مادرتصویر همه زیبایی ها
«مادر» کلمه ای که همه ما را به تامل وار می دارد. امروز روز «مادر» است، روزی که همه ما به تکاپو افتاده ایم تا به مادرهایمان نشان دهیم آن ها را دوست داریم و قدردان زحماتشان هستیم.
امروز روزی است که «منِ فرزند» به «مادر» فکر می کنم و دوباره بعد از امروز «مادر» و زحمتهایش را فراموش می کنم و به کار و زندگی مشغول می شیم. اینها همه در حالی اتفاق می افتد که «مادر» هر لحظه به ما فکر می کند، کار و زندگی او «ما» هستیم. نگرانی و دغدغه هایش «ما» هستیم. در دعاهایش نام «ما» همیشه شنیده می شود و لحظه ای نیست که ما را فراموش کند… این مادر است: سرشار از عشق، ایثار، محبت، زیبایی، خوبی و مهربانی.
این مادر است که در زمان کمبودها، از سهم خودش می گذشت. مادری که با هر مریضی ما جان می داد. این مادر است که از هزاران آرزو و خواسته خود گذشت تا آرزوی ما را برآورده کند و بزرگترین آرزویش لبخند و شادی ما شد.
اکنون ما بزرگ شده ایم. نیازمان به مادر کم شده، کمتر به سراغش می رویم وقتی حوصله نداریم از او دور می شویم، خوشی هایمان را با دوستان و خانواده جدید می گذارنیم، اما مادر چه می کند؟
او همیشه چشم براه یا گوش به زنگ تلفن است. «مادر» همیشه حوصله ما را دارد و نه تنها شادی هایش را با ما شریک می شود، بلکه پناهگاه ما در سختی ها است. مادر کسی که همیشه غم هایمان را شنید اما از غم هایش نگفت. او که سرشار از عشق، امید، محبت و مهربانی است در سخت ترین روزهای زندگی حضورش، وجودش و نفسش آرامش و امید بخش است.
«مادر» کسی که هیچ جمله و متنی قادر به وصفش نیست. با شنیدن کلمه مادر باید همه کاری را متوقف کرد و سکوت کرد، خاطره مرور کرد خندید و گریست.
مادر؛ بودنش امید و نبودنش …..
روز مادر مبارک
نوشته منصوره فراهانی
