوند برای ما از همه بزرگ‌تر و مهربان‌تر است، پس به هیچ کس دیگری نیاز نداریم؛ حتی همسر!