کتاب خرسی میگه مرسی
- نویسنده : کارما ویلسون
- مترجم : فیروزه کاتب
- شاعر : مریم اسلامی
- انتشارات پرتقال، 1395
- قیمت نسخه کاغذی : 12000تومان
- مخاطب : کودکان 3 تا 6 ساله
برای یک مهمانی و دور هم جمع کردن دوستان چه چیزی لازم است؟ از کودک خود بپرسیم در چه حالتی دوست دارد دوستانش را به خانه دعوت کند؟ آیا کودک ما نیز مثل بسیاری از بزرگسالان، بیشتر درگیر این است که چه باید بپوشیم و چگونه پذیرایی کنیم؟ یا هنوز هم فقط چون کسی یا کسانی را دوست دارد و دلش برای آنها تنگ شده، دوست دارد آنها را ببیند.
در این کتاب ما با خرسی آشنا میشویم که در خانه بزرگ و گرمش در ته یک غار تنها نشسته و فقط به صدای باد گوش میدهد. او از تنهایی دلش گرفته و دوست دارد دوستانش را دعوت کند؛ اما هیچ خوراکی یا غذایی برای پذیرایی از دوستانش ندارد. خرسی غمگین است چون داشتههای خودش را نمیبیند و فقط به فکر تهیه خوراکی است. اما دوستانش به یادش میآورند که گاهی داشتن یک دل مهربان و خانهای گرم و پذیرا، و دوستی که میداند چطور با دوستانش همدل و مهربان باشد، برای جمع کردن همه آنهایی که دوستشان داریم کافی است. کتاب علاوه بر متن روان، تصویرگری زیبا و جذابی دارد و تعداد زیادی از حیوانات جنگلی را نیز به عنوان دوست خرسی به کودک معرفی میکند.
متاسفانه امروزه شاهد شکلی عجیب و بیمارگون از تجملگرایی در مهمانیها و جشنهای مربوط به کودکان هستیم. حجم زباله تولید شده از وسایل تزیینی و پذیرایی و تجهیزات تم تولد، واقعا تاسفبار و تکان دهنده است. در این مراسم و جشنها، به جای تمرکز بر شادی و گسترش روابط بین کودکان، تنها شاهد ویترینی از مخارجی که والدین تقبل کردهاند هستیم. شاید لازم باشد در این شکل تازه از مصرف گرایی و تجملات بیهوده که فقط باعث افزایش توقعات رنگارنگ و مخرب در کودکان میشود، تجدیدنظر کنیم و کودکانمان را با مفاهیم عمیقتری از ارتباطات انسانی آشنا کنیم.
کتاب سفال
- نویسنده : احمدرضا احمدی
- تصویرگر : محمدعلی بنیاسدی
- انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان،1395
- قیمت نسخه کاغذی : 9500 تومان
- مخاطب : نوجوانان
کتاب سفال که حاصل کوشش دو هنرمند نامی کشورمان است؛ با متن دلنشین و ادبیات خاص استاد احمدرضا احمدی و تصویرگری باشکوه استاد بنیاسدی ، به توصیف جایگاه تاریخی کشورمان در هنر دیرپای سفالگری میپردازد. نوجوانی تمام تابستان را به جمع آوری تکهتکههای سفالین در تپه هزارساله روستای دورافتادهاش میپردازد و سپس شروع به چسباندن آن تکهها، و کشف نقش و نگارهای روی آن سفالینهها، و بازسازی بشقابها و کاسهها و گلدانهای قدیمی میکند. او محو داستانهای هرکدام از این ظروف میشود. زنها و مردهایی که با گاوها و گندمها و ماهیها و همه ابزارهای زندگیشان بر ظروف نقش بستهاند و رویاها و زندگیشان را بر ظرفهایشان تصویر کردهاند.
