نی‌نی سایت: نوزاد کاملا به والدین خود وابسته است. این یک وابستگی تمام عیار است. آنها غذای نوزاد را تأمین می‌کنند، او را در جای گرم و نرم نگاه می‌دارند و در کل هرآنچه را که برای راحتی و آسایش او می‌توانند انجام دهند دریغ نمی‌کنند. پس آیا تابه حال فکر کرده‌اید که چرا نوزادان گریه می‌کنند؟ واقعیت این است که وقتی نوزاد گریه می‌کند، این حالت روحی و روانی را باید نوعی برقراری ارتباط با محیط اطراف و به خصوص پدر و مادر به شمار آورد. از آن گذشته نوزاد با گریه کردن در تلاش است تا از واکنش والدین مطمئن شود.
برای بسیاری از مادران شاغلی که نوزادشان همواره به نگهداری نیاز دارد، کار کردن در خارج از خانه سخت است. اما همزمان که نوزاد بزرگ می‌شود یاد می‌گیرد که به جز گریه هم راه‌های دیگری برای برقراری ارتباط با والدین و دنیای خارج وجود دارد به عنوان مثال تماس چشمی، ایجاد سر و صدا و حتی خندیدن از جمله این راه‌های جدید است. کارشناسان به تازه پدر و مادرها توصیه می‌کنند که گریه نوزادشان را نادیده نگیرند. اینکه بتوان علت دقیق گریه کردن نوزاد را درک کرد به برقراری ارتباط هرچه بهتر با وی کمک زیادی می‌کند.
گریه می‌کنم چون گرسنه ام!
گرسنگی یکی از اصلی‌ترین عواملی است که نوزاد به گریه می‌افتد. این استراتژی در نوزادان تازه متولد شده‌ای که تنها چند روز از تولد آنها می‌گذرد بیشتر دیده می‌شود. پس یادتان باشد هرچه کودک شما کم‌سن و سال تر باشد، بیشتر احتمال دارد که گریه او به دلیل گرسنگی باشد. معده نوزاد کوچک است و به همین دلیل ظرفیت چندان زیادی برای نگهداری غذا ندارد. پس منطقی است که تصور کنید معده وی خیلی زود خالی از مواد غذایی شود. اگر از آن دسته مادرانی هستید که از شیر خود به نوزادتان میدهید، این کار را حتی زمانی که مدت اندکی از وعده قبلی شیردهی گذشته ادامه دهید.
نکته: اگر نوزادتان بی وقفه گریه می‌کند، بگذارید او همچنان به میل خود از سینه شما تغذیه کند. تجربه نشان داده نوزادانی که کمتر از 4 ماه از تولدشان می‌گذرد بیشتر در بعدظهرها گریه می‌کنند. این یک فرآیند کاملا طبیعی است و نباید نگران آن باشید که مشکلی وجود دارد. البته اگر گریه برای مدت طولانی‌تری ادامه داشته باشد به احتمال فراوان نوزاد قولنج کرده است. در این وضعیت نوزاد همزمان با گریه طولانی و شدید دست‌هایش را گره کرده، زانوها را تا حد امکان صاف کرده و پشتشان را خمیده می‌کنند.
گریه می‌کنم چون خسته هستم و به خواب نیاز دارم!
معمولا خوابیدن برای نوزادان کار دشواری است به خصوص زمانی که بیش از حد خسته هستند. از روی نشانه‌هایی نظیر گریه کردن به خاطر هر چیز ساده‌ای، خیره شدن به محیط اطراف برای مدتی طولانی و ساکت ماندن برای مدتی طولانی می‌توانید مطمئن شوید که نوزاد دلبدنتان خسته است و به خواب نیاز دارد.
نکته: یادتان باشد شلوغی بیش از حد در اطراف نوزاد موجب تحریک و تهییج بیش از حد وی شده و در نتیجه خوابیدن را برایش به کار سختی تبدیل می‌کند. در این حالت سعی کنید او را به اتاق ساکت و آرامی برده و به تدریج شرایط مناسبی برای خواب راحت را برایش فراهم کنید.
گریه می‌کنم چون بدنم خیلی گرم یا سرد است!
با لمس پوست شکم نوزاد به راحتی می‌توانید متوجه دمای کلی بدنش شوید. ممکن است بدن نوزاد بی‌آنکه متوجه باشید خیلی سرد یا گرم شده باشد. گریه نوزاد در این حالت یک هشدار جدی است.
نکته: هیچ وقت به دمای پوست پا یا دست نوزاد توجه نکنید چون معمولا پوست این نواحی سرد است و این درحالی است که نوزاد دلبند شما شرایط دمایی طبیعی دارد. سعی کنید دمای کلی بدن نوزاد را هم‌دما با دمای اتاق یعنی 18 درجه سانتیگراد نگاه دارید. البته نیازی نیست که توجه بیش از حد به دمای بدن نوزادتان داشته باشید. یک فرمول ساده دیگر پیشنهاد می‌کنیم: همیشه نوزادتان را با یک لایه لباس بیشتر نسبت به پوشش خود در خانه بخوابانید.
گریه می‌کنم چون نیاز به نگهداری دارم!
نوزاد شما همواره به در آغوش گرفته شدن علاقه دارد. او چنین تماس فیزیکی را به شدت دوست داشته تا مطمئن شود که همه او را دوست دارند و آسایش کاملی را تجربه می‌کند. پس بپذیرید که در برخی مواقع گریه نوزاد به این دلیل است که او را از روی زمین برداشته، در آغوش بگیرید و عشق بیشتری به او بورزید. در این شرایط نوزاد دوست دارد که برایش آواز ملایمی بخوانید. با این کار آرامش بیشتری به او هدیه می‌کنید.
نکته: وقتی نوزادتان را در آغوش می‌گیرید از صدای تپش قلبتان آرامش بیشتری به او منتقل می‌کنید. او از گرمایی که در آغوش شما دریافت می‌کند و حتی از بوی شما آرامش بیشتری به دست می‌آورد.
