2777
2789
رویا جان من از 8-9 ماهگی جدا کردم پسرم رو
شبا که می خوابه میزارمش تو تخت خودش
وسط شب که بیدار میشد برا شیر میرفتم شیرش بدم خواب از سرش می پرید و دیگه نمی خوابید !
الان میزارمش سر جاش شبا
اگه وسط شب بیدار شد میارمش پیش خودم و شیر میدم و دیگه تا صبح پیشمه
ولی گاهی هم میشه که اصلا تا6-7 صبح بیدار نمیشه و تو اتاق خودشه

من شبا قبل خواب غذاشو سیر میدم که تو شب گرسنه نشه و خوابش راحت باشه

نکته ی دیگه اینکه این روش برام خوب بوده
چون تا وقتی پیش ما بود شب تا صبح چند بار می خواست شیر بخوره و نه خودم خواب داشتم نه اون نه همسری
ولی الان اوضاع بهتره !
چقدر دوست داشتنی هستند ، آدمهایی که شبیه حرف هایشان هستند ....
سلام به همه دوستای گلم
ممنون از مطالب مفید و آموزندتون
تو رو خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا به من کمک کنید
گریهههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
اصلا اعصاب بچه امو ندارم نمیدونم چرا
با کوچکترین کارش از کوره در میرم و دعواش میکنم
به نظرتون باید برم دکتر؟؟؟
خواهشاً راهکار بدید برای فروکش کردن خشمم
دلمم واسه بچه ام میسوزه ولی نمیدونم چرا اینقده زود عصبانی میشم

مامان ها تو روخدا اگه بچه هاتون مشکل گفتاری و رفتاری دارن سریعتر درستش کنید.

امیر علی من پنج و نیم سالش بود ولی هنوز خوب حرف نمیزد😔😔 فک میکردم خودش خوب میشه. یکی از مامان ها خدا خیرش بده تو اینستا تا آخر عمر دعاش میکنم پیج اقای خلیلی و خانه رشد رو برام فرستاد.

الان دارم باهاشون درمان آنلاین میگیرم. امیر علی خیلی پیشرفت کرده🥹🥹 فقط کاش زودتر آشنا میشدم. خیلی نگرانم مدرسه نرسه. 

یه تیم تخصصی از گفتار و کار درمان و روانشناس دارن، هر مشکلی تو رشد بچه هاتون داشتین بهشون دایرکت بدید. 



سلام غزاله عزیز
خوش اومدی
یادت باشه این دوران سرنوشت سازترین روزهای عمر یه کودکه و آینده اش رو رقم میزنه و این روزها برنمیگرده پس خودت هم همپای بچه ات لذت ببر
باهاش بدو بازی کن واسه روحیه خودت هم خوبه
سعی کن اگر خسته ای از بقیه کارها بزنی به بچه ات برسی
اگر واقعا نقص رفتاری احساس میکنی چرا که نه. خوب برو دکتر خیلی بهت کمک میکنه
هر هدف رویایی است با مهلتی محدود. باید برای رسیدن به آن طرح ریزی کنید
بچه ها من یه سوال دارم

تو این سن که کم کم بچه ها درکشون از اطرافشون بیشتر میشه

و توجهشون به اطرافیان و رفتاراشون

رفتارتون تو خونه و جلویه اونا با همسرتون چجوریه؟؟

ما خیلی زود جایه رادین رو جدا کردیم

و از 6 ماهگی هم معمولا تو اتاقه دیگه ای میخابه

خیلی سعی میکنم رعایت کنم

ولی همسر من کلا عادتشه از در که میاد یا وقتی میخاد بره بیرون منو میبوسه

ولی نگرانم که بچه کم کم حساس بشه

یا در آغوش گرفتن همدیگه

خوب وقتی بچه ببینه متوجه تفاوته رفتاره پدر و مادرش با هم و با بقیه میشه

این چیزا خیلی زوده براش

ولی همسرم میگه وقتی از اول دیده عادی میشه و میفهمه نوعه روابط بینه زن و شوهر ها فرق میکنه با روابط با بقیه

ولی من میترسم با تشخیصه تفاوت جنسیتی بین دختر و پسر براش مشکل بوجود بیاره

البته بگم که طفلی همسرم همینجوریشم خیلی رعایت میکنه

ولی همین چیزایه کوچک هم باعثه نگرانیه منه

حتی یه نوازش یا اینکه سرش رو رو پام بذاره..........

من واکنش نشون میدم نا خود آگاه

سارا جون این که خیلی خوبه که رفتار محبت آمیز شما رو ببینه چرا نگرانی؟
من و همسرم عمدا جلوی دریا همدیگه رو میبوسیم و به هم محبت میکنیم تا محبت و عشقو یاد بگیره بعدش هم دیدن رابطه خوب ما بهشون آرامش و شادی میده من که اینو تو نگاه دریا میبینم وقتی ما با هم مهربونیم. البته منظورم از بوسیدن اونجوریش نیست ها!! ههههههههه
به نظر من بچه هر چی که بطور طبیعی اطرافش اتفاق بیفته رو ببینه حساس نمیشه مگه اینکه ما حساسش کنیم
بعدش هم بایدم رابطه شما با رابطه بقیه تو ذهنش فرق داشته باشه
اما همه چی در حد نرمالش دیگه!
سارا جون به نظر من هم وقتی بچه عشق بین مادر و پدر رو ببینه آرامش داره و این مسئله براش یه امر طبیعی جلوه میکنه . مثلا شما اگر یواشکی همدیگر رو ببوسین و بهم محبت کنین اونوقته که بچه حساس میشه . ولی وقتی یه امر عادی باشه دیگه بچه حساس که نمیشه هیچ بین پدر و مادرش احساس امنیت میکنه .
از نظر روابط جنسی بله حتما باید مراعات کرد ولی محبت کردن خیلی هم خوبه و بچه هم عشق رو یاد میگیره
دانی که زآدمی چه ماند پسِ مرگ ، عشق است و محبت است و باقی همه هیچ
سلام مامانای مهربون دختر من شایلین 10 ماه ونیمه است و این تاپیک رو امروز تا صفحه 7 خوندم و خیلی خوشم اومد من خیلی دوست دارم دخترمو خوب و درست تربیت کنم و چون 1 بچه بیشتر نمیخوام داشته باشم اصلا دوست ندارم لوس و ناز نازی و لجباز بار بیاد دلم میخواد در عین حال که مهربون و بامحبت هست ولی منطقی و حرف گوش کن و با اعتماد بنفس بار بیاد دلم میخواد منم راهنمائی کنید .
شایلین خیلی بچه دقیقی هست یعنی چیزائی رو دقت میکنه که بچه های دیگه اصلا شاید اهمیت ندن احساس میکنم باهوشه با اینکه دختره به سیم و کابل و کنترل تلویزیون و این چیزا خیلی علاقه داره کمتر با اسباب بازیهاش بازی میکنه من براش کتاب داستان و فلش کارت هم خریدم که باهاش کار کنم ولی زیاد علاقه ای نشون نمیده ممکنه بعدا علاقمند بشه ؟یعنی من به کارم ادامه بدم به نظرتون؟
شایلین تا 1 ماه پیش راحت توی صندلی ماشین و صندلی غذا می نشست ولی اخیرا نق میزنه هم توی صندلی ماشین و هم صندلی غذا و میخواد بیاد بیرون نمیدونم چیکار کنم باید مقاومت کنم یا به خواسته اش عمل کنم .
خوش اومدی مامان شایلین
همه مون اینجا هستیم تا به هم تو تربیت گل هامون کمک کنیم
عقیده من اینه که بچه ها رو نباید با آموزش زیادی خفه کرد!! اونم از سن کم. بچه ها تو این سن ظرفیت حافظه کمی دارن و آموزش زیادی خسته شون میکنه مگر اینکه در قالب بازی باشه که خوششون بیاد.
الان دیگه تو خیلی از کشورهای پیشرفته حتی تو سنین راهنمایی و دبستان هم بیشتر از طریق بازی آموزش میدن چون یادگیری که همراه با هیجان باشه درصد فراموشیش خیلی پایین میاد.
تو این سن کتابهای مقوایی که پاره نشه با تک عکس هایی با رنگ جذاب میتونه توجه بچه رو جلب کنه و براشون خوبه. مثلا عکس حیوانات و .... cd های بی بی انیشتین هم به نظرم هم مفرحه هم آموزشی و بچه ها دوست دارن.
اگه دوست داری یه چیزی رو به عنوان قانون بهش یاد بدی مثل نشستن تو صندلی غذا موقع غذا خوردن، پس کارتو ادامه بده و کوتاه نیا. عوضش با کارهای دیگه مثل گذاشتن تو صندلی غذا زمانی که واقعا گرسنه ست و میخواد غذا بخوره/ دادن خوراکی به خودش که بخوره/ گذاشتن اسباب بازی جذاب براش و.... بهش کمک کن که اون تو راحت بشینه
جدا کردن جای خواب نی نی ها:

این مدت خیلی دنبال مطلب در این مورد بودم. متاسفانه اکثر منابع موثق تو روانشناسی کودک خارجیه و نمیشه همه شو مو به مو واسه بچه های خودمون پیاده کنیم. جدا کردن جای خواب تا حدودی یه مساله فرهنگی هم هست.
تو منابع خارجی معتبر سن جدا کردن اتاق خواب کودک رو 5 یا 6 ماهگی گفته اما به نظر من این سن خیلی زوده و دلیلم هم اینه که تو فرهنگ ما اونقدر از بچه ها توقع استقلال نمیره و با بقیه شیوه های تربیتی و رفتاریمون همخونی نداره.
فکر میکنم تا زمانی که بچه شیر میخوره یعنی یکسال و نیم و دوسال نیاز داره که کنار مادر باشه و جدا از شیر خوردن شبانه بودن کنار مادر بهش آرامش میده. بعد این سن بچه بزرگتر شده و راحت تر میتونه با موقعیت جدید کنار بیان.
تو یه مقاله جدید خوندم که بچه هایی که تا دو سال کنار مادر میخوابن از نظر تنظیم ضربان قلب و فشار خون تو بزرگسالی بهتر هستن. انگار ضربان قلب مادر یه جورایی بدن بچه رو هم تنظیم میکنه.
برای اینکه یهویی جدا کردنشون هم سخت نشه و کم کم عادت کنن میتونیم در طول روز که خواب هستن اونا رو تو تخت خودشون و اتاق دیگه بذاریم.
خوشحال میشم نظر و تجربه شما رو هم بخونم.
در مورد جدا کردنه جایه خواب

من معمولا جدا میخوابونم

ولی یه وقتایی میرم کنارش دراز میکشم

یا اگه بد خلقی کنه میارم پیشمون یه وقتایی

ولی خوب آخه درسته که شاید احساسه امنیتی که بچه میکنه اینجوری
بیشتر باشه

ولی من خودم ترجیح میدم بچه مستقل باشه

از طرفی راحتیه همسرم هم مهمه

و وقتایی که رادین پیشمون میخوابه یکم اذیت میشه اون

در ضمن رویه روابط زن و شوهر هم تاثیر داره

اینا استدلال هایه منه برایه جدا کردنه بچه

هر چند شاید از نظر خیلیا درست نباشه

اینم بگم من چون کارمندم مسلما اینکه رادین پیشم بخوابه و نخام تا صبح 4-5 بار بهش سرکشی کنم واسم راحت تره

ولی به دلایله بالا جدا خوابوندن رو ترجیح میدم

هاله جون ممنون از مطالب مفیدی که لطف میکنین میزارین

به نظرم این مسئله بیشتر از فرهنگ به سلیقه مادر ونوع رابطه بین مادر وکودک هم بستگی داره

منم ترجیح میدم تا 2 سالگی کنار خودم بخوابونمش دقیقا بدلایلی که خودتون هم ذکر کردین البته به شرایط آینده هم بستگی داره باید ببینم دخترم خودش کی دوست داره مستقل بخوابه من کلا با اصرار زیاد روی از شیر گرفتن از پوشک گرفتن یا جدا کردن جای خواب و... خیلی موافق نیستم چون فکر میکنم موقع اش که برسه خود بچه براحتی استقبال میکنه که البته این زمان از بچه ای به بچه دیگه فرق داره
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792
داغ ترین های تاپیک های امروز