دکترهادی صدری، کارشناس و مشاور خانواده- اگر از دست بیادبیهای بچه خواهر یا برادرتان کلافه شده اید که مدام به سمت شما میآید و با مشت به دست تان میکوبد، اگر از بیادبیهای بچه خاله تان که در جمع به شما میگوید :«خفه شو!» ناراحت شده اید یا از دست بچه دوست تان که مدام با فرزند شما درگیری فیزیکی دارد، خسته شده اید و به ذهن تان خطور کرده است که باید وظیفه تربیت او را خودتان به دوش بکشید، مطالعه ادامه این مطلب را از دست ندهید تا بهترین و موثرترین راهکارها را در این مواقع به کار بگیرید.
در شیوههای تربیتی دخالت نکنید
هر پدر و مادری برای خودشان درباره شیوه تربیتی فرزندشان نظراتی دارند و شما اجازه ندارید که شیوه تربیتی متفاوتی را به کار بگیرید؛ بنابراین و با توجه به این که از شیوه تربیتی دیگران اطلاعی ندارید به هیچ وجه، اجازه تربیت فرزند دیگران را ندارید. فراموش نکنید که اگر این اشتباه را مرتکب شوید، نتیجه اش شکل گیری شخصیت دوگانه و به وجود آمدن تضادهایی در رفتارهای کودک خواهد بود. البته شما اجازه دارید با توجه به نکاتی که در ادامه مطرح خواهد شد از بیادبیها و اذیت کردنهای اعصاب خردکن کودک دیگران شکایت کنید و راه حلهایی به کار بگیرید.
مرزهای تان را برای کودک مشخص کنید
اگر کودکی وارد خانه شما شد یا در خودرویتان بود یا در شرایطی مسئولیت یک کودک موقتاً با شما بود و رفتارهایی نشان داد که برای شما قابل قبول نبود، بهترین راه این است که به آرامی برای کودک توضیح دهید که وقتی پیش شماست چه نوع رفتاری از او انتظار میرود. شما این حق را دارید که مرزهایی را که برای خودتان تعریف کرده اید در مورد کودک اجرا کنید حتی اگر آن مرزها با مرزهای والدین کودک متفاوت باشد. البته در این راه باید از روشهای تربیتی استفاده کنید که فاقد هر نوع خشونت باشد.
احساسات تان را صریح و شفاف بیان کنید
ممکن است کودک یکی از فامیل یا آشنایان تان به دلیلی به رفتارهای خشونت آمیز مانند مشت زدن، کشیدن مو یا جیغ زدن عادت کرده باشد. در این مواقع شما باید احساسات خودتان را به همراه بیان دلیل برای کودک شرح دهید؛ به طور مثال به کودکی که به شما مشت میزند یا موهایتان را میکشد باید بگویید: «وقتی موهایم را میکشی، سرم درد میگیرد و به همین خاطر از این رفتارت خوشم نمیآید». توجه داشته باشید که در این مواقع، هیچ گاه از عبارتهایی مانند «چقدر بیادبی» یا «دیگه دوستت ندارم» استفاده نکنید و فقط نظرتان را درباره همان رفتار اشتباه کودک بیان کنید.
جلوی والدینش به او توهین نکنید
شما اجازه ندارید که در جمعهای فامیلی و در حضور والدین کودکی که خسته تان کرده است، به پدر یا مادرش بگویید که این چه فرزند بیادبی است که شما دارید چراکه این رفتار نه تنها باعث تغییر رفتارهای کودک نمیشود بلکه لجبازی او را تقویت میکند. با این حال شما میتوانید به صورت خصوصی به والدین کودک بیادب در این باره تذکر بدهید و نارضایتی خودتان را با آنها درباره رفتار اشتباه کودک شان در میان بگذارید. همچنین این اطمینان را به آنها بدهید که دوست ندارید در شیوه تربیتی شان دخالت کنید.
وقتی کودکان حرف شما را گوش نمیکنند
یکی از مهمترین علتهای گوش نکردن بچهها به حرف دیگران این است که معمولا بزرگ ترها جملات شان را با کلماتی مثل «اگر»، «تو» و «چرا» شروع میکنند. وقتی شما جملهای را با این 3 کلمه شروع میکنید باعث میشوید که کودک تمایلی به شنیدن نداشته باشد و از شما رویگردان شود به این علت که، «اگر» گاهی میتواند یک کلمه تهدید آمیز باشد و او را بترساند و بچهها همیشه از ترس فرار میکنند. همچنین با گفتن کلمه «تو»، کودک احساس میکند که از سوی شما مورد حمله قرار گرفته و شخصیتش مورد تهدید قرار میگیرد به خصوص وقتی کلمات اغراق آمیز درباره رفتارش به کار ببرید به طور مثال: تو هیچ وقت به حرفهای من گوش نمیدهی و با استفاده نابجا از کلمه «چرا» از کودک میخواهید که چیزی را توضیح دهد که معمولا بچهها قادر به انجامش نیستند به طور مثال: چرا به من گوش نمیکنی؟
قبل از پذیرفتن مسئولیت کودک دیگران بدانید
قبل از این که مراقبت از فرزند دوستان یا آشناهایتان را قبول کنید، قوانین مهم و اصولی را که درباره آنها اجرا میشود از والدین کودک سوال کنید. آیا کودک برای رفتار نادرست مورد مواخذه قرار میگیرد؟ از چه روشهایی برای مواخذه کودک استفاده میشود؟ والدین معمولا از شما درخواست خواهند کرد که از روشهای خودشان برای تادیب کودک شان استفاده کنید. آگاهی از روشهای تربیتی والدین کودک و توافق درخصوص استفاده از همان شیوهها یا راهکارهای مناسب در صورت دیدن رفتارهای نامناسب از جانب کودک، به شما کمک میکند کنترل بیشتری بر شرایط داشته باشید.
منبع: روزنامه خراسان