تاثیرات استرس در جنین

 استرس مادر محرک دیابت در فرزندان است
این امر منجر به مقاومت انسولینی می گردد که به نوبه خود می تواند بر سلولهای بتای تولید کننده انسولین استرس وارد نماید و لذا واکنش خود ایمنی مرتبط با انسولین را در کودکانی که از لحاظ ژنتیکی مستعد هستند ، ایجاد می کند.

استرس در ماه‌های نخست بارداری احتمال سقط جنین را افزایش می‌دهد

محققان معتقدند اثرات تنظیم کننده کورتیزول پیش از تولد آغاز می شود.
    
استرس مادر، کودکان را بیش فعال می کند 
این یافته ها پیشنهاد می کنند مادری که از اختلال استرس پس از تروما رنج می برد ، ممکن است مراقبت کمتر یا متفاوتی را نسبت به فرزند خود داشته باشد یا آنکه احتمالا انواعی از سیگنال های بیولوژِیک از طریق جفت به بدن جنین در حال رشد ارسال می شود. 

طبق مطالعات منتشر شده از سوی آکادمی ملی علوم در ایالات متحده در ماه‌های اولیه بارداری احتمال سقط جنین در میان زنانی که استرس بالایی دارند به دلیل ترشح میزان بالای هورمون استرس با عنوان کورتیزول به مراتب بیشتر است.
 

 
در طول این یکسال ‌١٦ تن از این زنان ‌٢٢ بارداری داشتند. ‌٩ حامگلی به اتمام رسید و ‌١٣ مورد دیگر منجر به سقط شد نتایج به دست آمده از این پژوهش به قرار زیر است:

 
- احتمال سقط جنین در میان زنانی که میزان ترشح هورمون کورتیزول در بدن آنها بیشتر است ‌٧/٢ برابر افزایش پیدا می‌کند.


- سقط جنین به طور متوسط بعد از حدود ‌٢ ماه از بارداری اتفاق می‌افتد.


- ‌٩٠ درصد از زنانی که سطح ترشحات هورمون کورتیزول در آنها افزایش یافته در ظرف ‌٣ هفته اول از بارداری جنین خود را سقط می‌کنند.


- ‌٣٣ درصد از زنانی که ترشحات کورتیزول در آنها عادی است در ‌٣ هفته اول بارداری جنین خود را سقط می‌کنند.