نی نی سایت: از خواب برخاستن کودک برای رفتن به مدرسه آن هم درحالی که تا همین چند هفته پیش تا ساعت‌ها پیش از ظهر می‌خوابید قطعا کار بسیار دشواری است. این دشواری معمولا برای پدر و مادر به چالشی روزمره تبدیل می‌شود تا جایی که در برخی موارد به شکل‌گیری بگومگوهایی میان آنها منجر می‌شود.
تقریبا هر پدر و مادری که به تازگی کودکشان راهی مدرسه شده است با این اوضاع غریبه نیستند: آماده کردن لباس مدرسه، تهیه صبحانه و ترغیب کودک به خوردن یک وعده کامل غذایی و در نهایت راهی کردن او برای رفتن به محیط آموزشی. خروج او از خانه تا زمانی که بار دیگر به آغوش گرم خانواده بازگردد ممکن است 5 تا 7 ساعت به طول انجامد و این یعنی کودک حدود یک سوم از شبانه روز را در خارج از خانه با هدف تحصیل و یادگیری دروس سپری می‌کند.
پدر و مادر (و در اکثر موارد مادر) در صبح هنگام مجبور هستند که در یک بازه زمانی خیلی کوتاه و مختصر کارهای زیادی انجام دهند. در واقع آنها با این وضعیت آشنا هستند و تا مدت‌های طولانی باید این شرایط را مدیریت کنند. در این لحظات والدین با سرعت زیاد به تکاپو افتاده و تلاش می‌کنند کودکشان را با آمادگی کامل راهی مدرسه کنند.
اولین قدم
همیشه زودتر از دانش آموزتان از خواب بلند شوید. مثلا اگر ساعت اتاق کودک برای 6 کوک شده است شما باید 20 دقیقه زودتر از او از خواب بلند شوید و به همین خاطر ساعت را برای 5 و 40 دقیقه کوک کنید. یادتان باشد کلید موفق بودن در یک ساعتی که از برخاستن کودک شروع و تا خارج شدن او از خانه برای رفتن به مدرسه تمام می‌شود چیزی نیست جز منظم بودن و داشتن برنامه مشخص.
قدم دوم
توصیه می‌شود فهرستی متشکل از کارهایی که باید هر روز صبح انجام دهید آماده کنید. این فهرست به شما کمک می‌کند تا در همان مدت زمان اندک صبح‌گاهی، بهترین استفاده را کرده و دستپاچه نشوید.
پیشنهاد دیگر ما این است که فهرست کارهایی را که کودک در صبح هنگام باید انجام دهد، بر روی کاغذی یادداشت کرده و به در یخچال یا هر جای دیگری که در دید کودک است قرار دهید. با این کار او هم دستپاچه نشده و کارهایش را با نظم و آرامش انجام می دهد.
تلوزیون خاموش!
توصیه دیگر ما این است که در صبح هنگام تلوزیون را روشن نکنید تا بدین ترتیب هم تمرکز شما و هم تمرکز کودک بر روی کارهایی که باید در صبح و طول روز انجام دهد؛ حفظ شود. شما به عنوان والدین کودک نباید خود را با تلفن همراه مشغول کنید. در این دقایق باید تمام فکر و ذکرتان معطوف به کودک باشد. همه کارهای شخصی‌تان را به زمانی موکول کنید که از خانه خارج شده‌اید و یا کودکان به مدرسه رفته‌اند.
