بزرگواران گرامی دلم به درد اومد ،با بیست و هفت سال دارم شش و نیم می گیرم،اما کجای کار اشتباه بوده که همه را با یک چشم قضاوت می کنید و از این الفاظ استفاده می کنید مگر همه پزشکان ،کارمندان،فروشندگان،مغازه داران حتی کارگران از هر جهت بیست هستند؟
آیا همه ما گل بی عیب هستیم؟آیا همه ما یک مادر نمونه،همسر نمونه،خواهر نمونه و....هستیم.
خدا را گواه می گیرم دراین سالها با این که با افتخار در مناطق پایین شهر درس دادم همواره از هر نظر همه جوره در کنار دانش آموزان بوده ام .حتی همکارانم از خودم دلسوزتر بوده ام.
از پشت گوشی که دوستان می فرمایند نزدیک به دوسال است تدریس می کنم و نمره چشم اکثر همکارانم تغییر پیدا کرده.
مادر عزیزی که می‌فرمایید از پشت گوشی حقوق می گیرند ،من مثل شما مادر و همسر هستم در کنار این وظایف باید تدریس هم داشته باشم.
مدارس غیر انتفاعی هم همه آش دهن سوزی نیستند ،بچه های خودم در مدارس دولتی درس خوانده اند،دخترم در کلاس خودم بود اما بچه ها آخر سال فهمیدند.
بیایید یاد بگیریم در کنار انتقاد،مواردخوب را هم یاد آوری کنیم تا چرخه عشق و محبت را از دل معلمان پاک نکنیم.
موارد خوب چی اینکه دخترم دیشب انگشتش حالت فرو رفتگی داشت؟
خودم اگر معلم بودم جوری با دانش اموزان رفتار میکردم که ارزو کنند بیان مدرسه نه یکی مثل دخترم که معدلش از ۱۹ پایین نیومده بگه که همین مجازی خوبه