بیان شاعرانه و تصویرگری زیبای کتاب، ما را هم با ذهن لطیف دو هنرمند بزرگ کشورمان که سالها برای کودکان و نوجوانان کار کردهاند آشنا میکند و هم جایگاه میراث گذشتگان را در زندگی امروزی ما نشان میدهد. به وضوح میبینیم که در بسیاری از عرصههای زندگی، هیچ شناخت و ارتباطی با سنت و فرهنگ خود نداریم. این خلا بزرگ به خصوص در آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان ایرانی، بیشتر هویدا است. آشنا شدن با ویژگیهای خاص و مثبت فرهنگ بومی خود، نه تنها احساس تعلق و پیوستگی را میان افراد یک نسل و ملت افزایش میدهد؛ بلکه کمک میکند به روشنی و وضوح، مشکلات و کمبودهای فرهنگی و رفتاری جامعه خود را ببینند و بشناسند.
کتابهایی از این دست، و تدارک دیدن برنامههایی که باعث آشنایی بیشتر نوجوانان با ادبیات و فرهنگ و زبانها و گویشها و پوششهای مختلف و متنوع ایران میشود؛ به آنها کمک میکند که با ذهنی بازتر، دورهای را که به شدت درگیر مساله هویتیابی هستند و راه زندگی آینده خود را مییابند را طی کنند. این مهارتی است که به همه توانمندیهای علمی و درسی فرزندان ما روح و رنگ و قوام میبخشد و آینده آنها را پربارتر میکند.
کتاب خانه ادریسیها
- نویسنده : غزاله علیزاده
- انتشارات توس، 1395
- قیمت نسخه کاغذی : 61000تومان
- مخاطب : بزرگسالان
خانه ادریسیها که اولین بار در سال 1370 و در دوجلد منتشر شد؛ به زندگی سه عضو باقیمانده از خاندان اشرافی و قدیمی ادریسی در خانه بزرگ و اجدادیشان در شهر عشق آباد میپردازد. جایی که دیگر نه از معاشرتها و مهمانیهای مجلل خبری است ، و نه از هیاهوی و تکاپوی خدمتکاران؛ و چیزی هم از ثروت و شکوه گذشته به چشم نمیخورد. اینچا گویی زندگی هم متوقف است. خانم ادریسی و دخترش لقا و نوه پسریاش وهاب، به همراه یاور، تنها خدمتکار و کسی که مراقب بازماندگان خانواده است؛ در میان اوهام و خاطرات این خانه مجلل زندگی میکنند. سه عضو خانواده هر یک غرق در رویاها و کابوسهایشان، هیچ ارتباطی با دنیای بیرون و انقلابی که همه بنیادهای اجتماعی را برهمزده است ندارند. تنها زمانی مجبور میشوند بپذیرند که همه چیز برای همیشه تغییر کرده است و نمیتوانند چون گذشته، در را به روی دنیا و مافیها ببندند، که گروهی از انقلابیون در خانه ساکن میشوند. هجوم این غریبهها که کاملا ناسازگار با طبع و عادت خانه و اهالیاش است؛ همه را وادار به واکنش و تغیر میکند. غریبههایی که ابتدا به نظر میرسد جز بیماری و بینظمی و کثیفی و شعارزدگی و بیسوادی، چیزی در چنته ندارند. اما کم کم درمییابیم که هیچ کدام از دو طبقه، شناخت واقعی از یکدیگر ندارند و در گذر زمان میتوانند فراتر از تضادهای طبقاتی با هم مرتبط شوند. گویی خانه تصمیم گرفته است قلبها و ذهنهای این آدمهای نامتجانس را به هم پیوند بزند و چیزی را شکل بدهد که یک زندگی طبیعی و مطابق رویاهای جان آدمی است.
شخصیت پردازی رمان بسیار پرکشش و متنوع است و سیر تدریجی تغییر و تحول شخصیتها، جالب و خواندنی است. خواندن این رمان طولانی و مهم از ادبیات معاصر ایران، ما را درگیر این پرسشهای اساسی میکند که در پس یک دگرگونی بزرگ، چه کسانی پیروز و باقی پابرجا میمانند؟ در زندگی پرفراز و نشیب آدمی بر این کره خاکی، چه چیزی مهمتر و دلپذیرتر است تا آدمی جان و زندگیش را وقف رسیدن به آن کند؟ برای کدام عشق و آرمان، باید از همه چیز و همه کس گذشت و آیا اصلا هیچ آرمانی، ارزش این همه پایداری دارد؟ هم شخصیتهای اصلی رمان و هم همه شخصیتهای فرعی آن، با زندگی و مرگ خود به این پرسشها پاسخ میدهند.