قبل از شروع شیمی درمانی افراد باید از عوارض جانبی احتمالی آگاه باشند. هر داروی شیمی درمانی ممکن است عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند. تغییر پوست پس از دریافت شیمی درمانی معمول است. بسته به نوع تغییر پوست پزشکان ممکن است درمان های مختلفی مانند کرم های کورتیکواستروئید برای بیمار را توصیه کنند. گاهی متوقف کردن درمان مسئله را برطرف می کند. بنابراین پزشکان ممکن است هیچ درمانی را توصیه نکنند.
شیمی درمانی می تواند باعث تغییرات پوستی شود. برخی از این تغییرات می تواند شامل جوش، حساسیت به نور، خشکی و خارش پوست، تغییر رنگ و زخم های دهان باشد.
1- سندرم دست و پا:
شیمی درمانی می تواند باعث سندرم دست و پا یا اریتروودیزهزی کف پا شود. اریتروودیزه زدگی کف دست - کف پا یک اثر جانبی شایع شیمی درمانی است. اریتروودیزه زدگی کف دست - کف پا یک اثر جانبی شایع شیمی درمانی است. علائم شامل:
مور مور
سوزش
خارش
بی حسی
ورم
پوست لطیف
راش
2- خارش:
یک متخصص بهداشت ممکن است استفاده از کرم و لوسیون را برای کمک به مرطوب نگه داشتن پوست توصیه کند. فرد می تواند مرطوب کننده را بعد از خشک شدن از حمام یا دوش در حالی که بدن هنوز کمی مرطوب است استفاده کند.
3- حساسیت به نور:
شیمی درمانی می تواند باعث حساسیت بیشتر فرد نسبت به نور شود. این باعث می شود فرد به راحتی آفتاب سوختگی را تجربه کند. داروهای شیمی درمانی زیر می توانند باعث شوند فرد حساسیت به نور را تجربه کند:
فلوروراسیل
متوترکسات
داکاربازین
4- تغییر رنگدانه ها:
داروهای شیمی درمانی که می توانند باعث تغییر رنگ پوست شوند عبارتند از:
بلئومایسین (بلنوکسان)
سیکلوفسفامید (سیتوکسان)
5-فلوئوروراسیل (Adrucil)
ایداروبیسین (آدامایسین)
ایگزابپیلون (ایکسامپرا)
5- زخم:
شیمی درمانی ممکن است باعث ایجاد زخم در دهان شود. در حالی که پرتودرمانی می تواند باعث ایجاد زخم در پوست در محل تابش شود. زخم های دهان به صورت بریدگی یا زخم کوچک در دهان ظاهر می شوند. انواع خاصی از شیمی درمانی می تواند بر روی پوست مخاط دهان تأثیر بگذارد. متوقف کردن درمان می تواند به بهبود زخم ها کمک کند اما این می تواند 2-4 هفته طول بکشد.