انگار دارم با خودم میجنگم به خودمم میبازم
حد وسطمو گم کردم
نه با آدما حس بهتری دارم
نه با تنهایی به توافق می‌رسم
نه حوصله شلوغی رو دارم
نه با سکوت خونه کنار میام
نه انرژی کافی برای حرف زدن دارم
نه با خودخوری حس راحتی دارم
بعضی روزها به معنای واقعی کلمه
از کادر زندگی خارج میشم
این خیلی تلخه که بعضیامون انقدر نقاب قوی بودن رو روی صورتمون نگه داشتیم که دیگه توان پذیرفتن اینکه دلمون شکسته رو نداریم که مبادا آسیب پذیر بودنمون پیش دیگران نمایان بشه
ببین این دردان ک تجربه میشه زخما یادگار می مونن
ما منتظر برگشتن هیچ آدمی نیستیم
ما فقط منتظر برگشت خودمونیم که با اون آدم رفته
این زمان نیست که همه چیو درست میکنه
این فقط ذوق توعه که نسبت به همه چی کور میشه
مطمئن باش همه ما حداقل تو ذهن یه نفر ی هیولایه نفرت انگیزیم
هی مونالیزا
Priva چشا بهت تووی Vip
هی مونالیزا
بیا بریم واسه تریسام vip
واسه تو میشکنم الان آسمون
اگه منو میخوای فقط راست بگو
وصله تنم الان به یه تار موت
سرگیجه دارم چشامم کاسه خون
.....
----
قدر هرچیزیو همون موقع باید میدونستی چون برگشتی در کار نیست...
این موضوع که "ببخش تا دلت در آرامش باشه" هم به‌نظرم خود گناهکارا باب کردن تا وجدانشون راحت باشه که بخشیده شدن
وگرنه کی میدونه دلی که از غصه تیکه تیکه شده، چه عذابی رو متحمل میشه تا اون ظلمی که در حقش شده رو یادش بره؟
هی مونالیزاااا
بگو راز خنده هات چیه
که آدمو بد به فاک میده
آخ دلم بارون میخواد...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
39 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز