موقعیت‌های زیادی وجود دارد که باعث ایجاد حالت تهوع می‌شود. برخی از علل شایع می‌تواند مربوط به استرس، آلرژی غذایی، مسمومیت غذایی، عوارض جانبی ناخواسته دارو‌ها، مصرف بیش از حد مکمل‌ها یا ویتأمین‌ها یا بارداری باشد. بیماری کیسه صفرا، کبد یا لوزالمعده، دیابت و اختلالات تیروئید نیز می‌تواند در ایجاد احساس تهوع پس از خوردن غذا‌های مورد علاقه شما نقش داشته باشد.
عفونت ویروسی یا باکتریایی:
اگر به یک عفونت ویروسی یا باکتریایی مبتلا شده‌اید کل بدن شما را درگیر کرده است. ممکن است بلافاصله بعد از غذا خوردن حالت تهوع داشته باشید که معمولاً بین 24 تا 48 ساعت طول می‌کشد اما احتمالاً علائم دیگری مانند تب، درد‌های عضلانی و درد مفاصل را نیز تجربه خواهید کرد.
مسمومیت غذایی:
شما می‌توانید به خوردن غذای فاسد واکنش فیزیکی نشان دهید. اگر غذا (مانند گوشت یا محصولات لبنی) را برای مدت طولانی کنار بگذارید یا غذای شما توسط کسی که غذا را آماده می‌کند آلوده شده باشد این اتفاق می‌افتد. مسمومیت غذایی به طور ناگهانی شروع می‌شود. خوشبختانه حالت تهوع ناشی از مسمومیت غذایی نیز خود به خود برطرف می‌شود.
حساسیت غذایی:
آلرژی‌های غذایی بر روی افراد مختلف تأثیر متفاوتی می‌گذارد. برخی از نمونه‌های علائم واکنش آلرژیک عبارتند از: بثورات پوستی یا کهیر، احساس سرماخوردگی، افت فشار خون، افزایش ضربان قلب و تورم چشم‌ها و گلو.
استرس و اضطراب:
بدن شما می‌تواند واکنش‌های فیزیکی نسبت به استرس و اضطراب داشته باشد و ممکن است دچار حالت تهوع شوید.
رفلکس اسید:
شما می‌توانید مدت کوتاهی پس از غذا خوردن دچار سوزش معده شوید به خصوص زمانی که غذا‌های تند یا یک وعده غذایی چرب یا سنگین می‌خورید. این احساس سوزش در قسمت بالای سینه و گلو نیز گاهی اوقات می‌تواند باعث حالت تهوع شود. رفلاکس اسید به این دلیل اتفاق می‌افتد که مقدار زیادی اسید معده وجود دارد که به مری (گلو) شما پاشیده می‌شود و در آنجا باقی می‌ماند.
سندرم روده تحریک‌پذیر:
گاهی اوقات روده‌های شما آنطور که نیاز دارند حرکت نمی‌کنند. اگر سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) دارید ممکن است مشکلاتی در حرکت مدفوع از طریق روده داشته باشید. ممکن است خیلی سریع یا کند حرکت کند حتی اگر روده بزرگ شما از نظر ساختاری طبیعی است. اگر سندرم روده تحریک‌پذیر شما در حال افزایش است و مدفوع شما در روده بزرگ ذخیره می‌شود حالت تهوع شما می‌تواند بدتر شود.
مصرف دارو‌ها:
برخی از دارو‌ها مانند دارو‌های عصبی، دارو‌های ضد تشنج، دارو‌های دیابت و دارو‌های تغییر خلق و خو می‌توانند بر اشتهای شما تأثیر بگذارند و در نهایت منجر به حالت تهوع شوند. سایر دارو‌های رایج که باعث تهوع می‌شوند مخدر‌های مبتنی بر مواد افیونی و سایر دارو‌های مسکن هستند.
دیابت:
داشتن قند خون خیلی بالا یا خیلی پایین می‌تواند باعث تهوع شود اما اگر سابقه طولانی دیابت داشته‌اید حتی اگر به خوبی کنترل شده باشد می‌توانید به آنچه که گاستروپارزی مرتبط با دیابت نامیده می‌شود (که قبلاً به آن گاستروپارزی دیابتی گفته می‌شد) مبتلا شوید. این بدان معنی است که معده شما آنطور که باید کار نکرده و حرکت نمی‌کند و هضم غذا می‌تواند کند باشد.
بیماری کیسه صفرا:
صفرای ایجاد شده توسط کبد شما در کیسه صفرا ذخیره می‌شود. سپس کیسه صفرا برای تجزیه غذا‌های چرب صفرا را آزاد می‌کند. هنگامی که شما به بیماری کیسه صفرا مبتلا هستید، این فرآیند مهم می‌تواند مختل شده و منجر به حالت تهوع و سایر علائم شود. اگر به بیماری کیسه صفرا مبتلا هستید ممکن است 15 تا 20 دقیقه پس از صرف غذا حالت تهوع را تجربه کنید و به طور کلی با درد شکم، اسهال، تغییر رنگ مدفوع و گاهی کاهش وزن غیرقابل توضیح همراه است.
پانکراتیت:
این وضعیت می‌تواند در نتیجه سنگ کیسه صفرا، مصرف الکل، اختلالات خود ایمنی و دلایل دیگر رخ دهد. لوزالمعده شما با ایجاد آنزیم‌هایی برای تجزیه غذا در هر بار خوردن کار می‌کند اما اگر پانکراس شما ملتهب یا آسیب دیده باشد ممکن است آنزیم‌های کافی برای انجام کار ایجاد نکند.
ایسکمی مزمن مزانتریک:
این بیماری که به عنوان سندرم ایسکمیک روده نیز شناخته می‌شود زمانی ایجاد خواهد شد که جریان خون به اندام‌های گوارشی شما مختل شود. این می‌تواند ناشی از تجمع پلاک در شریان‌ها یا سخت شدن شریان‌ها و همچنین فشار خون پایین طولانی مدت، التهاب شریانی و موارد دیگر باشد. کسانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند سن بالاتری دارند و سابقه سیگار کشیدن، کلسترول بالا یا سایر اختلالات عروقی مانند بیماری عروق کرونر یا بیماری عروق محیطی دارند.
چگونه حالت تهوع بعد از غذا خوردن را متوقف کنیم؟
مهمترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که خود را هیدراته نگه دارید و استراحت کنید.
منبع:
