سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی
سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی (POIS) اختلالی نادر هست که در اون فرد بیمار پس از فعالیت جنسی علائمی مثل خستگی، سردرد، افسردگی و اختلال فکری رو تجربه میکنه. علائم این بیماری عمدتا در مدت 24-48 ساعت بعد از ارگاسم یا تحریک جنسی بروز می‌کنن. دلایل دقیق این سندروم مشخص نیست اما نقص در سیستم ایمنی بدن و واکنش آلرژیک به آنزیم‌های موجود در مایعات جنسی میتونن دلیل این مشکل باشن.
درمان سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی با کمک رواندرمانی یا داروهایی مثل کورتیکواستروئیدها صورت می‌گیره. از اونجا که این سندروم خیلی نادر هست، برای آشنایی بیشتر با اون و علائمش باید حتما به پزشک مراجعه کنین.
علائم سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی:
این مشکل می‌تونه نشونههای زیادی داشته باشه اما علائم اصلی سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی عبارتن از:
- خستگی شدید و بی‌حوصلگی
- سردرد، گیجی و منگ بودن
- تهوع و استفراغ
- احساس بیماری داشتن و تب کردن
- بثورات جلدی و خارش پوست
- اختلالات عملکرد تنفسی مثل سرفه
- افزایش میل جنسی همراه با ناتوانی در انجام فعالیت جنسی
- افسردگی، اضطراب و اختلالات خلقی
- تغییرات شدید عواطف
- علائم شبیه آنفلوانزا
- تب و علائم شبیه عفونت
این علائم معمولاً بعد از 24 تا 72 ساعت از فعالیت جنسی شروع می‌شن و چند روز هم طول میکشن.
درمان سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی:
برای درمان سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی میشه از راهکارهای زیر استفاده کرد:
- مدیریت استرس و اجتناب از فشارهای روانی با رواندرمانی:
یک مشورت خوب در این حوزه می‌تونه خیلی بهتون کمک کنه.
- مصرف آنتیهیستامینهایی مثل لوراتادین برای کنترل علائم آلرژیک:
البته این موارد باید توسط پزشک تجویز بشن.
- مصرف کورتیکواستروئیدهای مثل پردنیزولن برای کاهش التهاب:
این موارد به هیچ وجه نباید به صورت خودسرانه استفاده بشن.
- مصرف داروهای ضدافسردگی مثل پروزاک برای درمان علائم روانی و خلقی:
این موارد هم توسط پزشک تجویز می‌شن.
- درمان با ویتامین‌ها، مکمل‌ها و مایعات:
توصیه میشه که از شربت‌های شیرین استفاده کنین.
- تزریق پلاسمای خون بیمار برای تغییرات ایمنی بدن:
این درمان خیلی تخصصی هست و فقط برای موارد نادر توصیه میشه.
در برخی موارد محدود کردن فعالیت جنسی می‌تونه به شخص بیمار کمک کنه که سریعتر به روال عادی برگرده. در صورت لزوم مصرف آنتی‌بیوتیک برای اختلالات عفونی هم ممکنه توصیه بشه.
هدف اصلی درمان کاهش شدت و علائم پس از رابطه جنسی هست. این مورد ممکنه در افراد مختلف بسته به شدت بیماری متفاوت باشه. بعضی وقتها نیازه که فرد بیمار از دارو و درمانهای روانی با هم استفاده کنه.
شیوع و سرایت سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی:
سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی یک مشکل خیلی نادر هست و شیوع دقیق اون و نحوه سرایتش مشخص نیست.
- تخمین زده میشه که از هر 5000 نفر یک نفر به این مشکل مبتلا باشن.
- در بعضی آمارها شیوع اون رو 1 در 25000 تا 1 در 100000 نفر اعلام کردن که بسته به کشور می‌تونه این اعداد و ارقام کمی فرق کنه.
- تا حالا بیش از 1000 گزارش ثبت شده که مردم در سراسر جهان به این عارضه مبتلا هستن.
- بیماری می‌تونه در هر سنی بروز کنه اما میانگین سنی بین 27 تا 45 سال هست.
- این بیماری غیرقابل انتقاله و فرد بیمار فقط تحت تاثیر علائم مربوط به خودش قرار می‌گیره.
- علت دقیق این بیماری مشخص نیست و به نظر می‌رسه ماهیت خودایمنی داشته باشه.
بنابراین میشه گفت که POIS خیلی نادر هاست و فرد بیمار فقط علائم شخصی خودشو داره. برای درمان لازمه به پزشکی مراجعه کنین که تجربه و دانش لازم رو داشته باشه.
نحوه تشخیص سندروم بیماری بعد از رابطه جنسی:
برای تشخیص اینکه یه شخص به بیماری فوق مبتلا هست یا نه، باید مواد زیر رو مد نظر قرار داد:
- شرح دقیق علائم توسط بیمار بعد از فعالیت جنسی
- بررسی سابقه بیماری و داروهای مصرفی
- انجام آزمایش‌های خون و ادرار
- انجام آزمایش‌های ایمونولوژیک برای تشخیص واکنش حساسیت
- بررسی مقاومت بدن به آنتی‌ژن‌های موجود در مایعات جنسی
- آزمایش مایعات برای شناسایی پروتئین‌های مورد حساسیت
- انجام آزمایش تحریکی با مایعات یا به همراه دارو
- تشخیص اختلال از طریق انطباق علائم بیمار با تعاریف رسمی که وجود داره
تشخیص نهایی توسط پزشک متخصص ایمونولوژی یا پوست انجام می‌شود.
منبع
