همانطور که کودکان از نوزادی به کودکان نوپا تبدیل می‌شوند شروع به کاوش در محیط اطراف خود و برقراری ارتباط با خواسته‌ها و نیاز‌های خود می‌کنند. با این حال توانایی‌های آن‌ها کاملاً با تمایل آن‌ها برای انجام هر دوی این کار‌ها مطابقت ندارد. در نتیجه ناتوانی آن‌ها در بیان خواسته‌ها یا نیاز‌هایشان همراه با تلاش‌شان برای هدایت موفقیت‌آمیز محیطشان می‌تواند دستور العملی برای یک عصبانیت باشد. اگر تحمل ناامیدی پایینی داشته باشند ممکن است به عنوان راهی برای ابراز خشم خود به خود ضربه بزنند. اگر متوجه این اتفاق شدید به هر محرکی که منجر به عصبانیت می‌شود توجه داشته باشید. شاید شما به چیزی که فرزندتان واقعاً می‌خواست انجام دهد نه گفتید یا شاید آن‌ها بیش از حد خسته یا گرسنه بودند.
چگونه با خودآزاری کودک کنار بیاییم؟
هنگامی که والدین نمی‌توانند از ضربه زدن فرزندان خود به خود جلوگیری کنند راه‌های مؤثری برای مقابله با عصبانیت وجود دارد. در اینجا چندین کار وجود دارد که ممکن است سعی کنید برای ایمن نگه داشتن فرزندتان انجام دهید.
یک محیط امن ایجاد کنید:
وقتی بچه‌ها راه‌های متعددی برای آسیب رساندن به خود پیدا می‌کنند مانند کوبیدن سرشان به دیوار.
کودک نوپا شما ممکن است درد داشته باشد:
نوزادانی که در حال دندان درآوردن هستند ممکن است گاهی اوقات برای مقابله با درد لثه خود به خود ضربه بزنند. مراقب علائمی باشید که ممکن است فرزندتان درد فیزیکی داشته باشد. به جایی که خودشان را می‌زنند دقت کنید. گاهی اوقات بچه‌ها سعی می‌کنند در جایی که درد دارد با هم ارتباط برقرار کنند.
چه زمانی باید نگران شویم؟
گاهی اوقات خودآزاری ممکن است با اوتیسم همراه باشد. کودکان مبتلا به اوتیسم علاوه بر ضربه زدن به خود ممکن است خود را خراش دهند، نیشگون بگیرند یا گاز بگیرند یا سرشان را بکوبند به جایی. به عنوان مثال ضربان ریتمیک سر تحریک دهلیزی را فراهم می‌کند. همچنین زمانی که کودکان به خود آسیب فیزیکی وارد می‌کنند نیز نگران‌کننده است. اگر آنقدر به خود ضربه می‌زنند که کبودی یا ردی از خود به جای می‌گذارند یا آسیب‌های دیگری به خود وارد می‌کنند به پزشک اطفال مراجعه کنید. اگر فکر می‌کنید رفتار فرزندتان نشانه‌ای از یک مشکل بزرگ‌تر است زمانی که متوجه بروز آن شدید آن را یادداشت کنید و یادداشت‌های خود را نزد پزشک کودکتان بیاورید تا از او راهنمایی بخواهد. پزشک ممکن است غربالگری اضافی را برای تعیین آنچه در حال وقوع است توصیه کند. صحبت کردن با یک پزشک در مورد رفتار فرزندتان نیز ممکن است به شما آرامش خاطر بدهد.
نتیجه‌گیری:
معمولاً وقتی کودکان نوپا به خود ضربه می‌زنند یا سرشان را می‌کوبند جای نگرانی نیست. با این حال مشاهده اینکه این رفتار چه زمانی و چند بار اتفاق می‌افتد هرگز آزاردهنده نیست.
منبع:
