زنانی که به اندومتریوز مبتلا هستند اغلب قبل از دریافت تشخیص دقیق وضعیت خود چندین سال درد لگن را تحمل می‌کنند. درد معمولاً از درد ناشی از قاعدگی یا عفونت‌های مجاری ادراری قابل تشخیص نیست و تشخیص این بیماری بدون آزمایش‌های تهاجمی برای پزشکان دشوار است. آندومتریوز بین 6 تا 10 درصد از زنان و 75 درصد زنان مبتلا به درد لگن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه این بیماری کشنده نیست اما می‌تواند عواقب جدی بر کیفیت زندگی و باروری داشته باشد. سه علامت آندومتریوز شامل:
درد روز به روز بدتر می‌شود:
اغلب تصور می‌شود که درد نتیجه چرخه قاعدگی طبیعی است به خصوص برای زنانی که در سنین پایین به اندومتریوز مبتلا می‌شوند. در واقع درد آندومتریوز اغلب با درد قاعدگی همپوشانی دارد. خونریزی داخل و خارج رحم به طور همزمان اتفاق می‌افتد. اما درد آندومتریوز اغلب فراتر از زمان قاعدگی زنان است. اگر خانمی قبل یا بعد از خونریزی در طول سیکل معمول خود درد داشت باید آن را با پزشک خود در میان بگذارد. آندومتریوز همچنین می‌تواند باعث درد در حین مقاربت و درد در حین اجابت مزاج یا ادرار و همچنین نیاز به دفع بیشتر ادرار شود. با این حال این نوع درد‌ها اغلب ناشی از اختلالاتی غیر از اندومتریوز است.
آنتی بیوتیک تأثیرگذار نخواهد بود:
پزشکان ممکن است ابتدا به یک زن مبتلا به اندومتریوز مشکوک به عفونت دستگاه ادراری یا بیماری التهابی لگن باشند. آن‌ها برای رفع عفونت آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند و ممکن است کشت ادرار یا دهانه رحم را تجویز کنند.
ارثی خواهد بود:
اگر اعضای خانواده شما مبتلا به اندومتریوز هستند احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر است. هیچ آزمایش ژنتیکی برای تشخیص اندومتریوز وجود ندارد اما برای زنانی که از درد لگن رنج می‌برند سابقه خانوادگی می‌تواند سرنخ مفیدی باشد. اگر مادر، خاله، خواهر یا پسر عمه شما مبتلا به اندومتریوز است باید در صحبت‌های اولیه درد خود را با پزشک خود در میان بگذارید. تأخیر در تشخیص اندومتریوز می‌تواند چالش‌های واقعی را برای بیماران ایجاد کند. درک و بحث در مورد این علائم با یک پزشک یک گام مهم برای اطمینان از اینکه اندومتریوز به عنوان یک علت بالقوه درد لگنی جدی در نظر گرفته می‌شود است.
منبع:
