خواهش می کنم دوستان عزیز... این مطلب هم هست امیدوارم از اینم خوشتون بیاد:
آشنایی با مراحل وضع حمل و زایمان طبیعی جهت استفاده ماماها و زنان باردار:
بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی به شکل تخصصی جهت ماماها
زایمان یک روند فیزیولوژیک است که باعث تغییرات گسترده ای در مادر میشود و وضع حمل جنین را از طریق مجرای زایمان میسّر می‌سازد. این روند با افاسمان پیشرونده سرویکس، دیلاتاسیون و یا هر دو مشخص می‌گردد که از انقباضات رحمی حاصل میشود این انقباضات حداقل هر ? دقیقه تکرار میشود و ??-?? ثانیه طول میکشد. قبل از شروع زایمان حقیقی معمولا تعدادی وقایع فیزیولوژیک آماده سازی، رخ می‌دهد که به برخی از آن ها اشاره می‌گردد :
پایین رفتن رَحِم به سمت لگن (lightening)
دو هفته یا بیشتر قبل از زایمان سر جنین در اکثر زنان اوّل‌زا تا لبه لگن نزول می‌کند ولی در زنان مولتی‌پار این امر تا ابتدای زایمان صورت نمی‌گیرد. بدیهی است که فشار حاصله بر روی مثانه اغلب باعث تکرر ادرار میشود.
زایمان کاذب (false labor)
در طی هفته های ?-? حاملگی رحم انقباضات غیر منظم پیدا می‌کند که بدون درد هستند و به صورت گاه و بیگاه (اسپورادیک) و موزون (ریتمیک) و با شدت خفیف ظاهر می‌شوند در ماه آخر حاملگی این انقباضات ممکن است بیشتر و گاهی اوقات هر ??-?? دقیقه و با شدت بیشتری تکرار شوند که انقباضات براکستون هیکس بوده و زایمان کاذب نامیده شده و همراه با دیلاتاسیون و افاسمان پیشرونده نیستند ولی در سه ماهه سوم این انقباضات را باید از زایمان زودرس، افتراق داد.
افاسمان گردن رحم (Cervical effacement)
قبل از شروع زایمان معمولا سرویکس در نتیجه افزایش محتوای آب و لیز کلاژن، نرم میشود افاسمان و نازک شدن سرویکس وقتی رخ می‌دهد که سرویکس بخشی از سگمان تحتانی شود. در نتیجه افاسمان توپی موکوسی داخل مجرای سرویکس ترشح میشود و بنابراین شروع زایمان ممکن است با عبور مقدار کم موکوس آغشته به خون از واژن (Bloody show) مورد توجه قرار گیرد.
جدول ? ـ خصوصیات زایمان طبیعی
چندزا (multipara)
اوّل‌زا (primipara)
ویژگی ها
??-? ساعت
?-? ساعت
طول مرحله اوّل
?/? سانتی متر
? سانتی متر
سرعت دیلاتاسیون سرویکس در طول فاز فعال
? تا ?? دقیقه
?? دقیقه تا ? ساعت
طول مرحله دوّم
صفر تا ?? دقیقه
صفر تا ?? دقیقه
طول مرحله سوم
مراحل زایمان
? ـ شروع زایمان حقیقی (دردهای حقیقی) تا دیلاتاسیون کامل سرویکس
? ـ دیلاتاسیون کامل سرویکس تا تولد نوزاد
? ـ تولد نوزاد تا خروج جفت
? ـ خروج جفت تا زمان تثبیت حال بیمار معمولا ? ساعت پس از زایمان
مراحل زایمان طبیعی
مرحله اوّل زایمان
? ـ فاز نهفته که طی آن افاسمان سرویکس و دیلاتاسیون اوّلیه رخ می‌دهد.
?ـ فاز فعال که در آن دیلاتاسیون سرویکس سریعتر صورت میگیرد.
در نتیجه نیروهای انقباضی عضله رحم (میومتر) و فشار عضو نمایش و یا پرده های جنینی در مرحله اوّل سرویکس بداخل سگمان تحتانی کشیده میشود.
طول مرحله اوّل
در خانم های اوّل‌زا، طول مرحله اوّل بیشتر از زنان چندزا است. طول این مرحله ممکن است تحت تاثیر عواملی نظیر داروهای آرام بخش و استرس قرار گیرد.
فاز فعال
زمانی آغاز میشود که سرویکس در حضور انقباضات رحمی منظم به میزان ?-? سانتی متر دیلاتاسیون پیدا کند.
اقدامات بالینی در مرحله اوّل
وضعیت مادر
اگر مادر در وضعیت ایستاده باشد ارزیابی متناوب سلامتی جنین باید صورت گیرد و عضو نمایش در زمان پارگی پرده باید آنگاژه شده باشد. در حالت خوابیده باید تشویق به حالت خوابیده به پهلو شود، تا از پرفوزیون واحد رحمی جفتی اطمینان حاصل شود.
تجویز مایعات
به علت کاهش تخلیه معده در حین زایمان بهتر است که از مصرف مایعات خوراکی اجتناب شود برای هیدراته کردن بیمار از کریستالوئیدها استفاده میشود.
مهیا نمودن بیمار
استفاده از تنقیه و تراشیدن ناحیه عانه و آماده کردن پوست بسته به نظر پزشک است. در بیمارانی که دچار یبوست هستند و مقادیر زیادی مدفوع در معاینه لگنی در رکتوم لمس میشود باید تنقیه صورت گیرد.
ارزیابی های آزمایشگاهی
ارزیابی هموگلوبین و هماتوکریت و Crossmatch و گروه خون و RH در صورت نامشخص بودن و نمونه ادراری از نظر دفع پروتئین و گلوکز
مونیتورینگ مادری
نبض و فشار خون و تعداد تنفس و درجه حرارت در زایمان طبیعی هر?-? ساعت اندازه گیری شود. برون‌ده ادراری و دریافت مایعات وریدی باید به دقت تحت نظر باشد.
مونیتورینگ جنینی
در بیماران بدون عوامل خطر قابل ملاحظه، ضربان قلب جنین در فاز فعال مرحله اوّل، هر ?? دقیقه و در مرحله دوّم هر ?? دقیقه یک بار باید سمع شود.
در بیماران دارای عوامل خطر در مرحله اوّل هر ?? دقیقه و در مرحله دوّم هر ? دقیقه یک بار باید سمع گردد.
فعالیت رحمی
انقباضات رحمی باید هر ?? دقیقه از لحاظ فرکانس و مدت و شدت، ارزیابی شود. در بیماران پرخطر این انقباضات همراه با ضربان قلب جنین بررسی میشود و این مورد در بیمارانی که از اکسی‌توسین برای تسریع زایمان استفاده میشود واجد اهمیت است.
معاینه واژن
در فاز نهفته اگر پرده ها پاره شده باشد معاینات واژن باید محدود باشد به علت جلوگیری از خطر عفونت داخل رحمی در فاز فعال هر ? ساعت سرویکس باید از نظر افاسمان دیلاتاسیون جایگاه و Position عضو نمایش و وجود molding یا Caput معاینه شود.
در صورتی که بیمار احساس فوری بیرون رانده شدن جنین را دارد یا ضربان قلب جنین کند می‌شــود (در مواقع پرولاپس بندناف) باید معاینات اضافی انجام شود.
آمنیوتومی
پارگی عمدی یا مصنوعی پرده ها اطلاعاتی راجع به حجم مایع آمنیوتیک و وجود مکونیوم می‌دهد و باعث افزایش انقباضات رحمی میشود. اگر زایمان طولانی شود خطر کوریوآمنیونیت وجود دارد و اگر عضو نمایش آنگاژه نشده باشد خطر پرولاپس بند ناف وجود خواهد داشت.
مرحله دوّم زایمان
در آغاز مرحله دوّم با هر انقباض جنین به پایین رانده میشود. نزول جنین باید به دقت تحت نظر باشد در پرزانتاسیون سفالیک شکل سر جنین در طی زایمان تغییر می‌کند (molding) درجاتی از molding برای زایمان لازم است ولی در molding CPD بیشتر است.
Caput
ورم موضعی و ادماتو پوست سر جنین که به علت فشار سرویکس روی عضو نمایش از سر جنین بوجود می‌آید. مرحله دوّم در اوّل‌زاها از ?? دقیقه تا ? ساعت و در چندزاها ??-? دقیقه طول میکشد. بطور متوسط در اوّل‌زا ?? دقیقه و در چندزا کمتر از ?? دقیقه طول میکشد.
مکانیسم زایمان
شش حرکت، جنین را قادر می‌سازد تا خود را با لگن مادر وفق دهد:
? ـ نزول
نزول توسط نیروی انقباضی رحمی علاوه بر تلاش مادر و جاذبه زمین، در صورتی که مادر ایستاده باشد، صورت میگیرد.
? ـ فلکسیون
فلکسیون ناقص قبل از زایمان و در نتیجه تون طبیعی عضلات جنین بوجود می‌آید ولی در طول زایمان مقاومت حاصل از سرویکس، به دیواره های لگن و کف لگن باعث فلکسیون بیشتر ستون فقرات گردنی میشود و چانه جنین به قفسه سینه می‌رسد. در وضعیت OP ممکن است فلکسیون رخ ندهد.
چرخش داخلی
در پوزیسیون OA سر جنین با قطر عرضی یا مایل وارد لگن شده چرخش پیدا می‌کند طوری که اکسی‌پوت به سمت سمفیز پوبیس می‌چرخد. این چرخش زمانی رخ می‌دهد که سر جنین به عضلات کف لگن برخورد می‌کند و هنگامی که عضو نمایش به سطح خارهای ایسکیال می‌رسد تکمیل میشود. در OP اکسی‌پوت به سمت عمق ساکروم می‌رود.
اکستانسیون
سر خم شده در پوزیسیون OA در لگن نزول می‌یابد و چون خروجی واژن رو به بالا و جلو می‌باشد قبل از این که سر بتواند از آن رد شود اکستانسیون باید صورت گیرد پس از آن Crowning (ظاهر شدن فرق سر جنین در دهانه متسع رحم در حین زایمان) حاصل میشود. در این زمان Station + 5 حاصل میشود و سر با اکستانسیون سریع خارج می‌گردد. ایجاد اپیزیوتومی ممکن است به کاهش مقاومت پرینه و اجتناب از پارگی پرینه کمک کند. در OP سر از طریق ترکیبی در فلکسیون و اکستانسیون خارج میشود.
چرخش خارجی
در OA و OP سری که خارج شده به پوزیسیون اوّلیه خود به زمان آنگاژمان بر می‌گردد تا در امتداد پشت و شانه های جنین قرار گیرد. چرخش بیشتر سر هنگامی رخ می‌دهد که شانه ها چرخش داخلی پیدا کنند تا خود را با محور قدامی خلفی لگن در یک امتداد قرار دهند.
بیرون رانده شدن
بدنبال چرخش خارجی شانه قدامی از زیر سمفیز پوبیس خارج شده و بعد شانه خلفی و بعد تنه بیرون می‌آید.
اقدامات بالینی در مرحله دوّم : اقدامات زیر باید صورت گیرد:
وضعیت مادر
در هر وضعیتی به جز طاقباز مادر می‌تواند زور بزند. بیمار پرایمی در حالت Crowning و بیمار مولتی وقتی که دیلاتاسیون کامل شده به روی تخت وضع حمل برده میشود.
زور زدن رو به پایین
با هر انقباض مادر، نفس خود را حبس کرده و زور می‌زند به خصوص در زنانی که بی حسی موضعی دریافت کرده اند چون حواس رفلکسی آن ها مختل شده است، باید از مادر خواست که در هنگام انقباض رحم، زور بزند.
مونیتورینگ جنین
ضربان قلب جنین هر ? دقیقه یک بار در بیماران پر خطر باید ارزیابی شود. کند شدن ضربان قلب جنین در حین انقباض (فشار روی سر یا بند ناف) و طبیعی شدن آن بعد از انقباض طبیعی است.
وضع حمل جنین
بیمار در وضعیت لیتوتومی قرار میگیرد پوست ناحیه فرج و مقعد و پایین شکم و ران ها شسته میشود. وضع حمل در وضعیت طاقباز و خم کردن ران ها صورت میگیرد. ولی کسانی که تغییر شکل مفاصل هیپ یا زانو دارند در وضعیت خوابیده به پهلوی چپ صورت میگیرد در وضعیت Crowning برش اپیزیوتومی داده میشود. ولی گاهی اوقات تحقیقات نشان داده است که اپیزیوتومی باعث پارگی های درجه ? و ? میشود و متعاقبا باعث بی اختیاری معقدیِ گاز یا مدفوع شود. برای تسهیل وضع حمل سر جنین از مانور ریتگن استفاده میشود. در این مانور دست راست که با یک حوله پوشیده شده فشار رو به بالا بر جسم پرینه متسع و سپس چانه جنین وارد می‌کند و با دست چپ فشار رو به پایین بر اکسی‌پوت وارد میشود فشار رو به بالا اکستانسیون سر را افزایش داده و فشار رو به پایین از اکستانسیون سریع سر جلوگیری کرده و وضع حمل را کنترل می‌کند. به محض خروج سر سوراخ های بینی و دهان باید توسط ساکشن از خون و ترشحات تخلیه شود. ولی اگر دیسترس جنینی یا مایع آغشته به مکونیوم وجود داشت باید ساکشن حلق و بینی به طور کامل صورت گیرد و از ایجاد Gasping و آسپیراسیون محتویات حلق، جلوگیری نمود.
پس از پاک شدن راه های هوایی باید وجود بند ناف دور گردن را چک کرد اگر بند ناف شل وجود داشت از روی سر جنین دور می‌کنیم ولی اگر سفت بود می‌توان آنرا بین دو کلامپ قطع کرد. بدنبال خروج سر شانه قدامی توسط فشار بر پایین بر سر و چرخش خارجی خارج شده و سپس شانه خلفی توسط فشار بر بالا روی سر خارج میشود. پس از وضع حمل اگر نوزاد، پایین تر از کانال باشد خون از جفت بداخل بدن او منتقل میشود. در این حالت اگر کلامپ بندناف بیشتر از ??-?? ثانیه طول بکشد باعث هیپربیلیروبینمی نوزاد میشود. سپس نوزاد زیر دستگاه گرمکن مخصوص قرار میگیرد.
مرحله سوم زایمان
بلافاصله پس از وضع حمل نوزاد، سرویکس و واژن باید از نظر پارگی بررسی شوند. توصیه میشود این معاینه قبل از خروج جفت انجام شود زیرا پس از خروج جفت خونریزی رحمی میدان دید را محدود می‌کند.
وضع حمل جفت
معمولا در عرض ??ـ? دقیقه پس از پایان مرحله دوّم، صورت میگیرد فشار روی فوندوس برای تسریع این کار مناسب نیست چون ممکن است باعث عبور سلول های جنینی بداخل جریان خون مادر شود.
علائم جدا شدن جفت
جریان خون تازه از واژن
بلند شدن طول بندناف
بالا رفتن فوندوس رحم
سفت و کروی شدن رحم
فشار روی سمفیز پوبیس و فوندوس جهت اطمینان از نزول جفت به داخل واژن ضروری است. بعد از خروج جفت باید نسبت به باقی ماندن تکه های جفت و خونریزی محل چسبندگی آن دقت شود.
انفوزیون داخل وریدی ?? واحد اکسی‌توسین و ماساژ رحمی باعث کاهش خونریزی میشود. جفت باید معاینه شود تا از جدا شدن کامل آن و یا وجود ناهنجاری ها اطمینان حاصل شود.
پارگی ها
درجه اوّل : پارگی در اپیتلیوم واژن یا پوست پرینه
درجه دوّم : گسترش پارگی به بافت های ساب اپی‌تلیال یا پرینه با یا بدون درگیری عضلات پرینه
درجه سوم : پارگی اسنفنکتر مقعد
درجه چهارم : پارگی به مخاط رکتوم رسیده باشد.
مرحله چهارم
فشار خون، تعداد نبض و خونریزی رحمی باید به دقت کنترل شود. خونریزی پس از زایمان به صورت شایع در این دوران رخ می‌دهد که معمولا به خاطر شُل شدن رحم، باقی ماندن قطعه های جفت یا پارگی های ترمیم نشده رخ می‌دهد. هماتوم واژن به صورت درد لگنی ظاهر میشود. افزایش تعداد نبض که نامتناسب با فشارخون است نشانه هیپوولمی است.
القاء و تحریک زایمان
القاء (Induction) روندی اسـت که طــی آن زایمـان بـه طریقـه مصنوعـی آغـاز می‌شـود. تحریـک (augmentation) تحریک مصنوعی زایمانی است که به طور خودبخود آغاز شده است افاسمان و نرم شدن سرویکس قبل از شروع زایمان خودبخود رخ می‌دهد ولی در القاء باید مهیا شدن سرویکس قبل از القاء صورت گیرد چرا که موفقیت وابسته به این تغییرات در سرویکس می‌باشد. روش های مکانیکی و فارماکولوژیک خاصی برای مهیا نمودن سرویکس وجود دارد.
