به دنبال بالاتر رفتن سن ازدواج در جامعه، نگرانی هایی در جهت بارداری و حفظ قدرت باروری نیز ایجاد می شود که گسترش زندگی مدرن در کشورمان به این نگرانی ها دامن می زند. از آنجا که خانم ها و تا حدودی آقایان، سن باروری محدودی دارند و هر خانمی با تعداد محدودی تخمک متولد می شود، بهترین سن برای بارداری بین 18 تا 35 سال می باشد که پس از آن شانس باروری کاهش می یابد، بنابراین استفاده و بهره مندی از روش های حفظ باروری در این زمینه بسیار مؤثر و ارزشمند خواهد بود.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فن¬آوری های نوین علوم زیستی جهاد دانشگاهی- ابن سینا، دکتر افسانه محمدزاده، جراح و متخصص زنان و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا، با اشاره به اهمیت حفظ باروری در افراد گفت: هدف ما این است که قبل از آنکه وقایع ناباروری اتفاق بیفتد، حفظ باروری کنیم و شامل افرادی می شود که در حالت فعلی خود از لحاظ باروری مشکلی نداشته اما بنا به دلایلی ممکن است ذخیرۀ تخمدانی آنها در آینده کاهش یابد و کیفیت تخمک ها پایین آمده و زمانی که تصمیم به بچه دار شدن می گیرند، دچار مشکل شوند.
وی در ادامه افزود: پیشنهاد ما این است که این افراد پیش از آنکه دوران طلایی بارداری را خود را از دست دهند و به دوران پیر شدن تخمدان و یا کاهش ذخیره تخمدان نزدیک شوند، اقدامات پیشگیری را در جهت حفظ باروری انجام دهند.
دکتر محمدزاده با تأکید بر اینکه سن یک فاکتور بسیار مهم در قدرت باروری زنان است، تصریح کرد: قدرت باروری در زنان نامحدود نیست، لذا بهترین دورۀ طلایی در زنان برای باردار شدن زیر 35 سال است که پس از آن، از سنین 35 سال تا 38 سالگی به صورت طبیعی قدرت باروری کاهش یافته و پس از آن سرعت بیشتری می یابد به نحوی که پس از 40 سالگی، نه تنها تعداد تخمک ها کم می شود، بلکه کیفیت تخمک ها نیز پایین آمده و علاوه بر ناباروری، احتمال خطر سقط و تولد فرزندانی با ناهنجاری های کروموزومی نیز افزایش پیدا می کند.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا با اشاره به اینکه هر عاملی که باعث عمل جراحی در سطح تخمدان به صورت وسیع شود، می تواند به تخمدان صدمه زده و یا خون رسانی به تخمدان را دچار اختلال کند، تشریح کرد: بنابراین حفظ باروری در بیماری هایی همچون اندومتریوز که هم تخمدان را درگیر می کند و هم ممکن است به دلیل عود بیماری نیاز به عمل های جراحی مکرر و متعدد باشد، بسیار با اهمیت است.
ایشان با تشریح روش های رایج حفظ باروری در حال حاضر گفت: آنچه در درجۀ اول در خصوص حفظ باروری مطرح است، بحث انجماد جنین است که به صورت معمول در مراکز ناباروری در حال انجام است و در درجۀ دوم انجماد تخمک و نهایتاً انجماد یا فریز بافت تخمدان می باشد.
دکتر محمدزاده با اشاره به اینکه دردختران نابالغ امکان دریافت تخمک از آنها در جهت حفظ باروری وجود ندارد افزود: انجماد بافت تخمدان در جایی که امکان فریز تخمک بالغ و جنین وجود ندارد از اهمیت بسیاری برخوردار است.
این جراح و متخصص زنان، با تشریح فرآیند گرفتن بافت تخمدان از مراجعه کننده و انجماد آن تأکید کرد: بدست آوردن بافت تخمدان نسبت به تخمک دشوارتر است و ما ناچار هستیم که به حفرۀ لگن دسترسی پیدا کنیم که یا از طریق جراحی باز و یا با استفاده از روش های امروزی همچون تکنیک لاپاراسکوپی یا همان جراحی های بسته در زیر بیهوشی عمومی اقدام به دریافت قسمتی از بافت تخمدان
می کنیم.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا با اشاره به کیفیت و مدت زمان نگهداری تخمک، جنین و بافت تخمدان فریز شده، بیان کرد: وقتی تخمک یا جنین در برودتی همانند ازت مایع و در دمایی کمتر از96 درجه سانتیگراد قرار می گیرند، زمان نگهداری به نوعی نامحدود می شود و نگرانی افراد از لحاظ قابلیت مدت زمان نگهداری و امکان استفاده از آن در سال های آینده برطرف شده و همچنین کیفیت نیز تغییری نمی کند.
دکتر محمدزاده با تشریح چگونگی حفظ باروری در فرد مبتلا به یکی از سرطان های زنان و تخمدان های درگیر بیماری گفت: جداسازی تخمک ها از تخمدان های سرطانی و بلوغ آنها در شرایط آزمایشگاهی صورت می گیرد و سپس توسط لقاح آزمایشگاهی جنین تشکیل شده و پس از آماده سازی رحم، جنین ها منتقل می گردند. هر چند که میزان باروری در این روش نسبت به انجماد جنین پایین تر است.
گفتنی است جهت آشنایی زوجین با روش های حفظ باروری و بررسی چگونگی استفاده از این روش ها به ویژه در مردان، برنامه ای با عنوان پایان ناباروری با همکاری مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا، شنبه مورخ27/10/93، ساعت 19 از شبکه چهار پخش می شود.
افزایش آگاهی زوجین دربارۀ ناباروری، حفظ باروری و بررسی مشکلات پیش روی درمان در کشور، اعم از مراجعه به مراکز غیر تخصصی درمان و باورهای غلط در درمان ناباروری از مهم ترین اهداف این مرکز می باشد.
