توپ در اندازه های مختلف (برای پرتاب کردن، گرفتن و غلتاندن)، هم موجب افزایش هماهنگی بین دست و چشم او می شود و هم چابکی و مهارتهای حرکتی او را افزایش می دهد. کودک شما مدتها پیش (بین سه تا هفت ماهگی) یاد گرفته است که اشیاء مختلف را با دست بردارد، اما هماهنگی کامل دست، که او را قادر می سازد تا توپ را بغلتاند یا به سمت چیزی (یا کسی) پرتاب کند، معمولا بین هجده ماهگی تا سه سالگی حاصل می شود. یاد گرفتن این مهارت، یک پیشرفت بزرگ است: او ابتدا غلتاندن توپ را یاد می گیرد، سپس پرت کردن آرام یک توپ از روی زمین را یاد می گیرد، بعد ابتدا برداشتن توپ و پرتاب آن به سمت پایین و نهایتا پرتاب توپ به سمت بالا را فرا خواهد گرفت. پس اگر کودک شما هنوز دو ساله نشده است، آموزش نحوه استفاده از توپ را با بازیهایی که شامل غلتاندن توپ می شوند (که هم برای او راحت تر بوده و هم کمتر او را می ترسانند)، آغاز کنید: وقتی یک توپ به صورت آرام روی زمین به سمت او بغلتد، او را نمی ترساند؛ اما یک توپ که در هوا با سرعت زیاد مستقیم به طرف سر یا بدن او حرکت کند، ممکن است برای او ترسناک باشد. برای داخل منزل می توانید از توپهای نرم یا اسفنجی، یا بمب لوبیایی (یک جوراب کهنه که از لوبیای نپخته پُر شده است) به همراه یک سطل یا سبد به عنوان هدف، استفاده کنید. اگر در منزل شما یک راهروی طولانی وجود دارد، می توانید یک بازی بولینگ ساده برای او ترتیب بدهید.
کودکان معمولا چپ دست یا راست دست بودن خود را در سال دوم زندگی نشان می دهند، پس می توانید به دنبال علائم این مطلب باشید. اما ممکن است انتخاب کودک در طول مراحل بعدی رشد، تغییر کند؛ پس اگر کودک شما هنوز هیچ کدام از دستهایش را بر دیگری ترجیح نمی دهد، لازم نیست نگران شوید.
