قطعا در زنان خونسرد ، متکی به خود و قوی دوره بارداری بسیار راحت تر از افراد ضعیف ، نگران و وحشت زده سپری می شود .
استرس در دوره بارداری ، در رشد جنین و زایمان تاثیر بسزایی می گذارد . عوامل ایجاد تنش درونی هر چه که باشد ، استرس مزمن بر جسم و ذهن زن باردار تاثیر منفی دارد و علاوه بر آن منجر به افزایش فشار خون ، زجر جنین، مشکلات سلامتى در سال اول زندگى شیرخوار و مشکلات و اختلال هاى رفتارى و هیجانى در چهار سالگى می گردد.
همچنین استرس شدید اگر به روش علمی و سریعاً درمان نشود ، می تواند منجر به ایجاد بدبینی در مادر شده و او را بسوی بی حوصلگی ، افسردگی و حتی نگرش منفی نسبت به جنین سوق دهد . همچنین عوارض برخی از استرس های شدید در بزرگسالی فرزند بصورت مشکلات هوشی و ذهنی خودش را نشان می دهد و چه بسا شخصیت او را فردی افسرده ، پرخاشگر و ترسو سازد.
تحقیقات نشان می دهد که استرس موجب نوسان هورمون ها و حتی تسریع سقط بچه می شود . مقدار بالای پروستاگلاندین در استرس موجب وضع حمل پیش از موعد می گردد و بدین ترتیب وضع حمل را بسیار سخت و طاقت فرسا می سازد .
در این حالت ممکن است وضع حمل به خاطر باز نشدن دهانه رحم بیش از حد طولانی شود . هر چه زنی نگران تر و مضطرب تر باشد ، دوره بارداری و وضع حمل او مشکلات بیشتری را در برخواهد داشت.
استرس و اضطراب شدید مى تواند سیستم هاى بدن مادر مانند سیستم ایمنى، گوارش، قلب، کلیه و حتى خواب و استراحت را تحت تأثیر خود قرار داده و با تأثیر روى آنزیم ها و تولید مواد سمى و عبور آنها از جفت ، منجر به مشکلات عدیده اى در جنین شود.
منبع: سایت درس زندگی
