با کودک حساس و زودرنج خود چطور رفتار کنید؟

اگر کودک حساس و زودرنجی دارید باید بدانید که نحوه مواجهه فرزندتان با دنیا متفاوت خواهد بود و حتی ممکن است این مواجهه چالش برانگیز باشد. اما باید بدانید که کودک حساس می‌تواند یکی از مهربان‌ترین و دلسوز‌ترین بچه‌هایی باشد که تا به حال دیده‌اید. بچه‌های حساس، احساساتشان را زودتر بروز می‌دهند. آنها اغلب گریه می‌کنند و به اطمینان خاطر زیادی احتیاج دارند. آنها بیش از حد مورد هیجان، عصبانیت یا ترس قرار میگیرند در نتیجه از تجربه‌های نو پرهیز می‌کنند. بنابراین باید بدانید که با کودک حساس و زودرنجتان چطور رفتار کنید تا کمترین آسیب را ببیند.

حساسیت فرزندتان را بپذیرید

اگر فرزند شما حساس است، سعی نکنید خلق و خوی او را تغییر دهید. به جای این کار بر نقاط قوت او تاکید کنید. تصدیق کنید که برخی چیزها ممکن است برای یک کودک آسان باشد و برای یک کودک حساس بسیار دشوار. بنابراین به جای اینکه او را از تجربه احساسات بزرگ منصرف کنید، به او آموزش دهید چطور با احساساتش به روش مناسب اجتماعی مواجه شود.
وقتی احساس ناامیدی می‌کنید و آرزو دارید فرزندتان حساسیت کمتری داشت، به خاطر داشته باشید که این حساسیت باعث دلسوزی و مهربانی او با دیگران خواهد شد.

گوشه امن برایش ایجاد کنید

بچه‌های حساس ممکن است با جمعیت زیاد و محیط‌های شلوغ و پرهرج و مرج تحریک شوند بنابراین مهم است که از برنامه‌ریزی بیش از حد برای کودک خودداری کنید. یک گوشه امن برای فعالیتهای ساده مانند رنگ آمیزی کتاب، گوش دادن به یک موسیقی آرامش بخش یا یک کتاب صوتی میتواند احساس خوبی در کودک ایجاد کند. داشتن گوشه امن میتواند کودک حساس شما را دوباره شارژ کند.

محدودیت‌هایی را ایجاد کنید

اگرچه ممکن است با خودتان فکر کنید اگر محدودیت یا قانونی برای کودک حساستان داشته باشید، بهتر است اما باید بدانید که نقض کردن این قوانین اصلا به نفع کودکتان نیست. انعطاف‌پذیر باشید اما به یاد داشته باشید که نظم و انضباط به کودک شما یاد میدهد که چگونه یک فرد بالغ و مسئول شود. اگر شما بدون قانون با او برخورد کنید او برای برخورد با دنیای واقعی آماده نمی‌شود.

تلاش‌های فرزندتان را ستایش کنید

بچه‌های حساس به تشویق فراوان احتیاج دارند. تلاش‌های فرزندتان را حتی اگر او موفق نباشد، ستایش کنید. کودکی که کم تشویق میشود عزت نفس پایینی خواهد داشت. ستایش فرزندتان به خاطر انجام کارهایی که انجام میدهد فارغ از نتیجه باید باشد. برای مثال وقتی میگویید « من تلاشی که برای یادگیری ریاضیات انجام میدهی دوست دارم» این نشان میدهد که شما سخت کوشی و تلاش فرزندتان را تشویق کردید حتی اگر در پایان نتیجه نمره دلخواه نباشد.
زمانی که فرزندتان حقیقت را میگوید او را تشویق کنید چون این بسیار مهم است. کودکان حساس تمایل دارند که برای حل مشکل دروغ بگویند. بنابراین تشویق کودک به صداقت بسیار مهم است. همانطور که اشاره شد کودکان حساس اغلب دلسوز و مهربانند. هنگامی که او احساسات دیگران را تشخیص میدهد وقتش است تشویقش کنید.
پاداش آماده کنید
کودکان حساس گاهی اوقات اگر دچار مشکل شوند احساس بدی می‌کنند بنابراین به سادگی با تغییر نحوه بیان کلمات می‌توانید آن را به احساس خوب تبدیل کنید. مثلا به جای اینکه بگویید « نمیتونی دسر بخوری مگر اینکه تمام شامت رو بخوری» بگویید « اگر تمام شامت رو بخوی میتونی دسر هم بخوری!»
برای کمک به فرزندتان به تغییر رفتار یک سیستم رسمی پاداش ایجاد کنید. فقط به یاد داشته باشید که اگر کودک حساس گاهی پاداش نگیرد ممکن است احساس بدی کند. یادآوری‌های مفید مثل اینکه «فردا دوباره امتحان کن» میتواند این احساس بد را از او بگیرد.

کلمات احساساتی را آموزش دهید

کودک حساس باید یاد بگیرد که چگونه احساساتش را به کلام بیاورد و همچنین باید راه‌های مناسبی برای کنار آمدن با آن احساسات بیاموزد. کودکان حساس اغلب به والدین نشان میدهند که چگونه با رفتارهای خود احساس می‌کنند اما باید به فرزند بیاموزید که چطور احساسات خود را در قالب کلمات مشخص کند. به این ترتیب او ارتباط بهتری با شما برقرار میکند.

مهارت‌های حل مسئله را آموزش دهید

مهارت حل مسئله میتواند در زندگی روزمره کودک حساس تفاوت زیادی ایجاد کند. به فرزند خود دستورالعمل‌های گام به گام برای مقابله با مشکلات را بیاموزید و به توانایی او در رسیدگی به موقعیت‌های ناراحت کننده اعتماد به نفس بدهید.

از مسائل منطقی استفاده کنید

بچه‌های حساس مانند هر کودک دیگری باید عواقب منفی را نیز ببینند. فقط به این دلیل که کودک گریه میکند یا احساس بدی میکند به این معنی نیست که او از عواقب کاری که انجام میدهد، فرار کند. به کودک به صورت منطقی درسهای ارزشمند زندگی را یاد دهید. فقط یادتان باشد که این عواقب به جای تنبیه باید مبتنی بر نظم و انضباط باشد.