نینی سایت: دکتر پروین ناظمی، روان شناس و مدرس دانشگاه آزاد - کم نیستند بچههایی که روز اول مدرسه را با گریه و ترس از تنهایی آغاز میکنند اما واقعا چطور میتوانیم کودکمان را برای ورود به مدرسه آماده کنیم؟ اکثر کودکان هنگام جدایی از والدین، درجاتی از اضطراب و ناراحتی را نشان میدهند که این موضوع هم برای کودک و هم برای والدین او دردناک است.
البته در مرحلهای از سن کودک، این ترس و اضطراب یک پدیده رشدی طبیعی است. مثلا اولین روز مدرسه برای بسیاری از بچهها با ترس جدایی از والدین و ورود به محیطی جدید همراه است و همین ترسها است که باعث اشک ریختن کودک در اولین روز های ورود به مدرسه می شود. البته جای هیچ نگرانی نیست چرا که پس از گذشت چند روز این مشکل برطرف خواهد شد. البته آمادگی جدا شدن چه قبل از مدرسه و چه بعد از مدرسه باید بین پدر و مادر و کودک ایجاد شود. یعنی پدر و مادر با آموختن مهارتهایی به فرزندشان این اعتماد به نفس را در او ایجاد میکنند که کودک بتواند ساعاتی دور از والدین باشد و این تجربه را کسب کند که عدم حضور یا خروج آنها از خانه برای ساعاتی، نه تنها اتفاقی ایجاد نمیکند که شاید بعد از آن منجر به بهتر شدن روابط میان آنها نیز بشود.
به همین دلیل روان شناسان توصیه میکنند که باید کودک را قبل از سنین ورود به مدرسه در زمانهایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید و یا به بهانه خرید برای مدت کوتاهی بیرون بروید تا کودک تنهایی و جدایی از مادر را تجربه کند. در عین حال، میتوانید از تجربیات خوب زمان تحصیلشان برای کودک بگویید تا از مدرسه تصویر مثبتی در ذهنش بسازد. از طرفی، اجازه دهید تا کودک شما بداند که میفهمید چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنید، تسلیم خواسته کودک نشوید و به او بفهمانید که در مدرسه نیز در امنیت و سلامت خواهد بود. از طرفی عشق، محبت و علاقه بیقید و شرط خود را از کودک دریغ نکنید.
در این میان قوانینی هم برای ترک کودک و خداحافظی با او بعد از رساندنش به مدرسه وجود دارد. هرگز مراسم خداحافظی و ترک کودک را طولانی نکنید، پس از بردن کودک به مدرسه مدتی آنجا بمانید و سپس کودک را با معلم یا دانش آموزان تنها بگذارید و به خانه برگردید. در عین حال، فراموش نکنید که یواشکی ترک کردن کودک بزرگترین اشتباه است چون استرس زیادی به او تحمیل میشود و ترس از تنها شدن حتی در دوران بزرگسالی گریبان او را میگیرد.
اگر هم کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد با میل و رغبت به مدرسه برود، برای او فعالیتهای تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید. با وجود همه موارد گفته شده پس از گذشت 10 روز کودک هنوز از مدرسه رفتن بیزار است و صبحها با گریه و زاری از مادر جدا میشود، مشکلات هنگام جدایی ادامه دارد و یا صبحها به بهانه سردرد، دلدرد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، و ... میخواهد خانه بماند، حتما باید با یک مشاور از نزدیک صحبت کنید چون درمان اضطرابهای جدایی این چنینی کمی زمانبر است و به تکنیکهای خاصی نیاز دارد. البته نگران نباشید چون بیش از 90درصد بچهها تنها پس از گذشت چند روز از شروع مدرسه با محیط جدید آشنا میشوند و مشکلی از این بابت نخواهند داشت.