اگر کودک شما پرخاشگر است، این وظیفه شماست که به او در بهبود کنترل خود و توانایی ابراز احساسات به روشهای مناسب کمک کنید. در ادامه چند روش برای انجام این کار را میخوانید.
محدویتهای محکم و ثابت تعیین کنید
کودکان باید بدانند که چه رفتاری مجاز و چه رفتاری نامجاز است. اطمینان حاصل کنید هرکسی که به فرزند شما توجه دارد از قوانین تعیین شده بین شما آگاه است و در صورت بروز این رفتار پاسخ مناسب را میداند. کودکی که لگد میزند یا گاز میگیرد باید فورا مورد توبیخ قرار گیرد تا متوجه اشتباه خود بشود.کمک به کودک برای کشف روشهای جدید مقابله با خشم
او را ترغیب کنید به جای پرخاشگری و دعوا و استفاده از خشونت فیزیکی از کلمات برای بیان احساسات خود استفاده کند. با آرامش از فرزند خود بخواهید توضیح دهد چه چیزی باعث عصبانیت او شده است. صحبت درباره مشکل پیش آمده میتواند به برخی از کودکان کمک کند تا به جای رفتار پرخاشگرانه آرام شوند. اگر فرزند شما نمیخواهد این مسئله را با شما در میان بگذارد ممکن است احساس راحتی کند با یک حیوان خانگی یا عروسک صحبت کند.حتما یادتان باشد کودک را به خاطر نمایش رفتارهای غیرخشونت آمیز ستایش کنید. به او بگویید که وقتی عصبانیت خود را با روش مثبت مطرح میکند، شما متوجه این موضوع شده و او را تحسین میکنید.
خودکنترلی کودک را تقویت کنید
کودکان توانایی ذاتی برای کنترل رفتار خود ندارند بلکه به آنها آموزش داده میشود که هر وقت احساس میکنند دلشان میخواهد نباید لگد بزنند یا گاز بگیرند. کودک برای رشد توانایی کنترل احساسات خود و فکر کردن به رفتاری که میخواهد انجام بدهد نیاز به راهنمایی والدین دارد.از پرخاشگری او استقبال نکنید
در برخی خانوادهها به ویژه پسرها تشویق به پرخاشگری میشوند. والدین اغلب برای تعریف از کودک از کلمه سخت استفاده میکنند. این مسئله باعث میشود کودک احساس کند برای جلب رضایت والدین باید لگد بزند یا گاز بگیرد.از خشونت فیزیکی استفاده نکنید
برخی والدین به عنوان مجازات ضربهای به باسن کودک یا دیگر اعضای بدنش وارد میکنند. کودکی که از نظر جسمی تنبیه شود میتواند باور کند که این شیوه صحیح کنترل افراد در زمانی است که از رفتارشان ناراضی است. تنبیه بدنی میتواند پرخاشگری کودک نسبت به دیگران را تقویت کند.رفتار خودتان را هم کنترل کنید
بگذارید بچهها شاد درگیریهای درون خانه و نحوه حل مسائل شوند. کودکان از بزرگسالان تقلید میکنند. اگر شما با عصبانیت و سرخوردگی با مسائل برخورد کنید فرزندتان نیز تحت تاثیر قرار میگیرد. از مهارتهای مقابلهای مثبت مانند انجام کاری که باعث آرامش شما شود استفاده کنید. مطمئن باشید فرزند شما هم همین کار را خواهد کرد.ممکن است شما وسوسه شوید که در پاسخ به پرخاشگری کودکتان داد بزنید یا حتی او را تنبیه بدنی کنید اما بهتر است بدانید این به او یاد نمیدهد که آرام باشد. در عوض این احساس را پیدا میکند که در صورت مواجهه با چیزهایی که دوست ندارد واکنش تهاجمی داشته باشد.
به خودتان یک دقیقه فرصت دهید و نفس عمیق بکشید و سپس در پاسخ به پرخاش کودک با آرامش با او برخورد کنید.
مسئولیت پذیری او را تقویت کنید
اگر فرزند شما باعث آشفتگی یا خرابی چیزی شده به او بگویید که خودش باید مسئولیت آن را به عهده بگیرد. به عنوان مثال اگر لوگوهایش را به زمین انداخته باید خودش جمعشان کند. برای او توضیح دهید که این یک مجازات نیست بلکه روش درست مقابله با اشتباه است. او را تشویق کنید که معذرت خواهی کند. به او بگویید که این کار برای طرف مقابل که از رفتارش صدمه دیده، بسیار اهمیت دارد. توضیح دهید که مهم است هنگام عذرخواهی صادق باشد.یک منبع خلاق پیدا کنید
کودک شما ممکن است پا بکوبد، به بالش ضربه بزند یا گاز بگیرد. اما ترغیب کودک به انجام کارهایی که او لذت ببرد مانند نقاشی، خواندن و پیادهروی میتواند به تمرکز افکارش از عصبانیت هم کمک کند. بنابراین بهتر است به دنبال راههای خلاق به منظور کنترل این رفتار بگردید.آسایش و محبت را به دست آورید
اجازه دهید فرزندتان بداند که شما به احساسات و موقعیت او اهمیت میدهید. کودکان نوپا را میتوان با نوازش آرام کرد. اما بچههای بزرگتر هم دچار چنین حسهایی میشوند. بهتر است بدانید قدرت در آغوش گرفتن شما در آرام کردن فرزندتان به اندازه هر مسکن قوی عمل میکند.مقاوم باشید
سعی کنید به روشی قابل پیش بینی به رفتارهای پرخاشگرانه فرزندتان پاسخ دهید. این به فرزند شما ایده واضحی میدهد از آنچه از او انتظار دارید و درک و نحوه رفتار را برای او راحتتر میکند. از داشتن فقط یک قانون برای خانه و زمان بازی در روزهای تعطیل خودداری کنید.چه زمان از پرخاشگری فرزندتان بترسید
احتمالا با بزرگتر شدن فرزندتان از میزان پرخاشگری او کم میشود. اما اگر نگران این موضوع هستید بهتر است با پزشک متخصص در این باره مشورت کنید تا راههای برای مدیریت احساس خشم ارائه دهد. گاهی اوقات پرخاشگری ممکن است نشانه مشکل در یادگیری یا مسائل عاطفی را در پی داشته باشد. اگر هرکدام از مسائل زیر پیش آمد با پزشک مشورت کنید:- هر روز یا بیشتر روزها پرخاشگری میکند.
- پرخاشگری شدید است و میتواند به دیگران یا اشیا آسیب بزند.
- در مهدکودک و خانواده و فعالیتهای اجتماعی اخلال ایجاد میکند.
- هرچه بزرگتر میشود بیشتر و شدیدتر میشود.
- نسبت به خودش پرخاشگری دارد و حتی خودش را میزند.
به نظرم استاد تراشیون مباحث خوبی رو تو این زمینه ارائه میدن
چند بار تا حالا تو تلوزیون صحبت کردن در این رابطه
یک مقاله هم هست براتون میفرستم
سلام قشنگ بود
خداقوت
مقاله جامع و خوبی بود
در مورد پرخاشگری کودکان علل زیادی وجود دارد
از جمله عوامل محیطی و غیر محیطی
که به نظر میرسه باید مورد مطالعه مادران و پدران قرار بگیره
ممنونم مطلبتون مفيد بود البته من مجردم و اينارو چون دوس دارم ميخونم و برام خيلي سخته كه به يک مادر ياد بدم چطور رفتار كنه
كاش. خانم هايی كه تصميم به بچه دار شدن ميگيرن يكم مطالعه شون رو هم بالاتر ببرن