یکی از این روش ها کاربرد موضعی پروستاگلاندین ها به صورت ژل پروستاگلاندین E2 به داخل سرویکس یا پروستاگلاندین واژینال است، گرچه گاهی اینها باعث تحریک بیش از حد رحمی میشود. روش دیگر قرار دادن لامیناریا می‌باشد. جدا کردن کوریوآمنیون از سگمان تحتانی رحم با دست لزوما شروع زایمان را تسریع نمی‌کند ولی پاره کردن مصنوعی و عمدی پرده ها ممکن است فعالیت رحمی را افزایش دهد.
در کل القاء زایمان قبل از زمان ترم، فقط وقتی بکار می‌رود که استمرار حاملگی با خطر قابل ملاحظه ای برای مادر و جنین همراه باشد. در این موارد می‌توان ظرف ??ـ?? ساعت با استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها بلوغ ریه های جنین را تسریع نمود. در هنگام ترم در مورد پارگی زودرس پرده ها می‌توان از القاء استفاده کرد. در غیر این صورت القاء در زمان ترم بطور مرسوم مناسب نیست.
تکنیک القاء و تحریک
ارزیابی احتمال موفقیت در القاء و تحریک با استفاده از معاینه لگن و تعیین امتیاز Bishop صورت میگیرد.
در امتیاز بالا (??-?) احتمال وضع حمل واژینال زیاد است. در امتیاز پایین > 5 احتمال موفقیت حــدود ??-?? درصد است. قبل از آغاز القاء ، گروه خون بیمار باید تعیین شده باشد.
انفوزیون اکسی‌توسین
چند نکته باید در این روش مورد نظر قرار گیرد:
اکسی‌توسین باید به صورت وریدی مصرف شود تا در صورت هیپرتونی رحم به سرعت قطع شود. توضیح اینکه نیمه عمر آن ?-? دقیقه است و پس ??-?? دقیقه از قطع دارو اثرات آن بطور کامل از بین می‌رود.
انفوزیون باید به صورت رقیق استفاده شود و از یک راه فرعی به داخل راه وریدی اصلی جریان یابد تا در صورت لزوم راه فرعی را قطع کرده بدون این که راه اصلی قطع شود.
دارو بهتر است از طریق پمپ، انفوزیون شود.
القاء زایمان نباید بیش از ?? ساعت صورت گیرد. در صورت وجود دیلاتاسیون و افاسمان پرده ها پاره می‌شوند اگر ظرف?? ساعت پیشرفت کافی حاصل نشد ممکن است C/S توصیه شود.
اگر پیشرفت کافی در زایمان بوجود آمد سرعت و غلظت انفوزیون را می‌توان طی مرحله دوّم کاهش داد. دو برنامه برای القاء وجود دارد : دوز پایین (?ـ? میلی واحد در دقیقه) و دوز بالا (??-? میلی واحد در دقیقه) فاصله زمانی هر بار افزایش نباید کمتر از ?? دقیقه باشد تا از خطر تحریک بسیار شدید (هیپراستیمولیشن) جلوگیری شود.
در هنگام زایمان خودبخودی رحم حساسیت بیشتری نسبت به اکسی‌توسین در مقایسه با زایمان القاء شده دارد و بنابراین بهتر است از دوز پایین و افزایش تدریجی تر و کندتر استفاده شود.
آمنیوتومی
آمنیوتومی سنتز و ترشح پروستاگلاندین را تحریک می‌کند. در مجموع القاء رسیدن عضو نمایش به سگمان تحتانی را تسهیل می‌کند در نتیجه اگر پرده ها بعدا پاره شود احتمال پرولاپس بند ناف را کاهش می‌دهد.
جدول ? ـ موارد وجوب (اندیکاسیون) و ممنوعیت (کنتراندیکاسیون) های القاء زایمان
موارد ممنوعیت (کونترااندیکاسیون ها)
موارد وجوب (اندیکاسیون ها)
جنینی
مادری
جنینی
مادری
ـ جنین نارس بدون بلوغ ریوی
ـ پرزانتاسیون غیر طبیعی
ـ دیسترس حاد جنینی
ـ تنگی لگن
ـ سابقه جراحی رحمی مثل میومکتومی و متروپلاستی
سابقه جراحی قبلی رحم
ـ سابقه سزارین کلاسیک
ـ رحم بیش از حد اتساع یافته
ـ حاملگی طول کشیده
ـ اختلال رشد داخل رحمی
ـ تست غیر طبیعی عدم تناسب RH جنینی
ـ آنومالی جنینی
ـ پارگی زودرس کیسه آب
ـ کوریوآمنیونیت
ـ پره اکلامپسی
ـ دیابت ملیتوس
ـ بیماری قلبی
ـ زایمان غیرطبیعی (در صورت وجود فعالیت ناکافی رحمی)
ـ فاز نهفته طولانی
ـ فاز فعال طولانی
عوارض اکسی‌توسین
? ـ هیپراستیمولاسیون و پیدایش دیسترس جنینی ناشی از ایسکمی و در حالات نادر پارگی رحم
? ـ اثرات آنتی دیورز و باز جذب آب از فیلتره گلومرولی و به ندرت مسمومیت با آب و بروز تشنج و اغماء
? ـ مصرف طولانی مدت اکسی‌توسین باعث خستگی عضله رحم (عدم پاسخدهی به دارو) و آتونی رحم پس از زایمان (هیپوتونی) میشود که خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.
نفاس
عبارتست از دوره ? هفته ای پس از زایمان که اعضای تناسلی و فیزیولوژی مادری به حالت غیر بارداری بر می‌گردد.
کوچک شدن رحم
در طی ? هفته رحم از وزن ???? گرم به ???-??? گرم می‌رسد و سرویکس سفت میشود.
ترشحات رحم
لوشیاروبرا (lochia rubra) که به خاطر وجود اریتروسیت ها می‌باشد و قرمزرنگ است. Lochia alba پس از ?-? روز بوجود می‌آید و بی رنگ شده و در روز دهم سفید یا زرد میشود. بوی بد ترشحات احتمال آندومتریت را مطرح می‌کند.
سیستم قلبی ـ عروقی
بلافاصله پس از وضع حمل افزایش در مقاومت عروقی داریم برون ده قلبی و حجم پلاسما طی ? هفته به دوران قبل از بارداری بر می‌گردد.
تغییرات روانی ـ اجتماعی
درجات خفیفی از افسردگی پس از وضع حمل نسبتا شایع است و به دو دلیل هیجانی و هورمونی است.
بازگشت قاعدگی و تخمک گذاری
در مادران غیرشیرده ظرف ?-? هفته قاعدگی بر می‌گردد. در زنان شیرده ممکن است تا چند ماه تخمک گذاری صورت نگیرد ولی باید Contraception مناسب صورت گیرد.
بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی جهت آشنایی زنان باردار
* علائم شروع زایمان عبارتند از:
درد ناحیه زیر شکم و یا کمر که به تدریج طول مدت درد بیشتر و فاصله بین آن کوتاه تر میشود.
بروز هر نوع ترشح خونی از واژن یا مهبل
آبریزش از مهبل یا واژن
* فرآیند زایمان معمولاً به سه مرحل تقسیم می شود :
مرحل? اول : از زمان شروع دردهای زایمانی تا باز شدن کامل دهان? رحم می باشد .
مرحل? دوم : از باز شدن کامل دهان? رحم تا خروج نوزاد می باشد .
مرحل? سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت می باشد .
* مرحله اول:
مرحله اول نیز سه قسمت دارد : دردهای ابتدایی، دردهای فعال ، مرحل? انتقالی . تمامی مرحل? اول ممکن است ??-?? ساعت برای شکم اولها و ?-? ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد . نیروی انقباضات رحمی ، دهان? رحم را باز می کند و میزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان می شود که در معایت? داخلی که با یک یا دو انگشت صورت میگیرد ، تعیین می شود . باز شدن کامل دهان? رحم ??سانتی متر می باشد .
دردهای ابتدایی : از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهان? رحم ? سانتی متر باز شده باشد می باشد .
دهان? رحم علاوه بر باز شدن ، نازک هم شده است . این قسمت معمولاً از هم? مراحل قابل تحمل تر می باشد . و از آنجایی که این قسمت از مرحل? اول حدود ? ساعت طول میکشد ، بسیاری از خانم ها ترجیح می دهند این مرحله را در منزل به سر ببرند . باز شدن دهان? رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحل? بعدی است . برای مثال برای عبور ? سانتی متر به ? سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از ? سانتی متر به ? سانتی متر بروید ، هر چند که در هر دو ، ? سانتی متر پیشرفت کرده اید.
درد های فعال : از زمانیست که دهان? رحم ? سانتی متر باز شده تا هنگامی که به ? سانتی متر برسد . وقتی که دهان? رحم ? سانتی متر باز شد ، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابند و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض ??ثانیه ای ممکن است رخ دهد . در این مرحله احتمالا ًاحساس گرمی می کنید ، دهانتان خشک می شود ، کمی خسته می شوید و کمرتان نیز درد می گیرد . بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید . مرتب ادرار کنید( ساعتی یکبار ) و در صورت امکان حول? گرمی به کمرتان بگذارید . صورتتان را بشویید ( برای رفع احساس گرما ) و نفسهای عمیق بکشید .
مرحل? انتقالی : زمانی است که دهان? رحم ? سانتی متر باز شد تا وقتی که به ?? سانتی متر برسد . این مرحله به عقید? بسیاری زنان ، دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله ( معمولاً ??-?? دقیقه طول می کشد ) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست رود? شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید .
سایر علامتهای این مرحله عبارتند از : تحریک پذیری ، نشان? خونی ، لرز ، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پا و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید ). سعی کنید بدنتان را شل کنید و نفسهایتان را سریع تر کنید . اگر احساس گیجی می کنید ، درون دستهای بسته تان تنفس کنید . مرتب تغییر وضعیت دهید و در صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر و صدا کنید .
ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد . شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به شما دست می دهد . اما اگر دهان? رحمتان ?? سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چرا که باعث صدمه زدن به دهان? رحم خود می شوید .
با فشارهای شما و انقباضات رحمی ، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحی? لگن ، بنام پرینه ، مماس می گردد . همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد ، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید . خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چونکه فشار سر جنین به پرنیه یک نوع بی حس
ی طبیعی ایجاد می کند . این مرحله یک مرحل? بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد . البته اینجا آخر کار نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین ?? دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگر در این مرحله عمل چیدن پرنیه ( اپیزیاتومی ) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحل? دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گردد و از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آن ها نیز مشکل تر می باشد ) جلوگیری کند . بعد از اتمام مرحل? سوم ، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود . معمولاً در هم? شکم اولها این اقدام ( اپیزیاتومی ) صورت می گیرد و اکثر شکم دوم ها نیز بی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرنیه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحل? خود به خود سریع تر صورت می گیرد .
* جنین در این مرحله چگونه است ؟
با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی ، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر بارداری وارد لگن شده بود ) به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و در این حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست رود? شما بیشتر فشار وارد می شود .
در طی زایمان و بیشتر در مرحل? دوم ، جمجم? جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد . به همین علت اگر سر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد ، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دو روز کاملاً برطرف می شود . استخوان های جمجم? جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند و نقاط نرمی بنام فونتانل و یا ملاج در جلو و پشت سر نوزاد وجود دارند . این نقاط نرم به استخوان های جمجمه اجازه می دهند که برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند .
بطور طبیعی نوزاد با سر به دنبا می آید . البته می تواند با پاها ، باسن ، صورت و ابرو ( حالتی بین سر و صورت ) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر ، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت به پشت مادر باشد .
زایمان نوزاد با پاها ( بریچ ) تقریباً ?% کل زایمان ها را تشکیل می دهد . در این حالت البته زایمان طولانی تر و مشکل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد کمر ) . زایمان طبیعی در این حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پر خطرتر و البته برای ماما یا پزشکتان هم مشکل تر . بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند ( مخصوصاً در شکم اول ها و شکم دوم ها ) .
* مرحل? دوم : تولد نوزاد
برای زایمان احتمالاً شما را به اتاق زایمان و تخت زایمان راهنمایی می کنند ( گاهی با برانکارد می برند ) . احتمالاً تخت زایمانی را در مطب ماما یا پزشکتان دیده اید ، بیشتر شبیه به صندلی بزرگ و بلندی است که دو پایه در انتها دارد که پاهای شما را روی آنها قرار می دهند . ناحی? تناسلی شما با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود و روی شکم و پاهایتان پارچه های استریلی پهن می گردد .
هنگامی که دهان? رحمتان ?? سانتی متر باز شد ، ماما یا پزشکتان به شما می گوید که می توانید به طرف پایین زور بزنید ( معمولاً بطور ناخود آگاه چنین احساسی را خواهید داشت ) . بهتر است زور زدن شما همراه با یک بازدم آهسته باشد . بش از ?-? ثانیه نفستان را حبس نکنید . در صورتی که پس از ?? دقیقه پیشرفتی نکرده اید و جنین نزول نکرده است ( پایین نیامده است ) ، وضعیت سر پا نشستن نیز می تواند کمک کند . نزول جنین در مجرای زایمانی به کمک فشارهای شما و انقباضات ماهیچه های شکمی و دیافراگم ( عضله کف قفسه سینه ) صورت می پذیرد . هر چند این مجرا حدود ?? سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن است ?? دقیقه تا دو ساعت ( در زایمان های مشکل ) طول بکشد تا او این مسیر را طی کند .
هنگامی که سر جنین کاملاً پایین آمد و به پرنیه فشار آورد ، اپیزیاتومی می تواند انجام گیرد . آخرین انقباض قبل از زایمان سر ، احتمالاً باعث یک احساس سوزش و کشیدگی می شود . بعد از تولد سر ، یک شانه و سپس شان? بعد و بلافاصله بقیه بدن به دنیا می آید . قسمت مشکل زایمان در درج? اول همان سر می باشد . زایمان شان? اول نیز مقداری ایجاد درد می کند اما بقی? بدن تقریباً به بیرون لیز می خورد .
معمولاً دهان و بینی نوزاد تمیز می شود و شما برای اولین بار صدای گری? او را می شنوید ( که هیجان انگیزترین مرحل? زایمان و حتی عمرتان می باشد !) در این مرحله نوزاد هنوز از طریق بند ناف به شما متصل است . ماما یا پزشکتان بند ناف را در دست می گیرد و هنگامی که ضربان آن تمام شد اول با دو پنس آن را می بندد و سپس می چیند . سپس یک گیر? پلاستیکی در فاصل? ?-? سانتی متری شکم نوزاد ، بر روی بند ناف می بندد و بقی? آن را می چیند .
از عجایب خلقت است که پس از آن همه سختی و درد و خستگی و احتمالاً بی خوابی ، با تولد نوزاد ، تقریباً هم? دردها از بین می روند . بخصوص هنگامی که نوزاد کوچک و قشنگ تان را ( که ? ماه در انتظار دیدارش بودید ) می بینید ، هم? درها حتی فراموش می شوند !
البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به انداز? مدت یک دندان درد ساده باشد ! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت و مدت آن ها نقل شده است که باعث وحشت مادران جوان می گردد.
* فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )
برخی مواقع ممکن است دردهای زایمانی به خوبی پیشرفت کند ولی در انتها خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا از این لحاظ مشکلی نباشد منتها به علت زجر جنین و یا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد . در این حالت ممکن است پزشکتان تشخیص دهد که استفاده از فورسپس و یا واکیوم بهتر از اجرای سزارین باشد و البته در بسیاری از موارد هم همینطور است و عوارض آنها کمتر سزارین می باشد ، البته تنها هنگامی که شرایط استفاده از این وسایل وجود داشته باشد که این تشخیص را باید به عهده پزشکتان بگذارید .
یک فاکتور مهم در هنگام به کار بردن هر دو وسیله این است که باید شرایط اجرای سزارین اورژانس مهیا باشد چرا که ممکن است از این وسایل نتیجه به دست نیاید و بیمار فوراً باید تحت عمل سزارین قرار گیرد . احتمال عدم موفقیت با واکیوم بیشتر از فورسپس می باشد و ایجاد ضربه به پوست سر جنین بیشتر است .
مسأله ای که حائز اهمیت است این است که اگر به پزشکتان اعتماد دارید ، مطمئن باشید او فقط در جایی که لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجح می داند .
* مرحل? سوم : خروج جفت
جفت عضوی است که در طول حاملگی به دیوار? رحم متصل است و از طریق بند ناف به جنین وصل می باشد . مسئولیت تغذیه و اکسیزن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین به عهده جفت می باشد .
پس از تولد نوزاد ، انقباض رحم متوقف می شود و می تواند پس از آن همه فعالیت کمی استراحت کند . پس از چند دقیقه دوباره منقبض می شود. این انقباضات جفت را از دیوار? رحم جدا کرده و آن را به بیرون هدایت می کنند که معمولاً با خروج مقداری خون نیز همراه می باشد .
پس از خروج جفت ، ماما یا پزشکتان اقدام به ترمیم اپیزیاتومی می کند ( در صورتی که انجام شده باشد ) بخیه ها را با نخهای قابل جذب انجام می دهند که در عرض ??-?? روز جذب می شوند . نوزادتان کاملاً بررسی می شود و به شما داده می شود . بهتر است هر چه زودتر او را شیر دهید . این کار هم ارتباط عاطفی نوزاد و مادر را تقویت می کند ، هم جریان شیر زودتر برقرار می شود و هم رحم زودتر به حالت اولیه بر می گردد ( به علت هورمون های مترشحه در اثر مکیدن پستان ) .
حداقل تا دو ساعت در زایشگاه خواهید ماند و ماما یا پرستار آن بخش، خونریزی رحمی شما را کنترل می کند . در صورتی که رحم شما منقبض شد و خونریزی تان کنترل گشت ، شما را به اتاقتان در بخش منتقل می کنند .
هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگی می کنید ولی احتمالاً برای خوابیدن بیش از اندازه هیجان زده هستید و بعد از خبر دادن به فامیل و آشنایان حتماً بیشتر از هر کاری تمایل دارید عضو جدید خانواده تان نگاه کنید و او را تجلیل نمایید و البته هر کسی هم به دنبال شباهت تازه وارد عزیز با خود می باشد .
* مراقبتهای پس از زایمان:
زمان ترخیص بطور معمول در زایمان طبیعی ?? ساعت بعد از زایمان و در سزارین ?? ساعت بعد از زایمان می باشد. شش هفته اول بعد از زایمان دوران نقاهت یا نفاس نامیده می شود. در این مدت نیز لازم است مادر در روز دهم و روز چهلم پس از زایمان به
مراکز بهداشتی مراجعه نماید. تا از نظر وجود علائم خطر مورد بررسی قرار گیرد.
* علائم خطر پس از زایمان:
تب و لرز
خونریزی بیش از میزان قاعدگی در هر زمان یا ادامه خونریزی بیشتر از حد لکه بینی بعد از ده روز
درد و ورم ناحیه بخیه ها
هر گونه درد، قرمزی و تورم پستان ها
لمس توده یا درد و تورم و خروج ترشحات چرکی از محل بخیه ها
خروج ترشحات چرکی و بدبو از مهبل
درد زیر دل یا درد ساق پا
بی اختیاری دفع ادرار و مدفوع، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن و تکرار ادرار
افسردگی شدید
سرگیجه و رنگ پریدگی
مرور وقایع زایمان :
مرحله اول یا دردهای زایمانی
در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به?? cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.
فاز ابتدایی
فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.
ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.
چه می توان کرد؟
شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.
فاز فعال
ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل ?? تا ?? ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.
چه می توان کرد؟
زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.
توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.
گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.
فاز انتقالی یا مرحله گذر
طی این فاز سرویکس از ? تا ?? سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود ? تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر ? دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.
چه می توان کرد؟
زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.
مرحله دوم یا تولد نوزاد
در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما ? تا ?? دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.
چه می توان کرد؟
به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.
مرحله سوم یا خروج جفت
شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از ? تا ?? دقیقه طول می کشد.
چه می توان کرد؟
شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.
حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.
* مزایای زایمان طبیعی بر سزارین:
از نظر پزشکی سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود و مانند سایر اعمال جراحی نیاز به بیهوشی دارد، خطر ابتلاء به خونریزی، عفونت، احتمال نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از بیهوشی در مادران سزارین شده بیشتر است.
مدت بستری شدن مادر بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است.
مادرانی که زایمان طبیعی دارند در امر شیردهی و دادن آغوز به نوزاد موفق تر هستند. زیرا مادر بلافاصله بعد از زایمان نوزاد خود را در آغوش گرفته و او را شیر می دهد و از همان ابتدا می توان رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد برقرار نمود. در حالیکه در زنان سزارین شده نوزاد تا چندین ساعت ازآغوش مادرش دور می ماند.
زایمان طبیعی از نظر اقتصادی به نفع خانواده و جامعه است.
در زایمان طبیعی خانم ها تناسب اندام خود را با انجام ورزش های مناسب سریعتر از مادران سزارین شده بدست می آورند.
آشنایی با مراحل وضع حمل و زایمان طبیعی جهت استفاده ماماها و زنان باردار:
بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی به شکل تخصصی جهت ماماها
زایمان یک روند فیزیولوژیک است که باعث تغییرات گسترده ای در مادر میشود و وضع حمل جنین را از طریق مجرای زایمان میسّر می‌سازد. این روند با افاسمان پیشرونده سرویکس، دیلاتاسیون و یا هر دو مشخص می‌گردد که از انقباضات رحمی حاصل میشود این انقباضات حداقل هر ? دقیقه تکرار میشود و ??-?? ثانیه طول میکشد. قبل از شروع زایمان حقیقی معمولا تعدادی وقایع فیزیولوژیک آماده سازی، رخ می‌دهد که به برخی از آن ها اشاره می‌گردد :
پایین رفتن رَحِم به سمت لگن (lightening)
دو هفته یا بیشتر قبل از زایمان سر جنین در اکثر زنان اوّل‌زا تا لبه لگن نزول می‌کند ولی در زنان مولتی‌پار این امر تا ابتدای زایمان صورت نمی‌گیرد. بدیهی است که فشار حاصله بر روی مثانه اغلب باعث تکرر ادرار میشود.
زایمان کاذب (false labor)
در طی هفته های ?-? حاملگی رحم انقباضات غیر منظم پیدا می‌کند که بدون درد هستند و به صورت گاه و بیگاه (اسپورادیک) و موزون (ریتمیک) و با شدت خفیف ظاهر می‌شوند در ماه آخر حاملگی این انقباضات ممکن است بیشتر و گاهی اوقات هر ??-?? دقیقه و با شدت بیشتری تکرار شوند که انقباضات براکستون هیکس بوده و زایمان کاذب نامیده شده و همراه با دیلاتاسیون و افاسمان پیشرونده نیستند ولی در سه ماهه سوم این انقباضات را باید از زایمان زودرس، افتراق داد.
افاسمان گردن رحم (Cervical effacement)
قبل از شروع زایمان معمولا سرویکس در نتیجه افزایش محتوای آب و لیز کلاژن، نرم میشود افاسمان و نازک شدن سرویکس وقتی رخ می‌دهد که سرویکس بخشی از سگمان تحتانی شود. در نتیجه افاسمان توپی موکوسی داخل مجرای سرویکس ترشح میشود و بنابراین شروع زایمان ممکن است با عبور مقدار کم موکوس آغشته به خون از واژن (Bloody show) مورد توجه قرار گیرد.
جدول ? ـ خصوصیات زایمان طبیعی
چندزا (multipara)
اوّل‌زا (primipara)
ویژگی ها
??-? ساعت
?-? ساعت
طول مرحله اوّل
?/? سانتی متر
? سانتی متر
سرعت دیلاتاسیون سرویکس در طول فاز فعال
? تا ?? دقیقه
?? دقیقه تا ? ساعت
طول مرحله دوّم
صفر تا ?? دقیقه
صفر تا ?? دقیقه
طول مرحله سوم
مراحل زایمان
? ـ شروع زایمان حقیقی (دردهای حقیقی) تا دیلاتاسیون کامل سرویکس
? ـ دیلاتاسیون کامل سرویکس تا تولد نوزاد
? ـ تولد نوزاد تا خروج جفت
? ـ خروج جفت تا زمان تثبیت حال بیمار معمولا ? ساعت پس از زایمان
مراحل زایمان طبیعی
مرحله اوّل زایمان
? ـ فاز نهفته که طی آن افاسمان سرویکس و دیلاتاسیون اوّلیه رخ می‌دهد.
?ـ فاز فعال که در آن دیلاتاسیون سرویکس سریعتر صورت میگیرد.
در نتیجه نیروهای انقباضی عضله رحم (میومتر) و فشار عضو نمایش و یا پرده های جنینی در مرحله اوّل سرویکس بداخل سگمان تحتانی کشیده میشود.
طول مرحله اوّل
در خانم های اوّل‌زا، طول مرحله اوّل بیشتر از زنان چندزا است. طول این مرحله ممکن است تحت تاثیر عواملی نظیر داروهای آرام بخش و استرس قرار گیرد.
فاز فعال
زمانی آغاز میشود که سرویکس در حضور انقباضات رحمی منظم به میزان ?-? سانتی متر دیلاتاسیون پیدا کند.
اقدامات بالینی در مرحله اوّل
وضعیت مادر
اگر مادر در وضعیت ایستاده باشد ارزیابی متناوب سلامتی جنین باید صورت گیرد و عضو نمایش در زمان پارگی پرده باید آنگاژه شده باشد. در حالت خوابیده باید تشویق به حالت خوابیده به پهلو شود، تا از پرفوزیون واحد رحمی جفتی اطمینان حاصل شود.
تجویز مایعات
به علت کاهش تخلیه معده در حین زایمان بهتر است که از مصرف مایعات خوراکی اجتناب شود برای هیدراته کردن بیمار از کریستالوئیدها استفاده میشود.
مهیا نمودن بیمار
استفاده از تنقیه و تراشیدن ناحیه عانه و آماده کردن پوست بسته به نظر پزشک است. در بیمارانی که دچار یبوست هستند و مقادیر زیادی مدفوع در معاینه لگنی در رکتوم لمس میشود باید تنقیه صورت گیرد.
ارزیابی های آزمایشگاهی
ارزیابی هموگلوبین و هماتوکریت و Crossmatch و گروه خون و RH در صورت نامشخص بودن و نمونه ادراری از نظر دفع پروتئین و گلوکز
مونیتورینگ مادری
نبض و فشار خون و تعداد تنفس و درجه حرارت در زایمان طبیعی هر?-? ساعت اندازه گیری شود. برون‌ده ادراری و دریافت مایعات وریدی باید به دقت تحت نظر باشد.
مونیتورینگ جنینی
در بیماران بدون عوامل خطر قابل ملاحظه، ضربان قلب جنین در فاز فعال مرحله اوّل، هر ?? دقیقه و در مرحله دوّم هر ?? دقیقه یک بار باید سمع شود.
در بیماران دارای عوامل خطر در مرحله اوّل هر ?? دقیقه و در مرحله دوّم هر ? دقیقه یک بار باید سمع گردد.
فعالیت رحمی
انقباضات رحمی باید هر ?? دقیقه از لحاظ فرکانس و مدت و شدت، ارزیابی شود. در بیماران پرخطر این انقباضات همراه با ضربان قلب جنین بررسی میشود و این مورد در بیمارانی که از اکسی‌توسین برای تسریع زایمان استفاده میشود واجد اهمیت است.
معاینه واژن
در فاز نهفته اگر پرده ها پاره شده باشد معاینات واژن باید محدود باشد به علت جلوگیری از خطر عفونت داخل رحمی در فاز فعال هر ? ساعت سرویکس باید از نظر افاسمان دیلاتاسیون جایگاه و Position عضو نمایش و وجود molding یا Caput معاینه شود.
در صورتی که بیمار احساس فوری بیرون رانده شدن جنین را دارد یا ضربان قلب جنین کند می‌شــود (در مواقع پرولاپس بندناف) باید معاینات اضافی انجام شود.
آمنیوتومی
پارگی عمدی یا مصنوعی پرده ها اطلاعاتی راجع به حجم مایع آمنیوتیک و وجود مکونیوم می‌دهد و باعث افزایش انقباضات رحمی میشود. اگر زایمان طولانی شود خطر کوریوآمنیونیت وجود دارد و اگر عضو نمایش آنگاژه نشده باشد خطر پرولاپس بند ناف وجود خواهد داشت.
مرحله دوّم زایمان
در آغاز مرحله دوّم با هر انقباض جنین به پایین رانده میشود. نزول جنین باید به دقت تحت نظر باشد در پرزانتاسیون سفالیک شکل سر جنین در طی زایمان تغییر می‌کند (molding) درجاتی از molding برای زایمان لازم است ولی در molding CPD بیشتر است.
Caput
ورم موضعی و ادماتو پوست سر جنین که به علت فشار سرویکس روی عضو نمایش از سر جنین بوجود می‌آید. مرحله دوّم در اوّل‌زاها از ?? دقیقه تا ? ساعت و در چندزاها ??-? دقیقه طول میکشد. بطور متوسط در اوّل‌زا ?? دقیقه و در چندزا کمتر از ?? دقیقه طول میکشد.
مکانیسم زایمان
شش حرکت، جنین را قادر می‌سازد تا خود را با لگن مادر وفق دهد:
? ـ نزول
نزول توسط نیروی انقباضی رحمی علاوه بر تلاش مادر و جاذبه زمین، در صورتی که مادر ایستاده باشد، صورت میگیرد.
? ـ فلکسیون
فلکسیون ناقص قبل از زایمان و در نتیجه تون طبیعی عضلات جنین بوجود می‌آید ولی در طول زایمان مقاومت حاصل از سرویکس، به دیواره های لگن و کف لگن باعث فلکسیون بیشتر ستون فقرات گردنی میشود و چانه جنین به قفسه سینه می‌رسد. در وضعیت OP ممکن است فلکسیون رخ ندهد.
چرخش داخلی
در پوزیسیون OA سر جنین با قطر عرضی یا مایل وارد لگن شده چرخش پیدا می‌کند طوری که اکسی‌پوت به سمت سمفیز پوبیس می‌چرخد. این چرخش زمانی رخ می‌دهد که سر جنین به عضلات کف لگن برخورد می‌کند و هنگامی که عضو نمایش به سطح خارهای ایسکیال می‌رسد تکمیل میشود. در OP اکسی‌پوت به سمت عمق ساکروم می‌رود.
اکستانسیون
سر خم شده در پوزیسیون OA در لگن نزول می‌یابد و چون خروجی واژن رو به بالا و جلو می‌باشد قبل از این که سر بتواند از آن رد شود اکستانسیون باید صورت گیرد پس از آن Crowning (ظاهر شدن فرق سر جنین در دهانه متسع رحم در حین زایمان) حاصل میشود. در این زمان Station + 5 حاصل میشود و سر با اکستانسیون سریع خارج می‌گردد. ایجاد اپیزیوتومی ممکن است به کاهش مقاومت پرینه و اجتناب از پارگی پرینه کمک کند. در OP سر از طریق ترکیبی در فلکسیون و اکستانسیون خارج میشود.
چرخش خارجی
در OA و OP سری که خارج شده به پوزیسیون اوّلیه خود به زمان آنگاژمان بر می‌گردد تا در امتداد پشت و شانه های جنین قرار گیرد. چرخش بیشتر سر هنگامی رخ می‌دهد که شانه ها چرخش داخلی پیدا کنند تا خود را با محور قدامی خلفی لگن در یک امتداد قرار دهند.
بیرون رانده شدن
بدنبال چرخش خارجی شانه قدامی از زیر سمفیز پوبیس خارج شده و بعد شانه خلفی و بعد تنه بیرون می‌آید.
اقدامات بالینی در مرحله دوّم : اقدامات زیر باید صورت گیرد:
وضعیت مادر
در هر وضعیتی به جز طاقباز مادر می‌تواند زور بزند. بیمار پرایمی در حالت Crowning و بیمار مولتی وقتی که دیلاتاسیون کامل شده به روی تخت وضع حمل برده میشود.
زور زدن رو به پایین
با هر انقباض مادر، نفس خود را حبس کرده و زور می‌زند به خصوص در زنانی که بی حسی موضعی دریافت کرده اند چون حواس رفلکسی آن ها مختل شده است، باید از مادر خواست که در هنگام انقباض رحم، زور بزند.
مونیتورینگ جنین
ضربان قلب جنین هر ? دقیقه یک بار در بیماران پر خطر باید ارزیابی شود. کند شدن ضربان قلب جنین در حین انقباض (فشار روی سر یا بند ناف) و طبیعی شدن آن بعد از انقباض طبیعی است.
وضع حمل جنین
بیمار در وضعیت لیتوتومی قرار میگیرد پوست ناحیه فرج و مقعد و پایین شکم و ران ها شسته میشود. وضع حمل در وضعیت طاقباز و خم کردن ران ها صورت میگیرد. ولی کسانی که تغییر شکل مفاصل هیپ یا زانو دارند در وضعیت خوابیده به پهلوی چپ صورت میگیرد در وضعیت Crowning برش اپیزیوتومی داده میشود. ولی گاهی اوقات تحقیقات نشان داده است که اپیزیوتومی باعث پارگی های درجه ? و ? میشود و متعاقبا باعث بی اختیاری معقدیِ گاز یا مدفوع شود. برای تسهیل وضع حمل سر جنین از مانور ریتگن استفاده میشود. در این مانور دست راست که با یک حوله پوشیده شده فشار رو به بالا بر جسم پرینه متسع و سپس چانه جنین وارد می‌کند و با دست چپ فشار رو به پایین بر اکسی‌پوت وارد میشود فشار رو به بالا اکستانسیون سر را افزایش داده و فشار رو به پایین از اکستانسیون سریع سر جلوگیری کرده و وضع حمل را کنترل می‌کند. به محض خروج سر سوراخ های بینی و دهان باید توسط ساکشن از خون و ترشحات تخلیه شود. ولی اگر دیسترس جنینی یا مایع آغشته به مکونیوم وجود داشت باید ساکشن حلق و بینی به طور کامل صورت گیرد و از ایجاد Gasping و آسپیراسیون محتویات حلق، جلوگیری نمود.
پس از پاک شدن راه های هوایی باید وجود بند ناف دور گردن را چک کرد اگر بند ناف شل وجود داشت از روی سر جنین دور می‌کنیم ولی اگر سفت بود می‌توان آنرا بین دو کلامپ قطع کرد. بدنبال خروج سر شانه قدامی توسط فشار بر پایین بر سر و چرخش خارجی خارج شده و سپس شانه خلفی توسط فشار بر بالا روی سر خارج میشود. پس از وضع حمل اگر نوزاد، پایین تر از کانال باشد خون از جفت بداخل بدن او منتقل میشود. در این حالت اگر کلامپ بندناف بیشتر از ??-?? ثانیه طول بکشد باعث هیپربیلیروبینمی نوزاد میشود. سپس نوزاد زیر دستگاه گرمکن مخصوص قرار میگیرد.
مرحله سوم زایمان
بلافاصله پس از وضع حمل نوزاد، سرویکس و واژن باید از نظر پارگی بررسی شوند. توصیه میشود این معاینه قبل از خروج جفت انجام شود زیرا پس از خروج جفت خونریزی رحمی میدان دید را محدود می‌کند.
وضع حمل جفت
معمولا در عرض ??ـ? دقیقه پس از پایان مرحله دوّم، صورت میگیرد فشار روی فوندوس برای تسریع این کار مناسب نیست چون ممکن است باعث عبور سلول های جنینی بداخل جریان خون مادر شود.
علائم جدا شدن جفت
جریان خون تازه از واژن
بلند شدن طول بندناف
بالا رفتن فوندوس رحم
سفت و کروی شدن رحم
فشار روی سمفیز پوبیس و فوندوس جهت اطمینان از نزول جفت به داخل واژن ضروری است. بعد از خروج جفت باید نسبت به باقی ماندن تکه های جفت و خونریزی محل چسبندگی آن دقت شود.
انفوزیون داخل وریدی ?? واحد اکسی‌توسین و ماساژ رحمی باعث کاهش خونریزی میشود. جفت باید معاینه شود تا از جدا شدن کامل آن و یا وجود ناهنجاری ها اطمینان حاصل شود.
پارگی ها
درجه اوّل : پارگی در اپیتلیوم واژن یا پوست پرینه
درجه دوّم : گسترش پارگی به بافت های ساب اپی‌تلیال یا پرینه با یا بدون درگیری عضلات پرینه
درجه سوم : پارگی اسنفنکتر مقعد
درجه چهارم : پارگی به مخاط رکتوم رسیده باشد.
مرحله چهارم
فشار خون، تعداد نبض و خونریزی رحمی باید به دقت کنترل شود. خونریزی پس از زایمان به صورت شایع در این دوران رخ می‌دهد که معمولا به خاطر شُل شدن رحم، باقی ماندن قطعه های جفت یا پارگی های ترمیم نشده رخ می‌دهد. هماتوم واژن به صورت درد لگنی ظاهر میشود. افزایش تعداد نبض که نامتناسب با فشارخون است نشانه هیپوولمی است.
القاء و تحریک زایمان
القاء (Induction) روندی اسـت که طــی آن زایمـان بـه طریقـه مصنوعـی آغـاز می‌شـود. تحریـک (augmentation) تحریک مصنوعی زایمانی است که به طور خودبخود آغاز شده است افاسمان و نرم شدن سرویکس قبل از شروع زایمان خودبخود رخ می‌دهد ولی در القاء باید مهیا شدن سرویکس قبل از القاء صورت گیرد چرا که موفقیت وابسته به این تغییرات در سرویکس می‌باشد. روش های مکانیکی و فارماکولوژیک خاصی برای مهیا نمودن سرویکس وجود دارد.
یکی از این روش ها کاربرد موضعی پروستاگلاندین ها به صورت ژل پروستاگلاندین E2 به داخل سرویکس یا پروستاگلاندین واژینال است، گرچه گاهی اینها باعث تحریک بیش از حد رحمی میشود. روش دیگر قرار دادن لامیناریا می‌باشد. جدا کردن کوریوآمنیون از سگمان تحتانی رحم با دست لزوما شروع زایمان را تسریع نمی‌کند ولی پاره کردن مصنوعی و عمدی پرده ها ممکن است فعالیت رحمی را افزایش دهد.
در کل القاء زایمان قبل از زمان ترم، فقط وقتی بکار می‌رود که استمرار حاملگی با خطر قابل ملاحظه ای برای مادر و جنین همراه باشد. در این موارد می‌توان ظرف ??ـ?? ساعت با استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها بلوغ ریه های جنین را تسریع نمود. در هنگام ترم در مورد پارگی زودرس پرده ها می‌توان از القاء استفاده کرد. در غیر این صورت القاء در زمان ترم بطور مرسوم مناسب نیست.
تکنیک القاء و تحریک
ارزیابی احتمال موفقیت در القاء و تحریک با استفاده از معاینه لگن و تعیین امتیاز Bishop صورت میگیرد.
در امتیاز بالا (??-?) احتمال وضع حمل واژینال زیاد است. در امتیاز پایین > 5 احتمال موفقیت حــدود ??-?? درصد است. قبل از آغاز القاء ، گروه خون بیمار باید تعیین شده باشد.
انفوزیون اکسی‌توسین
چند نکته باید در این روش مورد نظر قرار گیرد:
اکسی‌توسین باید به صورت وریدی مصرف شود تا در صورت هیپرتونی رحم به سرعت قطع شود. توضیح اینکه نیمه عمر آن ?-? دقیقه است و پس ??-?? دقیقه از قطع دارو اثرات آن بطور کامل از بین می‌رود.
انفوزیون باید به صورت رقیق استفاده شود و از یک راه فرعی به داخل راه وریدی اصلی جریان یابد تا در صورت لزوم راه فرعی را قطع کرده بدون این که راه اصلی قطع شود.
دارو بهتر است از طریق پمپ، انفوزیون شود.
القاء زایمان نباید بیش از ?? ساعت صورت گیرد. در صورت وجود دیلاتاسیون و افاسمان پرده ها پاره می‌شوند اگر ظرف?? ساعت پیشرفت کافی حاصل نشد ممکن است C/S توصیه شود.
اگر پیشرفت کافی در زایمان بوجود آمد سرعت و غلظت انفوزیون را می‌توان طی مرحله دوّم کاهش داد. دو برنامه برای القاء وجود دارد : دوز پایین (?ـ? میلی واحد در دقیقه) و دوز بالا (??-? میلی واحد در دقیقه) فاصله زمانی هر بار افزایش نباید کمتر از ?? دقیقه باشد تا از خطر تحریک بسیار شدید (هیپراستیمولیشن) جلوگیری شود.
در هنگام زایمان خودبخودی رحم حساسیت بیشتری نسبت به اکسی‌توسین در مقایسه با زایمان القاء شده دارد و بنابراین بهتر است از دوز پایین و افزایش تدریجی تر و کندتر استفاده شود.
آمنیوتومی
آمنیوتومی سنتز و ترشح پروستاگلاندین را تحریک می‌کند. در مجموع القاء رسیدن عضو نمایش به سگمان تحتانی را تسهیل می‌کند در نتیجه اگر پرده ها بعدا پاره شود احتمال پرولاپس بند ناف را کاهش می‌دهد.
جدول ? ـ موارد وجوب (اندیکاسیون) و ممنوعیت (کنتراندیکاسیون) های القاء زایمان
موارد ممنوعیت (کونترااندیکاسیون ها)
موارد وجوب (اندیکاسیون ها)
جنینی
مادری
جنینی
مادری
ـ جنین نارس بدون بلوغ ریوی
ـ پرزانتاسیون غیر طبیعی
ـ دیسترس حاد جنینی
ـ تنگی لگن
ـ سابقه جراحی رحمی مثل میومکتومی و متروپلاستی
سابقه جراحی قبلی رحم
ـ سابقه سزارین کلاسیک
ـ رحم بیش از حد اتساع یافته
ـ حاملگی طول کشیده
ـ اختلال رشد داخل رحمی
ـ تست غیر طبیعی عدم تناسب RH جنینی
ـ آنومالی جنینی
ـ پارگی زودرس کیسه آب
ـ کوریوآمنیونیت
ـ پره اکلامپسی
ـ دیابت ملیتوس
ـ بیماری قلبی
ـ زایمان غیرطبیعی (در صورت وجود فعالیت ناکافی رحمی)
ـ فاز نهفته طولانی
ـ فاز فعال طولانی
عوارض اکسی‌توسین
? ـ هیپراستیمولاسیون و پیدایش دیسترس جنینی ناشی از ایسکمی و در حالات نادر پارگی رحم
? ـ اثرات آنتی دیورز و باز جذب آب از فیلتره گلومرولی و به ندرت مسمومیت با آب و بروز تشنج و اغماء
? ـ مصرف طولانی مدت اکسی‌توسین باعث خستگی عضله رحم (عدم پاسخدهی به دارو) و آتونی رحم پس از زایمان (هیپوتونی) میشود که خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.
نفاس
عبارتست از دوره ? هفته ای پس از زایمان که اعضای تناسلی و فیزیولوژی مادری به حالت غیر بارداری بر می‌گردد.
کوچک شدن رحم
در طی ? هفته رحم از وزن ???? گرم به ???-??? گرم می‌رسد و سرویکس سفت میشود.
ترشحات رحم
لوشیاروبرا (lochia rubra) که به خاطر وجود اریتروسیت ها می‌باشد و قرمزرنگ است. Lochia alba پس از ?-? روز بوجود می‌آید و بی رنگ شده و در روز دهم سفید یا زرد میشود. بوی بد ترشحات احتمال آندومتریت را مطرح می‌کند.
سیستم قلبی ـ عروقی
بلافاصله پس از وضع حمل افزایش در مقاومت عروقی داریم برون ده قلبی و حجم پلاسما طی ? هفته به دوران قبل از بارداری بر می‌گردد.
تغییرات روانی ـ اجتماعی
درجات خفیفی از افسردگی پس از وضع حمل نسبتا شایع است و به دو دلیل هیجانی و هورمونی است.
بازگشت قاعدگی و تخمک گذاری
در مادران غیرشیرده ظرف ?-? هفته قاعدگی بر می‌گردد. در زنان شیرده ممکن است تا چند ماه تخمک گذاری صورت نگیرد ولی باید Contraception مناسب صورت گیرد.
بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی جهت آشنایی زنان باردار
* علائم شروع زایمان عبارتند از:
درد ناحیه زیر شکم و یا کمر که به تدریج طول مدت درد بیشتر و فاصله بین آن کوتاه تر میشود.
بروز هر نوع ترشح خونی از واژن یا مهبل
آبریزش از مهبل یا واژن
* فرآیند زایمان معمولاً به سه مرحل تقسیم می شود :
مرحل? اول : از زمان شروع دردهای زایمانی تا باز شدن کامل دهان? رحم می باشد .
مرحل? دوم : از باز شدن کامل دهان? رحم تا خروج نوزاد می باشد .
مرحل? سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت می باشد .
* مرحله اول:
مرحله اول نیز سه قسمت دارد : دردهای ابتدایی، دردهای فعال ، مرحل? انتقالی . تمامی مرحل? اول ممکن است ??-?? ساعت برای شکم اولها و ?-? ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد . نیروی انقباضات رحمی ، دهان? رحم را باز می کند و میزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان می شود که در معایت? داخلی که با یک یا دو انگشت صورت میگیرد ، تعیین می شود . باز شدن کامل دهان? رحم ??سانتی متر می باشد .
دردهای ابتدایی : از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهان? رحم ? سانتی متر باز شده باشد می باشد .
دهان? رحم علاوه بر باز شدن ، نازک هم شده است . این قسمت معمولاً از هم? مراحل قابل تحمل تر می باشد . و از آنجایی که این قسمت از مرحل? اول حدود ? ساعت طول میکشد ، بسیاری از خانم ها ترجیح می دهند این مرحله را در منزل به سر ببرند . باز شدن دهان? رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحل? بعدی است . برای مثال برای عبور ? سانتی متر به ? سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از ? سانتی متر به ? سانتی متر بروید ، هر چند که در هر دو ، ? سانتی متر پیشرفت کرده اید.
درد های فعال : از زمانیست که دهان? رحم ? سانتی متر باز شده تا هنگامی که به ? سانتی متر برسد . وقتی که دهان? رحم ? سانتی متر باز شد ، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابند و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض ??ثانیه ای ممکن است رخ دهد . در این مرحله احتمالا ًاحساس گرمی می کنید ، دهانتان خشک می شود ، کمی خسته می شوید و کمرتان نیز درد می گیرد . بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید . مرتب ادرار کنید( ساعتی یکبار ) و در صورت امکان حول? گرمی به کمرتان بگذارید . صورتتان را بشویید ( برای رفع احساس گرما ) و نفسهای عمیق بکشید .
مرحل? انتقالی : زمانی است که دهان? رحم ? سانتی متر باز شد تا وقتی که به ?? سانتی متر برسد . این مرحله به عقید? بسیاری زنان ، دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله ( معمولاً ??-?? دقیقه طول می کشد ) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست رود? شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید .
سایر علامتهای این مرحله عبارتند از : تحریک پذیری ، نشان? خونی ، لرز ، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پا و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید ). سعی کنید بدنتان را شل کنید و نفسهایتان را سریع تر کنید . اگر احساس گیجی می کنید ، درون دستهای بسته تان تنفس کنید . مرتب تغییر وضعیت دهید و در صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر و صدا کنید .
ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد . شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به شما دست می دهد . اما اگر دهان? رحمتان ?? سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چرا که باعث صدمه زدن به دهان? رحم خود می شوید .
با فشارهای شما و انقباضات رحمی ، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحی? لگن ، بنام پرینه ، مماس می گردد . همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد ، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید . خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چونکه فشار سر جنین به پرنیه یک نوع بی حس
ی طبیعی ایجاد می کند . این مرحله یک مرحل? بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد . البته اینجا آخر کار نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین ?? دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگر در این مرحله عمل چیدن پرنیه ( اپیزیاتومی ) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحل? دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گردد و از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آن ها نیز مشکل تر می باشد ) جلوگیری کند . بعد از اتمام مرحل? سوم ، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود . معمولاً در هم? شکم اولها این اقدام ( اپیزیاتومی ) صورت می گیرد و اکثر شکم دوم ها نیز بی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرنیه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحل? خود به خود سریع تر صورت می گیرد .
* جنین در این مرحله چگونه است ؟
با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی ، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر بارداری وارد لگن شده بود ) به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و در این حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست رود? شما بیشتر فشار وارد می شود .
در طی زایمان و بیشتر در مرحل? دوم ، جمجم? جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد . به همین علت اگر سر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد ، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دو روز کاملاً برطرف می شود . استخوان های جمجم? جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند و نقاط نرمی بنام فونتانل و یا ملاج در جلو و پشت سر نوزاد وجود دارند . این نقاط نرم به استخوان های جمجمه اجازه می دهند که برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند .
بطور طبیعی نوزاد با سر به دنبا می آید . البته می تواند با پاها ، باسن ، صورت و ابرو ( حالتی بین سر و صورت ) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر ، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت به پشت مادر باشد .
زایمان نوزاد با پاها ( بریچ ) تقریباً ?% کل زایمان ها را تشکیل می دهد . در این حالت البته زایمان طولانی تر و مشکل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد کمر ) . زایمان طبیعی در این حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پر خطرتر و البته برای ماما یا پزشکتان هم مشکل تر . بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند ( مخصوصاً در شکم اول ها و شکم دوم ها ) .
* مرحل? دوم : تولد نوزاد
برای زایمان احتمالاً شما را به اتاق زایمان و تخت زایمان راهنمایی می کنند ( گاهی با برانکارد می برند ) . احتمالاً تخت زایمانی را در مطب ماما یا پزشکتان دیده اید ، بیشتر شبیه به صندلی بزرگ و بلندی است که دو پایه در انتها دارد که پاهای شما را روی آنها قرار می دهند . ناحی? تناسلی شما با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود و روی شکم و پاهایتان پارچه های استریلی پهن می گردد .
