ویتامین C یا اسید اسکوربیک یک ویتامین محلول در آب بوده و برای رساندن به بافت‌های بدن حل می‌شود و برای سلامتی و عملکرد روزمره ضروری است. حفظ سطح کافی ویتامین C برای کل بدن مفید است. این ویتامین برای ساخت کلاژن و یک پروتئین فیبری در بافت‌های همبند که در سیستم‌های مختلف بدن بافته می‌شود مورد نیاز است. این به ساخت چندین هورمون و پیام‌رسان شیمیایی در مغز و اعصاب و به جذب آهن کمک می‌کند. همه میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین C هستند. منابع میوه حاوی ویتامین C عبارتند از:
- طالبی
- مرکبات و آب میوه‌ها
- کیوی
- انبه
- آناناس
- توت فرنگی، تمشک و زغال اخته
- هندوانه
سبزیجات حاوی ویتامین C عبارتند از:
- کلم بروکلی، کلم بروکسل و گل کلم
- فلفل سبز و قرمز
- اسفناج، کلم، سبزی شلغم و سایر سبزیجات برگ دار
- سیب زمینی شیرین و سفید
- گوجه فرنگی و آب گوجه فرنگی
ویتامین C چه فوایدی دارد؟
ویتامین C برای رشد و ترمیم بافت‌ها در تمام قسمت‌های بدن شما مورد نیاز است. ویتامین C در کنترل عفونت‌ها و بهبود زخم‌ها نقش دارد و یک آنتی اکسیدان است که می‌تواند رادیکال‌های آزاد مضر را که تا حدی مسئول روند پیری هستند خنثی کند. رادیکال‌های آزاد ممکن است با بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی و سرطان مرتبط باشند. این باور قدیمی وجود دارد که ویتامین C می‌تواند سرماخوردگی را از بین ببرد یا حتی آن را درمان کند. اما نتایج هنوز قطعی نشده است. با این حال مصرف روزانه مکمل ویتامین C خطر ابتلا به سرماخوردگی را کاهش نخواهد داد با این حال بررسی نشان داد که مصرف حداقل روزانه ویتامین C به طور متوسط 8 درصد در بزرگسالان و 14 درصد در کودکان طول مدت علائم سرماخوردگی را کاهش می‌دهد.
مصرف ویتامین C چه عوارضی دارد؟
وقتی مکمل‌های ویتامین C خوراکی در دوز‌های مناسب مصرف شوند به طور کلی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند و عوارض جانبی معمولاً وابسته به دوز دارو هستند. پزشکان دریافت ویتامین C را از طریق غذا یعنی میوه‌ها و سبزیجات توصیه می‌کنند اما در صورت نیاز به مکمل‌ها باید طبق دستورالعمل بسته مصرف شوند. عوارض جانبی بالقوه مصرف بیش از حد ویتامین C به شکل مکمل عبارتند از تهوع، استفراغ و سوزش سر دل. عوارض دیگر عبارتند از انسداد روده، مری ملتهب، گرفتگی معده، خستگی، سردرد، خواب آلودگی، اسهال، بی‌خوابی، برافروختگی پوست و سنگ کلیه. دوز‌های بالای مکمل‌های ویتامین C همچنین می‌تواند با برخی دارو‌ها مانند بایندر‌های فسفات، درمان‌های شیمی‌درمانی، استروژن، مهارکننده‌های پروتئاز، استاتین‌ها، نیاسین و وارفارین تداخل منفی داشته باشد. به طور کلی اگر در حال حاضر دارو مصرف می‌کنید بهتر است قبل از شروع ویتأمین C با پزشک خود صحبت کنید.
منبع:
