نوزاد تازه متولد شده بسیار ناتوان است ولی مسیر رشد و توانایی نوزاد تا رسیدن به مرحله نو پایی بسیار سریع است و در بسیاری از مورد برای والدینی که کودک اولشان متولد شده این سرعت رشد بسیار عجیب و غیر قابل تصور است. نوزاد با توانایی‌های بسیار محدود در طول مدت هشت تا نه ماه توانایی‌های قابل توجهی پیدا میکند, ابتدا میتواند غلت بزند و بنشیند و کم کم میتواند چهار دست و پا راه برود و خود را به آنچه جالب است و توجهش را جلب میکند برساند.
حرکت کردن حس خوشایندی به کودک میدهد و دریچه تازه‌ای از دنیای بیرون را برای او باز میکند. این حس خوش توانا شدن و حرکت کردن جهان‌بینی کودک را افزایش میدهد . کودکان تا حدود ۱.۵ تا ۲ سالگی که بتوانند با تسلط کامل راه بروند و تمام عضلات خود را تحت کنترل داشته باشند متاسفانه خطرات زیادی در کمینشان است .
در پایان دوره یک سالگی که کودکان تلاش زیادی برای ایستادن دارند و سعی میکنند راه بروند. امکان بروز حادثه و آسیب برای آنها بسیار زیاد است . کف پای کودک , عضلات پا و زانوهایش هنوز برای ایستادن کاملا آماده نیستند و تنها برای چند دقیقه میتواند بایستد و به ناگاه به زمین میخورند و نقش زمین میشوند . اگر محیط اطراف کودک ایمن نباشد ضربه حاصل از برخورد کودک با اشیا و یا زمین آسیب‌های جدی جسمی به او وارد میکند اگر این آسیب به بخشی از سر او وارد شود در طول مدت زمان آثار بدی را بروز خواهد داد(مانند لکنت زبان و اختلال در صحبت ) و در دیگر موارد نیز باعث پارگی و یا دیگر جراحات عمیق خواهد شد.
در اینجاست که والدین با دقت کامل باید محیط اطراف کودک را ایمن کنند. باید لذت حرکت و کشف دنیا را برای کودکشان با ایمن کردن فضای حرکتی او فراهم کنند. بگذارند که کودک بازی کند ،بیافتد ،بخندد ،اشیا را لمس کند و ... لذت کودکی خود را در محیط ایمن ببرد . برای حاصل شدن این امر باید تا قبل از اینکه زمان حرکت کودک فرا برسد یعنی حدود ۴،۵ ماهگی با دقت تمام محل زندگی خود را آماده کنیم، بر روی ۴ دست پا نشسته و از دید کودک اطراف را ببینید و خطراتی که احتمال وقوع آن است را پیش بینی کنید . حتی آنهایی که به نظرتان کمتر از ۱۰% احتمال وقوع دارد .
در اینجا تعدادی از محل‌های ونقاط خطرناک را که احتمال وقوع آسیب برای کودک وجود دارد را نام می‌بریم تا در هنگام بازدید با دقت بیشتری به آنها توجه کنید.
۱- گوشه‌‌های تیز میزها (مانند تلویزیون ،تخت خواب و ... )
توجه داشته باشید که میزهای شیشه ای خطرات بیشتری برای کودکان دارند .
۲- لبه تیز مانند لبه‌های کاشی حمام ،لبه‌های میز تلویزیون ،لبه دیوار، کابینت، دیوار‌های پارک و حیاط و ...
۳- گاز آشپز خانه
۴- کابینت آشپز خانه و مواد شوینده درون کابینت و کمدها
۵- پریز‌های برق
۶- پله –نرده های پله
۷- درها
خطرات در واقع در چند دسته برای کودکان هستند :
1- در واقع محل های خطرناک مثل گوشه ها و لبه های تیز و برنده مثل لبه های میزها , میزهای تلویزیون ,میز ناهارخوری , کابینت و ... لبه های کاشی دیوار حمام و سرویس های بهداشتی و... این گونه خطرات باعث آسیب های جدی بدی می شوند مانند پارگی ها و یا کوفتگی و ضربه های بسیار خطرناک.
2- سری دیگر وسایلی است که کمک به محفوظ کردن و بستن بعضی کمد ها و کشو ها می کنند. مانند قفسه ها و کمدهایی که در آنها مواد مضر مانند مواد شوینده و اسیدی نگهداری می شود و یا اسبابی که باعث آسیب رساندن به کودک می شود مانند کشویی که در آن چاقو و یا ظروف شکستنی نگهداری می شود.
3- درها نیز خود بسیاری از اوقات به کودکان آسیب می رسانند. به نظر نمی رسد که کودکی تاکنون له شدن انگشتان را ما بین در و چارچوب و درد وحشتناک حاصل از آن ر ا تجربه نکرده باشد . این درد و آسیب را با وسایلی می توان کمتر کرد. آسیب های حاصل از له شدگی انگشتان کودکان در مهد کودک ها و محل های نگهداری کودک بیشتر احتمال وقوع دارد .
کتایون ذوفن
