درد عضلانی می‌تواند برای روزها ادامه داشته باشد. برخی از افراد ممکن است گرفتگی عضلات پا را به صورت شبانه تجربه کنند و بی‌خواب شوند و به طور بالقوه خطر زمین خوردن را در شب افزایش دهند. گرفتگی شبانه ساق پا یک شکایت رایج در شیوه های پزشکی حتی در بین افرادی است که رژیم کم کربوهیدرات یا کتوژنیک مصرف نمی کنند. ارزیابی دقیق تعداد افرادی که از گرفتگی پا رنج می برند دشوار است اما برخی تخمین ها به 33 درصد از کل بزرگسالان بالای 50 سال می رسد. در میان کسانی که کربوهیدرات کم و کتو می خورند گرفتگی عضلات پا ممکن است بیشتر باشد. در حالی که بدست آوردن اعداد دقیق دشوار است اما افزایش دفعات گرفتگی عضلات پا به طور کلی یکی از عوارض جانبی رایج رژیم غذایی در نظر گرفته می شود.
کمبود منیزیم:
برخی از محققان معتقدند که بیشتر گرفتگی عضلات پا به دلیل کمبود منیزیم ایجاد می شود. منیزیم یک ماده معدنی حیاتی است که بدن برای بیش از 300 واکنش آنزیمی از جمله انقباضات عضلانی و هدایت عصبی-عضلانی سیگنال ها به آن نیاز دارد. منیزیم ماهیچه ها، اعصاب و مغز را آرام می کند. آزمایش‌های استاندارد خون منیزیم را اندازه‌گیری می‌کنند اما کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که آنچه واقعاً اهمیت دارد سطح منیزیم سلولی است و ممکن است قبل از اینکه در آزمایش خون نشان داده شود پایین باشد. مکانیسمی که در آن افرادی از رژیم غذایی کم کربوهیدرات پیروی می کنند و ممکن است دچار کمبود منیزیم شوند مشخص نیست. با این حال آنچه ما می دانیم این است که منبع اصلی منیزیم ما غذایی می‌باشد که می خوریم و ممکن است برای نیازهای ما کافی نباشد زیرا مواد معدنی موجود در خاک ما از طریق کشاورزی مدرن و سطوح پایین منیزیم در غذاهای فرآوری شده کاهش می یابد. ترفندهای زیر ممکن است به شما کمک کند تا منیزیم بیشتری را از غذا دریافت کنید که شامل سبزیجات را زیاد نپزید، از گوشت بریان شده استفاده کنید، آب استخوان مصرف کنید یا آبی که سبزیجات در آن پخته شده اند را نگه دارید و از آن برای سوپ استفاده کنید.
آیا مصرف مکمل منیزیم تاثیری دارد؟
انواع مختلفی از منیزیم خوراکی موجود است از جمله آسپارتات منیزیم، سیترات منیزیم، کلرید منیزیم، لاکتات منیزیم، مالات منیزیم، منیزیم تورات، گلوکونات منیزیم، گلیسینات منیزیم و اکسید منیزیم. مکمل های منیزیم می توانند برای برخی افراد باعث اسهال شوند و میزان جذب منیزیم را کاهش دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که آسان‌ترین نوع آن‌ها که ممکن است کمترین ناراحتی را برای دستگاه گوارش داشته باشند مصرف گلیسینات، مالات و تورات هستند. روغن‌ها و لوسیون‌های موضعی منیزیم یا سولفات منیزیم (نمک‌های اپسوم) که از طریق پوست جذب می‌شوند و مشکلی ایجاد نمی‌کنند. اگر به طور منظم منیزیم مصرف می کردید اما مشکل گرفتگی عضلات پا برطرف نشد این امکان وجود دارد که منیزیم برای شما مناسب نبوده و بنابراین ممکن است نیاز داشته باشید که نوع منیزیم یا نحوه مصرف آن را عوض کنید.
چگونه منیزیم بیشتری دریافت کنیم؟
-سعی کنید منیزیم را از طریق پوست جذب کنید:
حمام معمولی با نمک اپسوم (سولفات منیزیم) راهی آرامش بخش برای تسکین عضلات دردناک است. همچنین می‌توانید روغن‌ها یا لوسیون‌های حاوی منیزیم را روی پوست ماساژ دهید. اما همانطور که می‌دانید تحقیقات تا به امروز نشان می دهد که جذب معنی دار منیزیم از طریق این روش اثبات نشده است.