هنگامی که دهان? رحمتان ?? سانتی متر باز شد ، ماما یا پزشکتان به شما می گوید که می توانید به طرف پایین زور بزنید ( معمولاً بطور ناخود آگاه چنین احساسی را خواهید داشت ) . بهتر است زور زدن شما همراه با یک بازدم آهسته باشد . بش از ?-? ثانیه نفستان را حبس نکنید . در صورتی که پس از ?? دقیقه پیشرفتی نکرده اید و جنین نزول نکرده است ( پایین نیامده است ) ، وضعیت سر پا نشستن نیز می تواند کمک کند . نزول جنین در مجرای زایمانی به کمک فشارهای شما و انقباضات ماهیچه های شکمی و دیافراگم ( عضله کف قفسه سینه ) صورت می پذیرد . هر چند این مجرا حدود ?? سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن است ?? دقیقه تا دو ساعت ( در زایمان های مشکل ) طول بکشد تا او این مسیر را طی کند .
هنگامی که سر جنین کاملاً پایین آمد و به پرنیه فشار آورد ، اپیزیاتومی می تواند انجام گیرد . آخرین انقباض قبل از زایمان سر ، احتمالاً باعث یک احساس سوزش و کشیدگی می شود . بعد از تولد سر ، یک شانه و سپس شان? بعد و بلافاصله بقیه بدن به دنیا می آید . قسمت مشکل زایمان در درج? اول همان سر می باشد . زایمان شان? اول نیز مقداری ایجاد درد می کند اما بقی? بدن تقریباً به بیرون لیز می خورد .
معمولاً دهان و بینی نوزاد تمیز می شود و شما برای اولین بار صدای گری? او را می شنوید ( که هیجان انگیزترین مرحل? زایمان و حتی عمرتان می باشد !) در این مرحله نوزاد هنوز از طریق بند ناف به شما متصل است . ماما یا پزشکتان بند ناف را در دست می گیرد و هنگامی که ضربان آن تمام شد اول با دو پنس آن را می بندد و سپس می چیند . سپس یک گیر? پلاستیکی در فاصل? ?-? سانتی متری شکم نوزاد ، بر روی بند ناف می بندد و بقی? آن را می چیند .
از عجایب خلقت است که پس از آن همه سختی و درد و خستگی و احتمالاً بی خوابی ، با تولد نوزاد ، تقریباً هم? دردها از بین می روند . بخصوص هنگامی که نوزاد کوچک و قشنگ تان را ( که ? ماه در انتظار دیدارش بودید ) می بینید ، هم? درها حتی فراموش می شوند !
البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به انداز? مدت یک دندان درد ساده باشد ! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت و مدت آن ها نقل شده است که باعث وحشت مادران جوان می گردد.
* فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )
برخی مواقع ممکن است دردهای زایمانی به خوبی پیشرفت کند ولی در انتها خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا از این لحاظ مشکلی نباشد منتها به علت زجر جنین و یا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد . در این حالت ممکن است پزشکتان تشخیص دهد که استفاده از فورسپس و یا واکیوم بهتر از اجرای سزارین باشد و البته در بسیاری از موارد هم همینطور است و عوارض آنها کمتر سزارین می باشد ، البته تنها هنگامی که شرایط استفاده از این وسایل وجود داشته باشد که این تشخیص را باید به عهده پزشکتان بگذارید .
یک فاکتور مهم در هنگام به کار بردن هر دو وسیله این است که باید شرایط اجرای سزارین اورژانس مهیا باشد چرا که ممکن است از این وسایل نتیجه به دست نیاید و بیمار فوراً باید تحت عمل سزارین قرار گیرد . احتمال عدم موفقیت با واکیوم بیشتر از فورسپس می باشد و ایجاد ضربه به پوست سر جنین بیشتر است .
مسأله ای که حائز اهمیت است این است که اگر به پزشکتان اعتماد دارید ، مطمئن باشید او فقط در جایی که لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجح می داند .
* مرحل? سوم : خروج جفت
جفت عضوی است که در طول حاملگی به دیوار? رحم متصل است و از طریق بند ناف به جنین وصل می باشد . مسئولیت تغذیه و اکسیزن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین به عهده جفت می باشد .
پس از تولد نوزاد ، انقباض رحم متوقف می شود و می تواند پس از آن همه فعالیت کمی استراحت کند . پس از چند دقیقه دوباره منقبض می شود. این انقباضات جفت را از دیوار? رحم جدا کرده و آن را به بیرون هدایت می کنند که معمولاً با خروج مقداری خون نیز همراه می باشد .
پس از خروج جفت ، ماما یا پزشکتان اقدام به ترمیم اپیزیاتومی می کند ( در صورتی که انجام شده باشد ) بخیه ها را با نخهای قابل جذب انجام می دهند که در عرض ??-?? روز جذب می شوند . نوزادتان کاملاً بررسی می شود و به شما داده می شود . بهتر است هر چه زودتر او را شیر دهید . این کار هم ارتباط عاطفی نوزاد و مادر را تقویت می کند ، هم جریان شیر زودتر برقرار می شود و هم رحم زودتر به حالت اولیه بر می گردد ( به علت هورمون های مترشحه در اثر مکیدن پستان ) .
حداقل تا دو ساعت در زایشگاه خواهید ماند و ماما یا پرستار آن بخش، خونریزی رحمی شما را کنترل می کند . در صورتی که رحم شما منقبض شد و خونریزی تان کنترل گشت ، شما را به اتاقتان در بخش منتقل می کنند .
هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگی می کنید ولی احتمالاً برای خوابیدن بیش از اندازه هیجان زده هستید و بعد از خبر دادن به فامیل و آشنایان حتماً بیشتر از هر کاری تمایل دارید عضو جدید خانواده تان نگاه کنید و او را تجلیل نمایید و البته هر کسی هم به دنبال شباهت تازه وارد عزیز با خود می باشد .
* مراقبتهای پس از زایمان:
زمان ترخیص بطور معمول در زایمان طبیعی ?? ساعت بعد از زایمان و در سزارین ?? ساعت بعد از زایمان می باشد. شش هفته اول بعد از زایمان دوران نقاهت یا نفاس نامیده می شود. در این مدت نیز لازم است مادر در روز دهم و روز چهلم پس از زایمان به
مراکز بهداشتی مراجعه نماید. تا از نظر وجود علائم خطر مورد بررسی قرار گیرد.
* علائم خطر پس از زایمان:
تب و لرز
خونریزی بیش از میزان قاعدگی در هر زمان یا ادامه خونریزی بیشتر از حد لکه بینی بعد از ده روز
درد و ورم ناحیه بخیه ها
هر گونه درد، قرمزی و تورم پستان ها
لمس توده یا درد و تورم و خروج ترشحات چرکی از محل بخیه ها
خروج ترشحات چرکی و بدبو از مهبل
درد زیر دل یا درد ساق پا
بی اختیاری دفع ادرار و مدفوع، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن و تکرار ادرار
افسردگی شدید
سرگیجه و رنگ پریدگی
مرور وقایع زایمان :
مرحله اول یا دردهای زایمانی
در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به?? cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.
فاز ابتدایی
فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.
ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.
چه می توان کرد؟
شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.
فاز فعال
ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل ?? تا ?? ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.
چه می توان کرد؟
زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.
توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.
گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.
فاز انتقالی یا مرحله گذر
طی این فاز سرویکس از ? تا ?? سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود ? تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر ? دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.
چه می توان کرد؟
زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.
مرحله دوم یا تولد نوزاد
در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما ? تا ?? دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.
چه می توان کرد؟
به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.
مرحله سوم یا خروج جفت
شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از ? تا ?? دقیقه طول می کشد.
چه می توان کرد؟
شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.
حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.
* مزایای زایمان طبیعی بر سزارین:
از نظر پزشکی سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود و مانند سایر اعمال جراحی نیاز به بیهوشی دارد، خطر ابتلاء به خونریزی، عفونت، احتمال نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از بیهوشی در مادران سزارین شده بیشتر است.
مدت بستری شدن مادر بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است.
مادرانی که زایمان طبیعی دارند در امر شیردهی و دادن آغوز به نوزاد موفق تر هستند. زیرا مادر بلافاصله بعد از زایمان نوزاد خود را در آغوش گرفته و او را شیر می دهد و از همان ابتدا می توان رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد برقرار نمود. در حالیکه در زنان سزارین شده نوزاد تا چندین ساعت ازآغوش مادرش دور می ماند.
زایمان طبیعی از نظر اقتصادی به نفع خانواده و جامعه است.
در زایمان طبیعی خانم ها تناسب اندام خود را با انجام ورزش های مناسب سریعتر از مادران سزارین شده بدست می آورند.
سلام دوستان درمورد موسسه رویان چیزی میدونید هزینه نگهداری بند ناف هز نوزاد چقدر است؟
شهری جان خوبی
دوقلوهات چطورن خوبن؟
من یادمه یکبار مطلبی توی همین نی نی سایت در مورد نگهداری بند ناف توسط موسسه رویان دیدم که خیلی کامل بود
اما نتونستم پیداش کنم
فقط اینو پیدا کردم امیدوارم به دردت بخوره
http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=14896&postID=1207716#1207716
دوقلوهات چطورن خوبن؟
من یادمه یکبار مطلبی توی همین نی نی سایت در مورد نگهداری بند ناف توسط موسسه رویان دیدم که خیلی کامل بود
اما نتونستم پیداش کنم
فقط اینو پیدا کردم امیدوارم به دردت بخوره
http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=14896&postID=1207716#1207716
مهراوه جون منم وقت گرفتم واسه 7 مهر هم وقت داد. من اون موقع تو هفته 17 هستم.
شهری جون هزینه خون بند ناف امسال واسه عضویت 785 هزار تومن و سالیانه باید 103 هزار تومن اشتراک بدی . اگه تو سایتش بری کامل توضیح داده.
شهری جون هزینه خون بند ناف امسال واسه عضویت 785 هزار تومن و سالیانه باید 103 هزار تومن اشتراک بدی . اگه تو سایتش بری کامل توضیح داده.
مامان فندق منم برای هفته اول مهر نوبت گرفتم که 18 هفته ام میشه ووارد ماه پنجم شدم
من 3 بار برای دیدن جنین رفتم سونو که بار سوم دیده شدویکبارم برای سونوی ان تی
به نظرت تا قبل از اون دیگه نریم سونو
توجنسیت نی نی تو میدونی؟ هرچند برام جنسیت نی نی هیچ فرقی نمیکنه اما دوست دارم زودتر بدونم
تا بیشتر احساسش کنم
از دوستان دیگه کسی نظری نداره؟ به نظر شما توی شهریور برم سونو یا صبرکنم تا مهر که نوبتمه
راستی دکتر من وقتی جواب ازمایشات ان تی رو دید گفت نیازی به انجام بقیه مراحل(تریپل و...) نیست ونظرش به سونوی سه بعدی بود
به شما هم همینو گفته
من خودم ترجیح میدم سونوی سه بعدی نرم
من 3 بار برای دیدن جنین رفتم سونو که بار سوم دیده شدویکبارم برای سونوی ان تی
به نظرت تا قبل از اون دیگه نریم سونو
توجنسیت نی نی تو میدونی؟ هرچند برام جنسیت نی نی هیچ فرقی نمیکنه اما دوست دارم زودتر بدونم
تا بیشتر احساسش کنم
از دوستان دیگه کسی نظری نداره؟ به نظر شما توی شهریور برم سونو یا صبرکنم تا مهر که نوبتمه
راستی دکتر من وقتی جواب ازمایشات ان تی رو دید گفت نیازی به انجام بقیه مراحل(تریپل و...) نیست ونظرش به سونوی سه بعدی بود
به شما هم همینو گفته
من خودم ترجیح میدم سونوی سه بعدی نرم
مهراوه جون منم تا الان 4 بار سونو رفتم البته یکبار واژینال بود برای دیدن جنین. دو بار هم که به خاطر لکه بینی رفتم. این بار آخر هم که واسه ان تی...
بهتره دیگه همون مهر بریم واسه سونو آخه مهراوه جون تا هفته 15 -16 که جنسیت معلوم نیست دکترایی هم که زودتر می گن ، کلمه احتمالا رو هم می گن. من دوست ندارم بهم بگن احتمالا بعد یه چیز دیگه بشه ارزش نداره ...
همون موقع که ما وقت گرفتیم خوبه دیگه جنسیت دقیق مشخصه... سه بعدی هم به نظر من نرو میگن رو شنوایی جنین تاثیر می ذاره...
بهتره دیگه همون مهر بریم واسه سونو آخه مهراوه جون تا هفته 15 -16 که جنسیت معلوم نیست دکترایی هم که زودتر می گن ، کلمه احتمالا رو هم می گن. من دوست ندارم بهم بگن احتمالا بعد یه چیز دیگه بشه ارزش نداره ...
همون موقع که ما وقت گرفتیم خوبه دیگه جنسیت دقیق مشخصه... سه بعدی هم به نظر من نرو میگن رو شنوایی جنین تاثیر می ذاره...
ممنون مامان فندق
چه جالب تعدا سونوهامون مثل هم بود منم با سونوی ان تی 4 بار رفتم
از سه سونوی اول یکبارش رو سونوی واژینال رقتم راستش خودم هم به این موضوع فکر میکردم(که الان درست و دقیق نگند)اما خوب همیشه هم اینطور نیست
به هر حال ممنون احتمالا منم بذارم برای مهر امیدوارم دکترم سونوی سه بعدی تجویز نکنه ظاهرا تازگی خیلی مد شده منم خیلی از مظراتش شنیدم بعضیها هم میگند کوتاه مدتش ایرادی نداره ااما دلم نمیخواد ریسک کنم
چه جالب تعدا سونوهامون مثل هم بود منم با سونوی ان تی 4 بار رفتم
از سه سونوی اول یکبارش رو سونوی واژینال رقتم راستش خودم هم به این موضوع فکر میکردم(که الان درست و دقیق نگند)اما خوب همیشه هم اینطور نیست
به هر حال ممنون احتمالا منم بذارم برای مهر امیدوارم دکترم سونوی سه بعدی تجویز نکنه ظاهرا تازگی خیلی مد شده منم خیلی از مظراتش شنیدم بعضیها هم میگند کوتاه مدتش ایرادی نداره ااما دلم نمیخواد ریسک کنم
ساینا جون از مطلب هایی که گذاشتی ممنون....
سایتشم خیلی عالی بود....
مهراوه جون تو که صبر کردی دو سه هفته دیگه هم صبر کن تا دقیق جنسیتش معلوم بشه....
ولی خوش به حال مامانهایی که نی نی شونو دیدن من هنوز 2 هفته مونده تا برم ....چقدر دیر میگذره...
سایتشم خیلی عالی بود....
مهراوه جون تو که صبر کردی دو سه هفته دیگه هم صبر کن تا دقیق جنسیتش معلوم بشه....
ولی خوش به حال مامانهایی که نی نی شونو دیدن من هنوز 2 هفته مونده تا برم ....چقدر دیر میگذره...
مهراوه جان و مامان فندق جان من 10 هفتمه.. 1 بار هفته ی 8 رفتم سونو... دکتر برای هفته ی 13 سونوی سلامت جنین برام نوشته.. برای همه می نویسه.. مدتش یه کم بیشتر از سونو معمولیه.. هزینشم 70 تومن.. من دوست ندارم زیاد سونو برم.. به نظرتون دیرتر برم بهتر نیست که با یه تیر 2 نشون زده باشم و جنسیت نی نیمم معلوم شده باشه؟
خواهش می کنم مامان کوچولو جان..خوشحالم که به دردت خورد عزیزم..
مامان کوچولو جان اینم راجع به زایمان در آب:
ترس از درد زایمان از مهم ترین علت های امتناع زنان از زایمان طبیعی است. این مسئله در کنار باورهای نادرست روند زایمان و آگاهی کم نسبت به شیوه های مختلف کاهش درد زایمان باعث افزایش آمار سزارین انتخابی شده است.
در روش زایمان در آب، زائو در مراحل قبل از زایمان در آب غوطه ور است مادر تحت نظر پزشک زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شده است وارد آب می شود.
آب منجر به احساس سبکی و شناوری مادر شده و در نتیجه تحرک و تغییر وضعیت برای مادر فراهم می شود که به فعال بودن مادر در روند زایمان کمک می کند.
در این روش مانیتورینگ درجه حرارت آب بین ? ???تا? ???درجه سانتی گراد باید هر یک ساعت طبق اظهار رضایت مادر تنظیم شود.
درجه حرارت آب باید در مرحله اول زایمان بین ? ??/??تا? ??/??درجه سانتی گراد باشد و یا در همین مرحله به ? ???تا? ???درجه هم برسد و در مرحله دوم زایمان بین ? ???تا? ??/??درجه باشد.
درجه حرارت بالای آب و یا درجه حرارت پایین آب عوارضی را برای مادر و جنین به دنبال خواهد داشت.
درجه حرارت بالای آب عوارضی از جمله احساس ناراحتی مادر، آسیب مغزی جنین، احتمال مرگ جنین، هیپوتانسیون (افت فشار خون) و کاهش جریان خون جفتی و رحمی را به دنبال خواهد داشت.
