انواژیناسیون در نوزاد یک بیماری جدی روده است که در آن یک بخش از روده شبیه تلسکوپ در قسمت دیگر چین می‌شود. اگرچه انواژیناسیون می‌تواند در هر نقطه‌ای از دستگاه گوارش رخ دهد اما به احتمال زیاد در محل اتصال ileocecal است که روده کوچک و بزرگ را به هم متصل می‌کند اتفاق می‌افتد. انواژیناسیون در نوزادان می‌تواند منجر به انسداد روده و کاهش جریان خون در بخش نهفته روده و در نتیجه نکروز و عفونت بافت روده شود. نوزادان همچنین ممکن است دچار کم آبی شدید شوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد انواژیناسیون در نوزادان از جمله علل، علائم، عوارض و درمان ادامه مطلب را بخوانید.
انواژیناسیون در نوزادان چه علائمی دارد؟
درد شدید ناگهانی شکم می‌تواند باعث گریه بلند کودک در حین انواژیناسیون شود. این می‌تواند برای اولین بار مانند قولنج باشد اما درد به تدریج تکرار می‌شود. نوزادان ممکن است زانو‌های خود را خم کنند یا به دلیل درد گریه کنند. سایر علائم و نشانه‌های انواژیناسیون ممکن است شامل:
- خون در مدفوع
- استفراغ
- تب
- استفراغ صفرا
- بی‌حالی یا خستگی مفرط
- اسهال
- شکم متورم
- علائم کم آبی بدن
نوزادان ممکن است پس از یک دوره درد مدفوع طبیعی داشته باشند. اما مدفوع بعدی ممکن است ظاهری خونی یا قرمز و ژله مانند داشته باشد. علائم انواژشن ممکن است در هر نوزاد متفاوت باشد و اغلب شبیه سایر شرایط پزشکی است. بنابراین توصیه می‌شود در صورتی که کودک شما علائم و نشانه‌های انواژیناسیون را دارد فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
انواژیناسیون چه خطراتی دارد؟
علت دقیق انواژیناسیون مشخص نیست اما پسران چهار برابر بیشتر از دختران دچار انواژیناسیون می‌شوند و 80 درصد موارد در نوزادان کمتر از دو سال رخ می‌دهد. با این حال در نوزادان نادر است. اعتقاد بر این است که عوامل زیر مسئول انواژیناسیون در برخی از نوزادان هستند:
- عفونت‌های ویروسی
- پولیپ روده یا سایر ناهنجاری‌ها در روده
- جراحی اخیر روده
انواژیناسیون در نوزادان چه عوارضی دارد؟
در صورت عدم درمان انواژیناسیون می‌تواند عوارض شدیدی ایجاد کند و اغلب زندگی نوزاد را به خطر میاندازد. عوارض احتمالی ممکن است شامل:
- خونریزی داخلی
- پریتونیت یا عفونت شدید دیواره شکم
- نکروز (مرگ) بافت‌های روده
- عفونت روده‌ها
هرگز دارو‌های ضد درد را نادیده نگیرید و به نوزادان و کودکانی که از درد ناگهانی دارند دارو دهید.
انواژیناسیون را چگونه تشخیص دهیم؟
سابقه سلامتی از جمله جزئیات علائم و معاینه فیزیکی می‌تواند به پزشک اطفال کمک کند که به انواژشن در نوزادان مشکوک شود. آزمایش‌های تصویربرداری زیر برای تجسم ارگانیسم‌های شکمی و روده‌ها انجام می‌شود:
معاینه اشعه ایکس شکم:
ممکن است توده نرمی را در شکم همراه با علائم انسداد روده در نوزادان نشان دهد.
سونوگرافی شکم:
سونوگرافی شکم به تجسم بافت‌ها، اندام‌ها و رگ‌های خونی در حفره شکمی کمک می‌کند. روده تلسکوپ شده می‌تواند باعث ایجاد نوار‌های اکوژنیک یا هیپواکوژنیک در تصاویر اولتراسوند شود که به آن‌ها علامت هدف، علامت دونات یا علامت چشم گاو نر می‌گویند.
انواژیناسیون در نوزادان چگونه درمان می‌شود؟
درمان‌های زیر قبل از شروع درمان انواژیناسیون به نوزاد داده می‌شود:
مایع داخل وریدی به نوزادانی که به دلیل انواژیناسیون دچار کم آبی شده‌اند داده می‌شود
لوله بینی معده برای خارج کردن هوا و محتویات معده وارد معده می‌شود زیرا ممکن است باعث راحتی کودک شود
آنتی بیوتیک‌ها برای کاهش خطر عفونت روده تجویز می‌شود
پس از تثبیت نوزاد پزشکان ممکن است درمان‌های زیر را برای تسکین روده‌های تلسکوپ شده آغاز کنند:
عمل جراحی:
در صورتی که روده‌ها پس از تنقیه هوایی به حالت عادی برنگردند یا اگر کودک به اندازه کافی برای انجام این روش‌ها آماده نباشد جراحی توصیه شود. برش‌های شکمی تحت بیهوشی عمومی به جراح کمک می‌کند تا به روده دسترسی پیدا کند و آن‌ها را در جای خود برگرداند. در موارد آسیب شدید روده جراحان ممکن است یک انتروستومی ایجاد کنند که روده کوچک را به سمت دهانه مصنوعی در دیواره شکم منحرف می‌کند تا روند گوارش ادامه یابد. در چنین مواردی مدفوع برای مدتی از طریق استوما (دهانه) به کیسه جمع‌آوری می‌رسد.
منبع:
