مقدمه
بستری شدن نوزاد در بیمارستان یک تجربه سخت برای والدین و نوزاد هست. این مسئله هم به دلیل بیماری نوزاد و هم به علت دور شدن از مادر، میتونه اون رو تحت فشار قرار بده. نوزاد از لحاظ روانی وابستگی زیادی به مادر داره و جدا شدن از مادر میتونه برای اون بسیار آزاردهنده باشه. اما حتما می‌پرسید اگه نوزاد در بیمارستان بستری شد باید چه کنیم؟
در مقالات قبل به بررسی حمایت عاطفی در لحظه تولد و تاثیر استرس بر بدن پرداختیم. در ادامه این مقاله از نی نی سایت قصد داریم به این پرسش پاسخ بدیم که در صورت بستری شدن نوزاد در بیمارستان چه باید کرد؟
بستری شدن نوزاد در بیمارستان
نوزاد در نخستین ماه‌های تولد زیاد از غریبه‌ها نمی‌ترسه. بنابراین اگه کارکنان بیمارستان رفتاری ملایم و محبت‌آمیز باهاش داشته‌باشند، میتونه دوری از مادر رو تحمل کنه. اما مسئله مهمی که در مورد نوزادان شیرخوار مطرح میشه، تغذیه اونهاست. نوزادانی که بیش از 8 ماه دارند و از شیر مادر تغذیه می‌کنند، ممکنه در صورت جدایی از مادر دچار اضطراب جدایی شده و از افراد غریبه بترسند. این مسئله عامل اصلی و اساسی ایجاد تنش در نوزاد پس از بستری شدن در بیمارستان محسوب میشه.
دور شدن از افراد، محیط و اشیای آشنا، جدایی از مادر، دیدن افراد غریبه‌ای که بهش آمپول می‌زنند و زیاد مهربان و ملایم نیستند، مجموعه عواملی هستند که نوزاد در مواجهه با اونها دچار اضطراب میشه. نوزاد درکی از اقدامات پرستاران و کارکنان بیمارستان نداره. این افراد در نظر اون غریبه‌هایی هستند که بدون ارائه هیچ توضیحی اقدامات خشنی انجام میدن. نوزاد در این شرایط دچار نوعی بلاتکلیفی میشه و نمیدونه این رفتارهای عجیب چه زمانی تموم میشن. این مسئله میتونه اضطراب و استرس نوزاد رو افزایش بده.
تاثیرات بستری شدن نوزاد در بیمارستان
نوزاد در مواقع مواجهه با درد و بیماری تمایل داره به مادر نزدیک باشه. بستری شدن نوزاد در بیمارستان یک اتفاق استرس‌زا و مضطرب‌کننده برای اون به شمار میره. از این رو ممکنه برای نشون دادن اعتراض خود نسبت به این وضعیت، گریه کنه یا حتی دچار افسردگی بشه. البته واکنش‌های نوزاد به بستری شدن در بیمارستان در 6 ماهگی الی 4 سالگی واضح‌تر هست.
بستری شدن نوزاد در بیمارستان برای یک بازه زمانی کوتاه، عواقب و تاثیرات زیادی نداره. اما اگه نوزاد به دفعات زیاد یا برای مدت طولانی در بیمارستان بستری بشه، ممکنه در دوره‌های بعدی زندگی یک سری مشکلات و ناهنجاری‌های روانی رو تجربه کنه. اگه خانواده نوزاد از ثبات و سلامت کافی برخوردار باشند، معمولا بستری شدن نوزاد در بیمارستان مشکل خاصی رو برای اون ایجاد نمیکنه. در حالی که خانواده فاقد امنیت و اطمینان، عوارض بستری شدن نوزاد در بیمارستان رو بیشتر می‌کنند.
اگه نوزادمان در بیمارستان بستری شد چه کنیم؟
اما در صورت بستری شدن نوزاد در بیمارستان باید چه کنیم؟ به طور کلی توصیه میشه در صورت بستری شدن کودکان زیر 5 سال در بیمارستان، حتما مادر یا یک نفر از آشنایان در کنار اون بشه. برقراری تماس منظم با کودک، عوارض بستری شدن اون در بیمارستان رو تا حد زیادی کاهش میده.
· نوزادان تا 6 ماهگی: اگه نوزاد شما نارس هست و در بخش ICU بستری شده، شما به عنوان مادر باید در کنار اون حضور داشته‌باشید. دلیل این مسئله تغذیه و سیر نگه داشتن، ایجاد احساس امنیت و آرامش و کاهش استرس، اضطراب و تنش‌های نوزاد هست. نوزاد رو به آرامی در آغوش گرفته و با صدای نرم و ملایم باهاش صحبت کنید.
- نوزادان 6 ماه تا 2 سال: نوزادان بیشتر از 6 ماه پس از بستری شدن در بیمارستان و دوری از مادر تنش و اضطراب جدایی بیشتری رو تجربه می‌کنند. کودک تصور میکنه دیگه هیچ وقت مادر رو نمی‌بینه. بنابراین تماس گرفتن با نوزاد بسیار مهم هست. همچنین سعی کنید حتما شب رو در کنار نوزاد بمونید و نور و صدای محیط اطراف اون رو به حداقل برسونید.