عوارض درجه حرارت پایین آب شامل هیپوترمی (کاهش عمومی درجه حرارت بدن) جنین و شروع زودهنگام تنفس نوزاد قبل از رسیدن به سطح آب است.
با توجه به اینکه در این روش از نوشیدنی و مایعات داخل وریدی استفاده نمی شود احتمال از دست رفتن مایعات بدن وجود دارد بنابراین هر یک ساعت یک لیوان آب یا آب میوه باید به مادر داده شود.
هنگام تولد، نوزاد باید به آرامی و بلافاصله به سطح آب آورده شود و در صورت قرار داشتن بند ناف شل دور گردن باید بند ناف آزاد شود و در غیر اینصورت مادر از آب خارج شود. همچنین در صورت بروز "دیستوشی شانه" (گیر کردن شانه جنین)، مادر بایستی سریعا از آب خارج شود.
مرحله نهایی زایمان یعنی خروج جفت به دلایلی از جمله احتمال افزایش خطر خونریزی، افزایش خطر آمبولی (ایجاد لخته خون) آب برای مادر، عدم تشخیص دقیق میزان خونریزی و احتمال تاخیر جدا شدن جفت بهتر است در خارج از آب صورت گیرد.
در دوران بارداری جنین، داخل مایع آمنیوتیک است و زایمان در آب محیطی نظیر دوران بارداری برای نوزاد فراهم می کند. بنابراین تنفس نوزاد داخل آب مشابه دوران جنینی است و خطر ورود آب به داخل ریه ها وجود ندارد.
نوزاد هنگام تولد در آب چشم های باز دارد با آرامش دست ها و پاهای خود را در آب تکان داده و به جلو حرکت می کند با سادگی بیشتری بدن مادر را ترک می کند.
بطور کلی زایمان در آب مزایایی از جمله کاهش چشمگیر درد، افزایش قطر لگنی، افزایش انقباضات، افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی، کاهش فشار خون، افزایش متابولیسم بافتی، کاهش تحریکات حسی، کاهش استفاده از آرام بخش ها، افزایش دمای محیطی پوست و عضله،افزایش آستانه درد، کاهش پارگی و صدمات کانال زایمانی را شامل می شود.
سابقه این نوع تسکین درد زایمان به سال ? ?????میلادی در فرانسه بر می گردد.زمانی که یک زن پس از تحمل ? ???ساعت درد زایمان برای تسکین درد وارد وان آب گرم شد و ادامه زایمان آن قدر سریع و کم درد انجام گرفت که فرصت خروج از آب را پیدا نکرد و در همان جا نوزادش متولد شد.
زایمان در آب
فرآیند زایمان در آب به دو صورت انجام مى شود. در یک روش، مادر قبل از زایمان در آب قرار مى گیرد و در زمان خروج جنین از آب خارج مى شود. در شیوه دیگر، مادر از زمان شروع درد زایمان در آب قرار مى گیرد و تا زمان خروج جنین در آب مى ماند. در واقع، مادر تحت نظر عامل زایمان، زمانى که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتى متر باز شد (مرحله فعال زایمان)، وارد آب مى شود. ورود به آب قبل از این زمان به دلیل اثر تسکین دهنده زیاد آب ممکن است به تاخیر در مراحل بعدى زایمان منجر شود.
مزایاى زایمان در آب براى مادر
افزایش ترشح اکسى توسین درون ساز:
در زایمان طبیعى، براى اینکه فرآیند زایمان زودتر به پایان برسد و مادر درد کمترى تحمل کند، به او آمپول فشار تزریق مى شود، اما در زایمان در آب به تزریق آمپول فشار نیازى نیست، زیرا آب به دلیل خاصیتى که دارد موجب تنظیم انقباضات مى شود. نیاز کمتر به اپیزیوتومى (برش ناحیه پرینه) هنگام زایمان، گاهى براى اینکه نوزاد راحت تر به دنیا بیاید، لازم است برش کوچکى در ناحیه پرینه ایجاد شود. اما در زایمان در آب به این برش نیازى نیست. آب حالت ارتجاعى و انقباضى بیشترى به عضلات دهانه رحم مى دهد و در برخى موارد که لازم است دهانه رحم حدود چند میلى متر دیگر باز شود، نیازى به اپیزیوتومى نیست.
کاهش مداخلات پزشکى:
در زایمان طبیعى، بسیار پیش مى آید که فرآیند زایمان کند و گاه حتى متوقف مى شود. در این مواقع، عامل زایمان مجبور به مداخلات پزشکى و گاهى نیز انجام سزارین مى شود. ازجمله مداخلات پزشکى مى توان به تزریق اکسى توسین (آمپول فشار)، داروهاى تسکین دهنده و مخدر، ضداسپاسم ها، انجام جراحى، استفاده از دستگاه مکنده براى بیرون کشیدن نوزاد، استفاده از فورسپس (چنگک)، یا انجام سزارین نام برد. اما حین زایمان در آب، در اکثر موارد، به این گونه مداخلات پزشکى نیازى نیست. کاهش نیاز به مسکن ها: ازجمله خواص دیگر آب خاصیت آرامش بخشى آن است. آب تا حد قابل توجهى موجب آرام شدن عضلات مى شود و بنابراین به استفاده از مسکن ها نیازى نیست.
کاهش قابل توجه زمان زایمان:
از آنجا که دهانه رحم باید حدود ?? سانتى متر باز شود تا نوزاد قادر به متولد شدن باشد، هرچه این زمان طولانى تر شود، مادر درد بیشترى را متحمل خواهد شد. در زایمان طبیعى، این زمان به حدود ?? ساعت مى رسد اما در زایمان در آب مدت زمان زایمان حدود یک ونیم تا دو ساعت کاهش مى یابد. کاهش فشار بر بزرگ سیاهرگ زیرین: بزرگ سیاهرگ زیرین وظیفه خون رسانى به قسمت هاى پایین بدن مادر را برعهده دارد و از پشت رحم عبور مى کند. هنگام زایمان در آب، با توجه به اینکه بدن مادر و جنین در آب سبک تر مى شود، این رگ که در واقع از زیر جنین عبور مى کند تحت فشار جنین نخواهد بود و خون رسانى به قسمت هاى تحتانى راحت تر انجام مى شود. ضمن اینکه جریان خون جفت نیز افزایش مى یابد و باعث بهبود اکسیژن رسانى به جنین مى شود. از دیگر مزایاى زایمان در آب عبارت اند از: افزایش انقباضات موثر رحم، افزایش گردش خون در رحم، افزایش ترشح آندروفین ها، کاهش تحریکات حسى، کاهش خفیف فشار خون، و افزایش قطر لگن. مزایاى روان شناختى زایمان در آب نیز عبارت اند از: احساس بى وزنى و شناورى، توانایى تحرک بیشتر و قرار گرفتن در وضعیت هاى مختلف، احساس رضایتمندى از زایمان، مشارکت فعال در روند زایمان، کاهش ترس و خشم و اضطراب، افزایش میزان خودآگاهى و هوشیارى هنگام زایمان. افزایش حس پذیرش نوزاد، احساس آرامش و اطمینان و لذت به دلیل ویژگى آرامش بخشى آب، و افزایش ارتباط متقابل مادر و کودک (رابطه سمبلیک). مزایاى زایمان در آب براى نوزاد درد زایمان همواره موجب ترس مادران از زایمان بوده و در بسیارى مواقع نیز آنها را از تولد فرزند دوم ترسانده است. گاه اتفاق مى افتد که مادر به دلیل درد زایمان رغبتى به بغل کردن نوزاد خود ندارد. این در حالى است که هرچه فاصله بین به دنیا آمدن و شیر خوردن نوزاد کمتر باشد، احتمال بروز عفونت در نوزاد نیز کمتر خواهد بود. از سوى دیگر، نوزاد پس از تولد به شدت به قند نیاز دارد که این ماده در شیر مادر به وفور یافت مى شود. بنابراین، زایمان در آب، به دلیل کاهش چشمگیر درد، مادر را قادر مى سازد به محض تولد نوزاد او را در آغوش بکشد و شیر بدهد. مساله دیگرى که گهگاه هنگام زایمان طبیعى رخ مى دهد خطر افتادن نوزاد و برخورد او با اجسام است که ممکن است به آسیب دیدن نوزاد منجر شود. علاوه بر این، عامل زایمان باید براى شروع تنفس نوزاد اقداماتى انجام دهد که این مسایل در زایمان در آب لزومى ندارد. در زایمان طبیعى، عامل زایمان به محض به دنیا آمدن نوزاد از روش هایى مانند مالش کف پا و کمر نوزاد براى تحریک شروع تنفس استفاده مى کند که در زایمان در آب این کارها لزومى ندارد. بنابراین، نوزاد احساس آرامش بیشترى خواهد کرد. زایمان در آب موجب بهبود جریان خون مادر مى شود و جریان خون نوزاد را نیز افزایش مى دهد. این وضعیت، هوشیارى نوزاد و افزایش تحرک وى را به همراه خواهد داشت. زایمان در آب یکى از راه هاى کاهش درد زایمان است. در سایت انجمن درد ایران آمده است که، در صورت تشخیص طبیعى بودن زایمان، روش هاى بسیارى براى کاهش درد زایمان و احساس رضایتمندى از فرآیند آن وجود دارد.
ازجمله این روش ها مى توان به استفاده از تکنیک هاى تنفسى، تن آرامى و تمرکز، انتخاب وضعیت هاى مختلف زایمانى، استفاده از ماساژ، استفاده از گرما یا سرماى موضعى، گذراندن مراحل قبل از زایمان در وان آب گرم، و زایمان در آب اشاره کرد. همچنین استفاده از رایحه هاى طبیعى چون عطر گل شمعدانى، اسطوخودوس و رز، استفاده از آواهاى مذهبى، آواى قرآن و موسیقى، برخوردارى از حمایت همراه در هنگام زایمان، استفاده از طب فشارى، استفاده از طب سوزنى، تزریق زیرجلدى آب مقطر در ناحیه ساکروم، یوگاتراپى، و استفاده از هیپنوتیزم از دیگر روش هاى موثر براى کاهش درد زایمان هستند. سخن آخر اینکه شناخت و انتخاب هر کدام از این روش ها به مادران کمک مى کند که درد کمترى را طى فرآیند زایمان تحمل کنند. براى اثربخشى برخى از روش هاى فوق نیاز است که دردوران باردارى اقدام شود. مادران عزیز براى انتخاب و استفاده از هریک از این روش ها مى توانند با پزشک یا ماماى خود مشورت کنند.
هفته نامه سلامت :یاسمن سلا‌متیان
هر مادری که یک بار زایمان طبیعی را تجربه کرده باشد، حتما تصدیق می‌کند که زایمان درد عظیمی را به مادر تحمیل می‌کند ، دردی که از دیر باز گریبان‌گیر مادران بوده است و باعث شده تا با پیشرفت علم پزشکی در سال‌های اخیر، بسیاری از مادران به دلخواه، خود برای فرار از آن به دامن سزارین پناه ببرند.
این درحالی است که امروزه سازمان‌های بهداشتی و درمانی در تلاشند تا آمار فزاینده سزارین را کاهش دهند و مادران را به انجام زایمانهای طبیعی علاقه‌مند، و به این منظور روشهای تازه‌ای را برای بی‌دردی زایمان پیشنهاد کنند. یکی از این روشهای کاهش درد زایمان که امیدهای زیادی به آن بسته شده، زایمان در آب است.
زایمان در حوض
این روش که در اوائل دهه 1970 میلادی ابداع شد و با وجود استقبال مادران، هنوز به عنوان روش بدون عیبی شناخته نمی‌شود و محققان کماکان به دنبال یافتن معایب احتمالی و خطرات آن برای مادر و نوزاد هستند. اگرچه پس از سال‌ها، رفته‌رفته این روش در غرب به یک استاندارد نسبی رسیده است. امروزه بسیاری از بیمارستان‌ها در اروپا و امریکا با داشتن حوضچه‌های مخصوصی از این روش استفاده می‌کنند. همچنین بسیاری از خانواده‌ها که تمایل به انجام زایمان در منزل دارند، با کرایه کردن یک حوضچه می‌توانند در منزل شاهد تولد نوزادشان باشند . زنان بسیاری از تولد نوزادشان در آب گرم (با دمای نزدیک 40-35 درجه و مناسب دمای بدن) احساس رضایت می‌کنند. در این آب، دمای بدن نوزاد پس از تولد بالا نمی‌رود و برای او که هر تغییری می‌تواند به منزله یک شوک عمل کند، کاملا مناسب و بی‌خطر است. تنها مسئله‌ای که اینجا مهم به‌نظر می‌رسد، مسئله تنفس نوزاد است که متخصصان نیز معتقدند این روش از نظر تنفسی مشکلی برای نوزاد به وجود نخواهد آورد؛ چون پیش از این نوزاد در رحم مادر در آب زیسته است.
زایمان در آب‌های ایران
با وجود علاقه‌مندی مسئولین و متولیان امور و ماماهای ایرانی برای انجام زایمانهای طبیعی و کاهش آمار سزارین با گسترش روشهای بی‌دردی زایمان، در انجمن مامایی، کسی از مکانی برای انجام زایمان در آب در داخل کشور اطلاع ندارد ودر بیمارستان‌های نجمیه و میرزا کوچک‌خان، به عنوان بیمارستان‌هایی که به‌طور تخصصی در حوزه زنان و زایمان فعالیت می‌کنند هم این روش انجام نمی‌شود. اساتید دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه تهران هم از انجام این روش در کشور اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند. ضمن اینکه در این روش باید از ماماهای کارآزموده استفاده شود که در داخل کشور ماماها هنوز از آموزش‌های لازم در مورد روشهای بی‌دردی زایمان بی‌بهره‌اند، چه برسد به انجام زایمان در آب.
مسئول دفتر مامایی وزارت بهداشت دراین باره می‌گوید: <به هر حال هر زایمانی با زایمان دیگر بسیار متفاوت است و این طور نیست که بگوییم هر زایمان کاملا شبیه زایمانهای دیگر است. در این اتفاق هم مثل سایر بخش‌های پزشکی احتمالات زیادی وجود دارد و ممکن است مسائل مختلفی پیش بیاید.> معصومه شاه‌محمدی می‌افزاید: <در حالت کلی به این دلیل که نوزاد از شکم مادر خارج میشود و محیط آب به هوا تغییر می‌یابد، نوزاد نفس میکشد اما اینکه یک نوزاد خلاف بقیه عمل کرده، چیزی را اثبات یا نفی نمی‌کند. به هرحال، پزشکی علم استثناهاست. اگرچه به‌طور کلی، روی قضیه زایمان در آب حرف و حدیث‌های گوناگونی هست، عده‌ای آن را می‌پذیرند و عده‌ای نمی‌پسندند.> وی می‌گوید: <هم‌اکنون در ایران طی طرحی در دانشگاه علوم پزشکی ایران و در بیمارستان اکبرآبادی زایمان در آب انجام میشود. حوضچه‌هایی برای این منظور تهیه شده و مدت کوتاهی است که طرح در حال اجراست. اما زایمان در آب هنوز به طور رسمی و همراه با سایر روشهای بی‌دردی زایمان اجرا نمی‌شود.>
نبایدهای زایمان در آب
با اینکه این تکنیک، روش بسیار مناسبی به نظر می‌رسد ولی در موارد خاصی استفاده از این روش توصیه نمی‌شود، برای مثال وقتی نوزاد در شکم مادر جابجا نشده باشد و سرش به طرف پایین نباشد(وضعیت بریچ) یا نوزادان چندقلو باشند یا در شرایطی که مادر از اکلامپسی (فشارخون و دفع پروتئین در ادرار و تشنج حاملگی، گاهی همراه با اغما) رنج ببرد، این روش توصیه نمی‌شود.
به‌علاوه در هنگام وجود نشانه‌هایی از بی‌قراری یا تنش و حرکات غیرارادی در جنین، خونریزی، ادامه یافتن حاملگی با پروستاگلندین‌ها، استفاده مادر از مسکن‌هایی نظیر پتیدین یا بالا بودن سن مادر انجام زایمان در آب به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.
تردیدهای تازه
با تمام این تفاسیر، مجله پزشکی بریتانیا که یک نشریه معتبر پزشکی در جهان محسوب میشود، در شماره 7 می 2005 در بخش گزارش های بالینی از تولد نوزادی در آب خبر داده که به دلیل تنفس در آب حوضچه و با علائم مشکل تنفسی به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان منتقل شده است. این زایمان سر موعد انجام شده و وزن نوزاد 3150 گرم بوده است. مادر 34 ساله این نوزاد که اولین زایمان خود را تجربه می‌کرد، طی بارداری هیچ مشکل خاصی نداشته و دوران بارداری را بسیار طبیعی سپری کرده است. اگرچه در آن مطلب از پیدایش علایم ذات‌الریه در نوزاد سخنی به میان آورده نشده، اما شاید مشکلا‌تی که برای این نوزاد پدید آمده، رواج روزافزون این روش درکشورهای اروپایی و آمریکایی را تحت‌الشعاع قرار دهد. به این ترتیب شاید خیلی هم نباید برای عدم انجام این روش در زایشگاه‌های ایران تاسف خورد.
زایمان در آب یکی از روشهای جانشینی متقاضی خانم‌های زائو است که هیچ خطری را متوجه مادر و یا جنین نمی‌سازد و می‌تواند به عنوان یک روش اصلی و مفید برای زنان کشورمان مد نظر قرار گیرد.
موارد فوق در مقاله‌ای تحت عنوان "مزایا و کاربرد زایمان در آب" در نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان که به تازگی در مشهد برگزار شد، توسط مژده قاسمی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارائه گردید.
وی در این کنگره اظهار داشت: درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که بشر در طول سالیان عمر خود تجربه نموده و زایمان در آب یکی از راههای رسیدن به زایمان بی‌درد است.
وی بیان کرد: این روش سالهاست که در کشورهای پیشرفته دنیا اعم از آلمان، آمریکا، استرالیا، کانادا و فرانسه در حال انجام است ولی هنوز در ایران به طور کامل شناخته نشده است.
قاسمی افزود: روش زایمان درآب نیاز به تداخلات مامایی را کاهش داده و برای مادر و بچه کم خطرتر است.
وی با اشاره به‌اینکه زایمان در آب به دو صورت تعریف میشود، افزود: روش اول "سیر لیبر در آب"(خانم باردار در هنگام دردهای فعال زایمانی وارد آب شده و تحمل درد برایش آسان‌تر میشود) و روش دوم "زایمان درآب" است.
این ماما تصریح کرد: در روش دوم یعنی زایمان در آب، خانم باردار در آب می‌ماند و زایمان به طور کامل در آب انجام میشود بطوریکه نوزاد زیر آب متولد میشود.
وی افزود: مطالعات نشان می‌دهد که در روش زایمان درآب مشکلات تهدیدکننده زندگی یا سلامتی در زنان زائو یا نوزادان مشاهده نشده و همچنین در این روش کاهش خونریزی، نیاز به استفاده مسکن کمتر و تجربه زایمان نیز رضایت بخش تر است.
وی همچنین گفت: تحقیقات نشان می‌دهد، تفاوت آماری معنی‌داری از لحاظ رفتاری بین بچه‌های متولد شده در زایمان آب و خشکی وجود نداشته است.
وی افزود: تاثیر روش زایمان درآب در میزان نیاز و انجام اپیزیوتومی (برش) در یک مطالعه آینده‌نگر روی دو هزار زایمان نشان می‌دهد که نیاز به اپیزیوتومی در یک سوم موارد نسبت به زایمان در خشکی کاهش یافت.
وی خاطرنشان کرد: در مطالعه دیگر میزان اپیزیوتومی از ? ???درصد در زایمانهای معمولی به ? ???درصد در زایمان در آب رسید.
قاسمی در پایان گفت: دلیلی برای نگرانی متخصصین زایمان و نوزادان در انجام روش زایمان با آب وجود ندارد و این روش می‌تواند به عنوان یک روش مفید و اصلی در کشور پیاده شود.
نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان با شرکت حدود ? ????نفر از متخصصان زنان و ماماها از سراسر کشور.
زایمان در آب
خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
دبیر انجمن علمی مامایی ایران اعلام کرد: زایمان در آب، یکی از 17 روش غیر دارویی کاهش درد زایمان طبیعی است که در این روش، مادر در صورتی که هیچ عارضه خاصی در بارداری نداشته باشد، می‌تواند در کمترین زمان و با کمترین درد کودک را متولد سازد.
ناهید خداکرمی ، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران، شرط انتخاب روش زایمان در آب را سلامت کامل مادر و جنین خواند و گفت: تنها مادرانی که یک بارداری کاملا طبیعی را تجربه می‌کنند و در معرض خطر جدی از قبیل هر نوع بیماری خاصی برای خود و جنین قرار ندارند می‌توانند از روش مطلوب زایمان در آب استفاده کنند.
وی در مورد چگونگی روش زایمان در آب توضیح داد: در این روش وان‌های مخصوصی که کاملا ضد عفونی شده و در اتاق‌های زایمان تعبیه شده‌اند، از آب ولرم معمولی پر می‌شوند و مادر پس از آغاز درد زایمان، بدون هیچ مداخله‌ای و تنها با کنترل خارجی که توسط یک ماما انجام میشود، پروسه زایمان خود را بدون هیچ خطری طی می‌کند.
این عضو هیات مدیره سازمان نظام پزشکی تهران تاکید کرد: این روش، مدت زمان درد ناشی از زایمان و اضطراب مادر را بر اثر احساس آرامش و سبکی که آب برای مادر ایجاد می‌کند، به طور مطلوبی کاهش می‌دهد. به طوری که پروسه زایمان برای مادر بسیار خوشایند است.
وی بر مزایای مختلف زایمان با این روش تاکید کرد و افزود: آب در وان‌های مخصوص این روش روان است. به این صورت که این وان‌ها به شکلی تعبیه شده است که قابلیت تعویض آب در صورت کثیف شدن در آن به راحتی وجود دارد.
از سوی دیگر، در طی انجام زایمان می‌توان از موسیقی و نور دلخواه نیز برای تامین بیشتر آرامش خاطر مادر استفاده کرد.
این کارشناس ارشد مامایی قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری را، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج خواند و بیان کرد: این امر تاثیر به سزایی در زایمان آسان دارد، از طرف دیگر از آنجا که نوزاد پس از تولد، به کمک ماما، به سرعت در آغوش مادر قرار میگیرد، از این طریق ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد نیز به سرعت برقرار میشود و پس از آن نیز، پس از تکمیل زایمان، مادر بدون هیچ مشکلی به اتاق ریکاوری می‌رود.
وی با تصریح بر اینکه در این روش هیچ مشکل تنفسی یا غیره نوزاد را تهدید نمی‌کند، اظهار داشت: با این وجود الزامی است تمام تدابیر بهداشتی در نظر گرفته شود تا از هرگونه عوارضی مانند عفونت‌هایی که ممکن است در آب ایجاد شود، پیشگیری شود.
دبیر انجمن علمی مامایی ایران شرط استفاده از هر روش زایمان بی درد، چه دارویی و چه غیر دارویی را، آگاه ساختن مادر به روشهای مختلف دانست و افزود: از آنجا که مادران، از نظر اخلاق پزشکی، حق آگاهی از عوارض و مزایای روشهای مختلف زایمان را دارند، لذا مادر می‌تواند با توجه به مشاوره‌ای که از ماما یا پزشک میگیرد و با توجه به تواناییها و علائق خود، موثرترین روش زایمان را انتخاب کند.
ترس از درد زایمان از مهم ترین علت های امتناع زنان از زایمان طبیعی است. این مسئله در کنار باورهای نادرست روند زایمان و آگاهی کم نسبت به شیوه های مختلف کاهش درد زایمان باعث افزایش آمار سزارین انتخابی شده است.
در روش زایمان در آب، زائو در مراحل قبل از زایمان در آب غوطه ور است مادر تحت نظر پزشک زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شده است وارد آب می شود.
آب منجر به احساس سبکی و شناوری مادر شده و در نتیجه تحرک و تغییر وضعیت برای مادر فراهم می شود که به فعال بودن مادر در روند زایمان کمک می کند.
در این روش مانیتورینگ درجه حرارت آب بین ? ???تا? ???درجه سانتی گراد باید هر یک ساعت طبق اظهار رضایت مادر تنظیم شود.
درجه حرارت آب باید در مرحله اول زایمان بین ? ??/??تا? ??/??درجه سانتی گراد باشد و یا در همین مرحله به ? ???تا? ???درجه هم برسد و در مرحله دوم زایمان بین ? ???تا? ??/??درجه باشد.
درجه حرارت بالای آب و یا درجه حرارت پایین آب عوارضی را برای مادر و جنین به دنبال خواهد داشت.
درجه حرارت بالای آب عوارضی از جمله احساس ناراحتی مادر، آسیب مغزی جنین، احتمال مرگ جنین، هیپوتانسیون (افت فشار خون) و کاهش جریان خون جفتی و رحمی را به دنبال خواهد داشت.
عوارض درجه حرارت پایین آب شامل هیپوترمی (کاهش عمومی درجه حرارت بدن) جنین و شروع زودهنگام تنفس نوزاد قبل از رسیدن به سطح آب است.
با توجه به اینکه در این روش از نوشیدنی و مایعات داخل وریدی استفاده نمی شود احتمال از دست رفتن مایعات بدن وجود دارد بنابراین هر یک ساعت یک لیوان آب یا آب میوه باید به مادر داده شود.
هنگام تولد، نوزاد باید به آرامی و بلافاصله به سطح آب آورده شود و در صورت قرار داشتن بند ناف شل دور گردن باید بند ناف آزاد شود و در غیر اینصورت مادر از آب خارج شود. همچنین در صورت بروز "دیستوشی شانه" (گیر کردن شانه جنین)، مادر بایستی سریعا از آب خارج شود.
مرحله نهایی زایمان یعنی خروج جفت به دلایلی از جمله احتمال افزایش خطر خونریزی، افزایش خطر آمبولی (ایجاد لخته خون) آب برای مادر، عدم تشخیص دقیق میزان خونریزی و احتمال تاخیر جدا شدن جفت بهتر است در خارج از آب صورت گیرد.
در دوران بارداری جنین، داخل مایع آمنیوتیک است و زایمان در آب محیطی نظیر دوران بارداری برای نوزاد فراهم می کند. بنابراین تنفس نوزاد داخل آب مشابه دوران جنینی است و خطر ورود آب به داخل ریه ها وجود ندارد.
نوزاد هنگام تولد در آب چشم های باز دارد با آرامش دست ها و پاهای خود را در آب تکان داده و به جلو حرکت می کند با سادگی بیشتری بدن مادر را ترک می کند.
بطور کلی زایمان در آب مزایایی از جمله کاهش چشمگیر درد، افزایش قطر لگنی، افزایش انقباضات، افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی، کاهش فشار خون، افزایش متابولیسم بافتی، کاهش تحریکات حسی، کاهش استفاده از آرام بخش ها، افزایش دمای محیطی پوست و عضله،افزایش آستانه درد، کاهش پارگی و صدمات کانال زایمانی را شامل می شود.
سابقه این نوع تسکین درد زایمان به سال ? ?????میلادی در فرانسه بر می گردد.زمانی که یک زن پس از تحمل ? ???ساعت درد زایمان برای تسکین درد وارد وان آب گرم شد و ادامه زایمان آن قدر سریع و کم درد انجام گرفت که فرصت خروج از آب را پیدا نکرد و در همان جا نوزادش متولد شد.
زایمان در آب
فرآیند زایمان در آب به دو صورت انجام مى شود. در یک روش، مادر قبل از زایمان در آب قرار مى گیرد و در زمان خروج جنین از آب خارج مى شود. در شیوه دیگر، مادر از زمان شروع درد زایمان در آب قرار مى گیرد و تا زمان خروج جنین در آب مى ماند. در واقع، مادر تحت نظر عامل زایمان، زمانى که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتى متر باز شد (مرحله فعال زایمان)، وارد آب مى شود. ورود به آب قبل از این زمان به دلیل اثر تسکین دهنده زیاد آب ممکن است به تاخیر در مراحل بعدى زایمان منجر شود.
مزایاى زایمان در آب براى مادر
افزایش ترشح اکسى توسین درون ساز:
در زایمان طبیعى، براى اینکه فرآیند زایمان زودتر به پایان برسد و مادر درد کمترى تحمل کند، به او آمپول فشار تزریق مى شود، اما در زایمان در آب به تزریق آمپول فشار نیازى نیست، زیرا آب به دلیل خاصیتى که دارد موجب تنظیم انقباضات مى شود. نیاز کمتر به اپیزیوتومى (برش ناحیه پرینه) هنگام زایمان، گاهى براى اینکه نوزاد راحت تر به دنیا بیاید، لازم است برش کوچکى در ناحیه پرینه ایجاد شود. اما در زایمان در آب به این برش نیازى نیست. آب حالت ارتجاعى و انقباضى بیشترى به عضلات دهانه رحم مى دهد و در برخى موارد که لازم است دهانه رحم حدود چند میلى متر دیگر باز شود، نیازى به اپیزیوتومى نیست.
کاهش مداخلات پزشکى:
در زایمان طبیعى، بسیار پیش مى آید که فرآیند زایمان کند و گاه حتى متوقف مى شود. در این مواقع، عامل زایمان مجبور به مداخلات پزشکى و گاهى نیز انجام سزارین مى شود. ازجمله مداخلات پزشکى مى توان به تزریق اکسى توسین (آمپول فشار)، داروهاى تسکین دهنده و مخدر، ضداسپاسم ها، انجام جراحى، استفاده از دستگاه مکنده براى بیرون کشیدن نوزاد، استفاده از فورسپس (چنگک)، یا انجام سزارین نام برد. اما حین زایمان در آب، در اکثر موارد، به این گونه مداخلات پزشکى نیازى نیست. کاهش نیاز به مسکن ها: ازجمله خواص دیگر آب خاصیت آرامش بخشى آن است. آب تا حد قابل توجهى موجب آرام شدن عضلات مى شود و بنابراین به استفاده از مسکن ها نیازى نیست.
کاهش قابل توجه زمان زایمان:
از آنجا که دهانه رحم باید حدود ?? سانتى متر باز شود تا نوزاد قادر به متولد شدن باشد، هرچه این زمان طولانى تر شود، مادر درد بیشترى را متحمل خواهد شد. در زایمان طبیعى، این زمان به حدود ?? ساعت مى رسد اما در زایمان در آب مدت زمان زایمان حدود یک ونیم تا دو ساعت کاهش مى یابد. کاهش فشار بر بزرگ سیاهرگ زیرین: بزرگ سیاهرگ زیرین وظیفه خون رسانى به قسمت هاى پایین بدن مادر را برعهده دارد و از پشت رحم عبور مى کند. هنگام زایمان در آب، با توجه به اینکه بدن مادر و جنین در آب سبک تر مى شود، این رگ که در واقع از زیر جنین عبور مى کند تحت فشار جنین نخواهد بود و خون رسانى به قسمت هاى تحتانى راحت تر انجام مى شود. ضمن اینکه جریان خون جفت نیز افزایش مى یابد و باعث بهبود اکسیژن رسانى به جنین مى شود. از دیگر مزایاى زایمان در آب عبارت اند از: افزایش انقباضات موثر رحم، افزایش گردش خون در رحم، افزایش ترشح آندروفین ها، کاهش تحریکات حسى، کاهش خفیف فشار خون، و افزایش قطر لگن. مزایاى روان شناختى زایمان در آب نیز عبارت اند از: احساس بى وزنى و شناورى، توانایى تحرک بیشتر و قرار گرفتن در وضعیت هاى مختلف، احساس رضایتمندى از زایمان، مشارکت فعال در روند زایمان، کاهش ترس و خشم و اضطراب، افزایش میزان خودآگاهى و هوشیارى هنگام زایمان. افزایش حس پذیرش نوزاد، احساس آرامش و اطمینان و لذت به دلیل ویژگى آرامش بخشى آب، و افزایش ارتباط متقابل مادر و کودک (رابطه سمبلیک). مزایاى زایمان در آب براى نوزاد درد زایمان همواره موجب ترس مادران از زایمان بوده و در بسیارى مواقع نیز آنها را از تولد فرزند دوم ترسانده است. گاه اتفاق مى افتد که مادر به دلیل درد زایمان رغبتى به بغل کردن نوزاد خود ندارد. این در حالى است که هرچه فاصله بین به دنیا آمدن و شیر خوردن نوزاد کمتر باشد، احتمال بروز عفونت در نوزاد نیز کمتر خواهد بود. از سوى دیگر، نوزاد پس از تولد به شدت به قند نیاز دارد که این ماده در شیر مادر به وفور یافت مى شود. بنابراین، زایمان در آب، به دلیل کاهش چشمگیر درد، مادر را قادر مى سازد به محض تولد نوزاد او را در آغوش بکشد و شیر بدهد. مساله دیگرى که گهگاه هنگام زایمان طبیعى رخ مى دهد خطر افتادن نوزاد و برخورد او با اجسام است که ممکن است به آسیب دیدن نوزاد منجر شود. علاوه بر این، عامل زایمان باید براى شروع تنفس نوزاد اقداماتى انجام دهد که این مسایل در زایمان در آب لزومى ندارد. در زایمان طبیعى، عامل زایمان به محض به دنیا آمدن نوزاد از روش هایى مانند مالش کف پا و کمر نوزاد براى تحریک شروع تنفس استفاده مى کند که در زایمان در آب این کارها لزومى ندارد. بنابراین، نوزاد احساس آرامش بیشترى خواهد کرد. زایمان در آب موجب بهبود جریان خون مادر مى شود و جریان خون نوزاد را نیز افزایش مى دهد. این وضعیت، هوشیارى نوزاد و افزایش تحرک وى را به همراه خواهد داشت. زایمان در آب یکى از راه هاى کاهش درد زایمان است. در سایت انجمن درد ایران آمده است که، در صورت تشخیص طبیعى بودن زایمان، روش هاى بسیارى براى کاهش درد زایمان و احساس رضایتمندى از فرآیند آن وجود دارد.
ازجمله این روش ها مى توان به استفاده از تکنیک هاى تنفسى، تن آرامى و تمرکز، انتخاب وضعیت هاى مختلف زایمانى، استفاده از ماساژ، استفاده از گرما یا سرماى موضعى، گذراندن مراحل قبل از زایمان در وان آب گرم، و زایمان در آب اشاره کرد. همچنین استفاده از رایحه هاى طبیعى چون عطر گل شمعدانى، اسطوخودوس و رز، استفاده از آواهاى مذهبى، آواى قرآن و موسیقى، برخوردارى از حمایت همراه در هنگام زایمان، استفاده از طب فشارى، استفاده از طب سوزنى، تزریق زیرجلدى آب مقطر در ناحیه ساکروم، یوگاتراپى، و استفاده از هیپنوتیزم از دیگر روش هاى موثر براى کاهش درد زایمان هستند. سخن آخر اینکه شناخت و انتخاب هر کدام از این روش ها به مادران کمک مى کند که درد کمترى را طى فرآیند زایمان تحمل کنند. براى اثربخشى برخى از روش هاى فوق نیاز است که دردوران باردارى اقدام شود. مادران عزیز براى انتخاب و استفاده از هریک از این روش ها مى توانند با پزشک یا ماماى خود مشورت کنند.
هفته نامه سلامت :یاسمن سلا‌متیان
هر مادری که یک بار زایمان طبیعی را تجربه کرده باشد، حتما تصدیق می‌کند که زایمان درد عظیمی را به مادر تحمیل می‌کند ، دردی که از دیر باز گریبان‌گیر مادران بوده است و باعث شده تا با پیشرفت علم پزشکی در سال‌های اخیر، بسیاری از مادران به دلخواه، خود برای فرار از آن به دامن سزارین پناه ببرند.
این درحالی است که امروزه سازمان‌های بهداشتی و درمانی در تلاشند تا آمار فزاینده سزارین را کاهش دهند و مادران را به انجام زایمانهای طبیعی علاقه‌مند، و به این منظور روشهای تازه‌ای را برای بی‌دردی زایمان پیشنهاد کنند. یکی از این روشهای کاهش درد زایمان که امیدهای زیادی به آن بسته شده، زایمان در آب است.
زایمان در حوض
این روش که در اوائل دهه 1970 میلادی ابداع شد و با وجود استقبال مادران، هنوز به عنوان روش بدون عیبی شناخته نمی‌شود و محققان کماکان به دنبال یافتن معایب احتمالی و خطرات آن برای مادر و نوزاد هستند. اگرچه پس از سال‌ها، رفته‌رفته این روش در غرب به یک استاندارد نسبی رسیده است. امروزه بسیاری از بیمارستان‌ها در اروپا و امریکا با داشتن حوضچه‌های مخصوصی از این روش استفاده می‌کنند. همچنین بسیاری از خانواده‌ها که تمایل به انجام زایمان در منزل دارند، با کرایه کردن یک حوضچه می‌توانند در منزل شاهد تولد نوزادشان باشند . زنان بسیاری از تولد نوزادشان در آب گرم (با دمای نزدیک 40-35 درجه و مناسب دمای بدن) احساس رضایت می‌کنند. در این آب، دمای بدن نوزاد پس از تولد بالا نمی‌رود و برای او که هر تغییری می‌تواند به منزله یک شوک عمل کند، کاملا مناسب و بی‌خطر است. تنها مسئله‌ای که اینجا مهم به‌نظر می‌رسد، مسئله تنفس نوزاد است که متخصصان نیز معتقدند این روش از نظر تنفسی مشکلی برای نوزاد به وجود نخواهد آورد؛ چون پیش از این نوزاد در رحم مادر در آب زیسته است.
زایمان در آب‌های ایران
با وجود علاقه‌مندی مسئولین و متولیان امور و ماماهای ایرانی برای انجام زایمانهای طبیعی و کاهش آمار سزارین با گسترش روشهای بی‌دردی زایمان، در انجمن مامایی، کسی از مکانی برای انجام زایمان در آب در داخل کشور اطلاع ندارد ودر بیمارستان‌های نجمیه و میرزا کوچک‌خان، به عنوان بیمارستان‌هایی که به‌طور تخصصی در حوزه زنان و زایمان فعالیت می‌کنند هم این روش انجام نمی‌شود. اساتید دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه تهران هم از انجام این روش در کشور اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند. ضمن اینکه در این روش باید از ماماهای کارآزموده استفاده شود که در داخل کشور ماماها هنوز از آموزش‌های لازم در مورد روشهای بی‌دردی زایمان بی‌بهره‌اند، چه برسد به انجام زایمان در آب.
مسئول دفتر مامایی وزارت بهداشت دراین باره می‌گوید: <به هر حال هر زایمانی با زایمان دیگر بسیار متفاوت است و این طور نیست که بگوییم هر زایمان کاملا شبیه زایمانهای دیگر است. در این اتفاق هم مثل سایر بخش‌های پزشکی احتمالات زیادی وجود دارد و ممکن است مسائل مختلفی پیش بیاید.> معصومه شاه‌محمدی می‌افزاید: <در حالت کلی به این دلیل که نوزاد از شکم مادر خارج میشود و محیط آب به هوا تغییر می‌یابد، نوزاد نفس میکشد اما اینکه یک نوزاد خلاف بقیه عمل کرده، چیزی را اثبات یا نفی نمی‌کند. به هرحال، پزشکی علم استثناهاست. اگرچه به‌طور کلی، روی قضیه زایمان در آب حرف و حدیث‌های گوناگونی هست، عده‌ای آن را می‌پذیرند و عده‌ای نمی‌پسندند.> وی می‌گوید: <هم‌اکنون در ایران طی طرحی در دانشگاه علوم پزشکی ایران و در بیمارستان اکبرآبادی زایمان در آب انجام میشود. حوضچه‌هایی برای این منظور تهیه شده و مدت کوتاهی است که طرح در حال اجراست. اما زایمان در آب هنوز به طور رسمی و همراه با سایر روشهای بی‌دردی زایمان اجرا نمی‌شود.>
نبایدهای زایمان در آب
با اینکه این تکنیک، روش بسیار مناسبی به نظر می‌رسد ولی در موارد خاصی استفاده از این روش توصیه نمی‌شود، برای مثال وقتی نوزاد در شکم مادر جابجا نشده باشد و سرش به طرف پایین نباشد(وضعیت بریچ) یا نوزادان چندقلو باشند یا در شرایطی که مادر از اکلامپسی (فشارخون و دفع پروتئین در ادرار و تشنج حاملگی، گاهی همراه با اغما) رنج ببرد، این روش توصیه نمی‌شود.
به‌علاوه در هنگام وجود نشانه‌هایی از بی‌قراری یا تنش و حرکات غیرارادی در جنین، خونریزی، ادامه یافتن حاملگی با پروستاگلندین‌ها، استفاده مادر از مسکن‌هایی نظیر پتیدین یا بالا بودن سن مادر انجام زایمان در آب به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.
تردیدهای تازه
با تمام این تفاسیر، مجله پزشکی بریتانیا که یک نشریه معتبر پزشکی در جهان محسوب میشود، در شماره 7 می 2005 در بخش گزارش های بالینی از تولد نوزادی در آب خبر داده که به دلیل تنفس در آب حوضچه و با علائم مشکل تنفسی به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان منتقل شده است. این زایمان سر موعد انجام شده و وزن نوزاد 3150 گرم بوده است. مادر 34 ساله این نوزاد که اولین زایمان خود را تجربه می‌کرد، طی بارداری هیچ مشکل خاصی نداشته و دوران بارداری را بسیار طبیعی سپری کرده است. اگرچه در آن مطلب از پیدایش علایم ذات‌الریه در نوزاد سخنی به میان آورده نشده، اما شاید مشکلا‌تی که برای این نوزاد پدید آمده، رواج روزافزون این روش درکشورهای اروپایی و آمریکایی را تحت‌الشعاع قرار دهد. به این ترتیب شاید خیلی هم نباید برای عدم انجام این روش در زایشگاه‌های ایران تاسف خورد.
زایمان در آب یکی از روشهای جانشینی متقاضی خانم‌های زائو است که هیچ خطری را متوجه مادر و یا جنین نمی‌سازد و می‌تواند به عنوان یک روش اصلی و مفید برای زنان کشورمان مد نظر قرار گیرد.
موارد فوق در مقاله‌ای تحت عنوان "مزایا و کاربرد زایمان در آب" در نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان که به تازگی در مشهد برگزار شد، توسط مژده قاسمی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارائه گردید.
وی در این کنگره اظهار داشت: درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که بشر در طول سالیان عمر خود تجربه نموده و زایمان در آب یکی از راههای رسیدن به زایمان بی‌درد است.
وی بیان کرد: این روش سالهاست که در کشورهای پیشرفته دنیا اعم از آلمان، آمریکا، استرالیا، کانادا و فرانسه در حال انجام است ولی هنوز در ایران به طور کامل شناخته نشده است.
قاسمی افزود: روش زایمان درآب نیاز به تداخلات مامایی را کاهش داده و برای مادر و بچه کم خطرتر است.
وی با اشاره به‌اینکه زایمان در آب به دو صورت تعریف میشود، افزود: روش اول "سیر لیبر در آب"(خانم باردار در هنگام دردهای فعال زایمانی وارد آب شده و تحمل درد برایش آسان‌تر میشود) و روش دوم "زایمان درآب" است.
این ماما تصریح کرد: در روش دوم یعنی زایمان در آب، خانم باردار در آب می‌ماند و زایمان به طور کامل در آب انجام میشود بطوریکه نوزاد زیر آب متولد میشود.
وی افزود: مطالعات نشان می‌دهد که در روش زایمان درآب مشکلات تهدیدکننده زندگی یا سلامتی در زنان زائو یا نوزادان مشاهده نشده و همچنین در این روش کاهش خونریزی، نیاز به استفاده مسکن کمتر و تجربه زایمان نیز رضایت بخش تر است.
وی همچنین گفت: تحقیقات نشان می‌دهد، تفاوت آماری معنی‌داری از لحاظ رفتاری بین بچه‌های متولد شده در زایمان آب و خشکی وجود نداشته است.
وی افزود: تاثیر روش زایمان درآب در میزان نیاز و انجام اپیزیوتومی (برش) در یک مطالعه آینده‌نگر روی دو هزار زایمان نشان می‌دهد که نیاز به اپیزیوتومی در یک سوم موارد نسبت به زایمان در خشکی کاهش یافت.
وی خاطرنشان کرد: در مطالعه دیگر میزان اپیزیوتومی از ? ???درصد در زایمانهای معمولی به ? ???درصد در زایمان در آب رسید.
قاسمی در پایان گفت: دلیلی برای نگرانی متخصصین زایمان و نوزادان در انجام روش زایمان با آب وجود ندارد و این روش می‌تواند به عنوان یک روش مفید و اصلی در کشور پیاده شود.
نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان با شرکت حدود ? ????نفر از متخصصان زنان و ماماها از سراسر کشور.
زایمان در آب
خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
دبیر انجمن علمی مامایی ایران اعلام کرد: زایمان در آب، یکی از 17 روش غیر دارویی کاهش درد زایمان طبیعی است که در این روش، مادر در صورتی که هیچ عارضه خاصی در بارداری نداشته باشد، می‌تواند در کمترین زمان و با کمترین درد کودک را متولد سازد.
ناهید خداکرمی ، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران، شرط انتخاب روش زایمان در آب را سلامت کامل مادر و جنین خواند و گفت: تنها مادرانی که یک بارداری کاملا طبیعی را تجربه می‌کنند و در معرض خطر جدی از قبیل هر نوع بیماری خاصی برای خود و جنین قرار ندارند می‌توانند از روش مطلوب زایمان در آب استفاده کنند.
وی در مورد چگونگی روش زایمان در آب توضیح داد: در این روش وان‌های مخصوصی که کاملا ضد عفونی شده و در اتاق‌های زایمان تعبیه شده‌اند، از آب ولرم معمولی پر می‌شوند و مادر پس از آغاز درد زایمان، بدون هیچ مداخله‌ای و تنها با کنترل خارجی که توسط یک ماما انجام میشود، پروسه زایمان خود را بدون هیچ خطری طی می‌کند.
این عضو هیات مدیره سازمان نظام پزشکی تهران تاکید کرد: این روش، مدت زمان درد ناشی از زایمان و اضطراب مادر را بر اثر احساس آرامش و سبکی که آب برای مادر ایجاد می‌کند، به طور مطلوبی کاهش می‌دهد. به طوری که پروسه زایمان برای مادر بسیار خوشایند است.
وی بر مزایای مختلف زایمان با این روش تاکید کرد و افزود: آب در وان‌های مخصوص این روش روان است. به این صورت که این وان‌ها به شکلی تعبیه شده است که قابلیت تعویض آب در صورت کثیف شدن در آن به راحتی وجود دارد.
از سوی دیگر، در طی انجام زایمان می‌توان از موسیقی و نور دلخواه نیز برای تامین بیشتر آرامش خاطر مادر استفاده کرد.
این کارشناس ارشد مامایی قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری را، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج خواند و بیان کرد: این امر تاثیر به سزایی در زایمان آسان دارد، از طرف دیگر از آنجا که نوزاد پس از تولد، به کمک ماما، به سرعت در آغوش مادر قرار میگیرد، از این طریق ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد نیز به سرعت برقرار میشود و پس از آن نیز، پس از تکمیل زایمان، مادر بدون هیچ مشکلی به اتاق ریکاوری می‌رود.
وی با تصریح بر اینکه در این روش هیچ مشکل تنفسی یا غیره نوزاد را تهدید نمی‌کند، اظهار داشت: با این وجود الزامی است تمام تدابیر بهداشتی در نظر گرفته شود تا از هرگونه عوارضی مانند عفونت‌هایی که ممکن است در آب ایجاد شود، پیشگیری شود.
دبیر انجمن علمی مامایی ایران شرط استفاده از هر روش زایمان بی درد، چه دارویی و چه غیر دارویی را، آگاه ساختن مادر به روشهای مختلف دانست و افزود: از آنجا که مادران، از نظر اخلاق پزشکی، حق آگاهی از عوارض و مزایای روشهای مختلف زایمان را دارند، لذا مادر می‌تواند با توجه به مشاوره‌ای که از ماما یا پزشک میگیرد و با توجه به تواناییها و علائق خود، موثرترین روش زایمان را انتخاب کند.
ساینا جان تا جایی که من میدونم
سونوی سلامت باید همون سونوی ارن تی باشه
که حداکثر باید تا هفته 13
سونوی سلامت باید همون سونوی ارن تی باشه
که حداکثر باید تا هفته 13
مر30 مهراوه جان.. این مطالب رو توی گوگل سرچ کردم پیدا کردم.. لینکشونو دیگه ندارم...
مهراوه جان سونوی ان تی واژیناله؟ چه جوریه؟
نه ساینا جان سونوی معمولیه
زمانش طولانی تره
فکر کنم برخی دکترا انجام میدند و کار همه نباشه. پیش یه دکتر سونوی خوب برو توی همین نی نی سایت سرچ کنی میتونی لیستشونو در بیاری
در مورد لینک مطالب هم به خاطر این گفتم که اگه غیر از مطالبی که گذاشتی مطلب مفید دیگه هم داشته ببینیم
از طرفی موقع کپی پیست اگه دقت کرده باشی گاهی عددها نمی افتند
اگر باز این مشکل رو دیدی لینک مطلب رو بذار
بازم از زحمتی که کشیدی ممنونم
راستی یادت نره اون دو تایپیکی که توصیه کردم رو بخونی خیلیییییییی جالبند
خودم هنوز کلی از صفحاتشو نخوندم
زمانش طولانی تره
فکر کنم برخی دکترا انجام میدند و کار همه نباشه. پیش یه دکتر سونوی خوب برو توی همین نی نی سایت سرچ کنی میتونی لیستشونو در بیاری
در مورد لینک مطالب هم به خاطر این گفتم که اگه غیر از مطالبی که گذاشتی مطلب مفید دیگه هم داشته ببینیم
از طرفی موقع کپی پیست اگه دقت کرده باشی گاهی عددها نمی افتند
اگر باز این مشکل رو دیدی لینک مطلب رو بذار
بازم از زحمتی که کشیدی ممنونم
راستی یادت نره اون دو تایپیکی که توصیه کردم رو بخونی خیلیییییییی جالبند
خودم هنوز کلی از صفحاتشو نخوندم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز