بیاین از زندگی بدو تولدتون رو بگین تا وقتی ازدواج کردین

من سر از شکم مامانم در اوردم کتک خوردم و بدبختی کشیدم همش تو همسنای خودم سرم پایین تر بود اونا گوشی مدل بالا و لباس انچنانی تنشون بود و من لباس کهنه و شلخته و مثل گداها ک کسی بهش توجه نمیکرد بودم ای خدا حتی به حالو روز خودم گریم میگیره چقد بدبخت بودم مستجر بودیم بابام خونه نبود سالی یه بار برمیگشت شبا تو حیاط بزرگ تنها همش یه چوب دستمون بود از ترس تو خونه اااااخ به کدامین گناه تا ۱۶ سالگی فقط کتک میخوردمو سرکوب میشدم بخاطر وجودم بخاطر بودنم تو این دنیا بابامم تا پیومد خونه اونم باز کتک میگفتم کاش هی خونه نبود معتاد بود تا بهش نمیرسید میومد سراغ ما ۱۶ سالگیم ازدواج کردم باز همون وضع و بدبختی پیش شوهرم باز همش تو جمع دعوام میکرد سرم پایین بود بخاطر بودنم همش به خودکشی فکر میکردم نمینشستم تو خونم چی گار میکردم طلاق بگیرم برم تو اون خرابه باز تا ۷ سال دیگه از اون به بعد درستش کردم شوهرمو مثل قبل نیس دیگه الان خدا رو شکر 😭دیگه کیا مثل من بودن