-آب معدنی با منیزیم بنوشید:
برخی از آب های معدنی منیزیم بسیار کمی دارند اما چند برند منبع بسیار خوبی از منیزیم عنصری هستند که به راحتی جذب می شود و برای معده مفید می‌باشد. آب معدنی اگر حداقل 50 میلی گرم در لیتر منیزیم داشته باشد خاصیت بسیاری دارد.
-سعی کنید منیزیم را از طریق پوست جذب کنید:
حمام معمولی با نمک اپسوم (سولفات منیزیم) راهی آرامش بخش برای تسکین عضلات دردناک است همچنین می‌توانید روغن‌ها یا لوسیون‌های حاوی منیزیم را روی پوست ماساژ دهید.
برای بسیاری از افرادی که رژیم کم کربوهیدرات یا کتو دارند مکمل منیزیم برای حل مشکل گرفتگی عضلات کافی است. برخی از افراد ممکن است برای اصلاح کمبود قابل توجه منیزیم نیاز به مصرف مکمل تا یک سال داشته باشند و برخی از افراد ممکن است نیاز به مکمل های طولانی مدت داشته باشند. اگر مصرف منظم مکمل منیزیم گرفتگی عضلات پا را از بین نمی برد به سایر عوامل زیر توجه کنید:
-مصرف نمک:
تغییرات الکترولیتی که در رژیم غذایی کم کربوهیدرات اتفاق می‌افتد عمدتاً نتیجه از دست دادن نمک از طریق ادرار است. زمانی که مصرف کربوهیدرات ها کم باشد بدن انسولین کمتری ترشح می کند که باعث می شود کلیه ها نمک بیشتری را از طریق ادرار دفع کنند. بسیاری از افرادی که رژیم کتو کم کربوهیدرات می‌گیرند سال ها از مصرف نمک اجتناب کرده اند. ممکن است مجبور شوید نمک بیشتری مصرف کنید به خصوص در روزهای گرم یا بعد از ورزش. از افزودن نمک به غذا نترسید و سعی کنید نمک را به یک لیوان آب اضافه کنید یا به طور منظم از سنگ نمک استفاده کنید. نوشیدن آب ترشی یکی دیگر از توصیه های رایج برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا ناشی از کاهش نمک است.
مصرف پتاسیم:
گرفتگی عضلات، انقباضات عضلانی و ضربان قلب سریع همه می توانند از علائم کمبود پتاسیم باشند. افزایش مصرف غذاهای پر پتاسیم مانند آووکادو، شاتوت و اسفناج اغلب می تواند تمام چیزی باشد که برای افزایش سطح پتاسیم شما لازم است. بیشتر افراد می توانند مقدار کافی پتاسیم را از طریق غذایی که می خورند دریافت کنند. البته مصرف بیش از حد پتاسیم می تواند باعث مشکلات سلامتی به ویژه برای کسانی که بیماری کلیوی دارند مانند ریتم های بالقوه خطرناک قلب و اختلال عملکرد عضلات اسکلتی شود. عوارض جانبی رایج حتی دوزهای کوچک مکمل های پتاسیم حالت تهوع و ناراحتی های گوارشی است.
کم آبی بدن:
برخی از متخصصان کم آبی بدن را یکی از دلایل اصلی گرفتگی عضلات پا به ویژه پس از ورزش شدید می دانند. در حالی که حفظ آب بدن بسیار مهم است اما نوشیدن بیش از حد آب در واقع می تواند منجر به وضعیت خطرناکی به نام هیپوناترشود. یک راه ساده برای بررسی اینکه آیا بدنتان به خوبی هیدراته شده است یا خیر این است که به رنگ ادرارتان توجه کنید. اگر زرد تیره باشد ممکن است ناز باشد آب بسیاری بنوشید. اگر کم رنگ است به علت نوشیدن بسیار آب این اتفاق افتاده است. یکی دیگر از تست های ساده این است که پوست پشت دست خود را بین انگشت شست و سبابه به مدت حدود پنج ثانیه نیشگون بگیرید.زمانی که پوست را آزاد می کنید باید به سرعت به جای خود بازگردد.
منبع:
