ههههههههههههههه هیچ کدوم به پای من نمیرسید !!!!!!!!!!!!
من تا 11 سالگی ( اول راهنماییی ) پیش مامانمم خوابیدم
دستمو مینداختم دور گردنش و سفت میچسبیدمش ! (بیچاره بابام !!!)
بعد که تو 11 سالگی خواهر دار شدم رفتم تو اتاقه خودم و یهو دیگه کاملا مستقل شدم و برای خواهرم مثل یه مادر
بودم و همه کارهاشو میکردم ! و مامانم فقط شیر میداد .
الان هم پسر خودم تا چند روز دیگه 6 ماهش کام میشه و میخوام جداش کنم و الان چیزی متوجه نمیشه
و نمیفهمه که کی پیشش خوابیده. فقط هر وقت بیدار شد میرم شیر میدم.
البته یه بار وقتی 53 روزش بود به مدت 3 شب گذاشتمش تو تخت خودش و من و همسرم تو تخت خودمون بودیم
ولی بعد متوجه شدیم که بعد از اون جریان خیلی تو خواب بغض شدید میکرد و با استرس از خواب میپرید.
شوهرمم گفت جداش نکن فعلا نوزاده و گناه داره و بوی مادرشو میخواد حس کنه و آرامش داشته باشه.
بعد شوهرم سی دی های دکتر هلاکویی رو گرفت ( روانشناس کودک ) و گوش کرد و گفت که آقای دکتر تاکید دارن
که زمان جدا خوابیدن بچه ها از 6 ماهگیه.نه کمتر نه بیشتر.
تا قبلش چون نوزادن از نظر شیر دهی و عاطفی وابسته هستن درست نیست تنها باشن
بعدش هم اگه بخوان تا یکسالگی پیش والدین باشن دیگه خیلی وابسته میشن و جدا کردنشون سخت میشه
و به خودشون آسیب میزنه.
پس بهترین زمان همون 6 ماهگیه که هنوز درک درستی از اطرافش هنوز نداره.
موفق باشید همه مامانای گل