2777
2789
عنوان

انتقال تجربیات مامانهای آبان 88

| مشاهده متن کامل بحث + 57422 بازدید | 687 پست
میگفت شما اگه فقط در طول روز دو تا نیم ساعت کامل واسه بچه وقت بذارین و باهاش بازی کنین و کارای بچه گونه بک بنزین بچه پر میشه. ولی میگفت تو اون وقتی که واسش میگذارین باید کامل در اختیارش باشین نه اینکه مثلن تلوزیون تماشا کنین یا اشپزی کنین یا. میگفت بازی کودک محور کنین یعنی بازی که کودک توش همه کاره باشه و هر چی بگه گوش کنین تو اون دو تا نیم ساعت جز اینکه بزنه گاز بگیره یا پرتاب کنه.
امید دارم، پس هستم
میگفت اگه رفتار های بچه رو بشناسین اون وقت میتونین در برابر هر رفتاری عکس العمل مناسب اون رفتار رو نشون بدین. رفتارهایی که بچه میکنه از این حالت ها خارج نیست
رفتار خوب: مثل سلام کردن یا منظم بودن یا ....
رفتار طبیعی : مثل بازی کردن و غذا خوردن و ...
رفتار خطر ناک : مثل دست زدن به چیزای خطرناک از بلندی پریدن . ...
رفتار خرابکارانه: مثل ریختن چیزی یا خراب کردن چیزی
رفتار خشن: مثل زدن گاز گرفتن یا پرتاب کردن
رفتار آزار دهنده: که هیچ کدوم از رفتارای بالا نیست ولی ما رو اذیت میکنه مثل نق زدن و گریه کردن و لجبازی و ...
امید دارم، پس هستم

مامان ها تو روخدا اگه بچه هاتون مشکل گفتاری و رفتاری دارن سریعتر درستش کنید.

امیر علی من پنج و نیم سالش بود ولی هنوز خوب حرف نمیزد😔😔 فک میکردم خودش خوب میشه. یکی از مامان ها خدا خیرش بده تو اینستا تا آخر عمر دعاش میکنم پیج اقای خلیلی و خانه رشد رو برام فرستاد.

الان دارم باهاشون درمان آنلاین میگیرم. امیر علی خیلی پیشرفت کرده🥹🥹 فقط کاش زودتر آشنا میشدم. خیلی نگرانم مدرسه نرسه. 

یه تیم تخصصی از گفتار و کار درمان و روانشناس دارن، هر مشکلی تو رشد بچه هاتون داشتین بهشون دایرکت بدید. 



حالا عکس العمل مناسب در برابر هر رفتار
رفتار خوب: مثل سلام کردن یا منظم بودن یا .... این رفتار پاداش داره مثلن مثل بردن پارک خریدن خوراکی یا دیدن تلوزیون یا ... همه چی جز خریدن اسباب بازی
رفتار طبیعی : مثل بازی کردن و غذا خوردن و ... ایمن رفتار نیاز به عکس العمل خاصی نداره
رفتار خطر ناک : مثل دست زدن به چیزای خطرناک از بلندی پریدن . ... فقط در برابر این رفتاره که باید بگیم نه و بچه رو منع کنیم از انجام اون. گفت دیگه کلمه نه رو در برابر بقیه رفتارها نباید بکار ببریم چون بی ارزش میشه این کلمه و بچه دیگه اهمیت نمیده
رفتار خرابکارانه: مثل ریختن چیزی یا خراب کردن چیزی این رفتار باید جبران بشه اگه امکان داره مثلن اگه چیزی ریخت باید بگیم خودش جمع یا تمیز کنه
رفتار خشن: مثل زدن گاز گرفتن یا پرتاب کردن در برابر این رفتار باید گوشه تنهایی یا اطاق تنهایی رو اجرا کرد که مفصل توضیحش میدم
رفتار آزار دهنده: که هیچ کدوم از رفتارای بالا نیست ولی ما رو اذیت میکنه مثل نق زدن و گریه کردن و لجبازی و ... چاره این رفتار بی توجهیه که اونم باید مفصل توضیح بدم.
امید دارم، پس هستم
حالا بی توجهی یعنی چی کلن ما سه نوع عکس العمل میتونیم در برابر رفتار ازار دهنده بچه داشته باشیم که دو تاش اشتباهه
1- توجه مثبت که میتونه چشمی کلامی یا لمسی باشه
2- توجه منفی که میتونه داد زدن یا زدن باشه
3- عدم توجه
که در برابر این رفتار تنها چاره عدم توجه. چون به محض اینکه توجه چه مثبت چه منفی انجام بدیم بچه میفهمه و این رفتار رو تکرا ر میکنه. ولی اگه اون دو تا نیم ساعت توجه در طول روز رو به بچه کرده باشیم و خیالمون راحت باشه که این رفتارای بچه ناشبی از کمبود توجه نیست به محضی که بچه شروع به این رفتار کرد نه نگاهش میکنیم نه بهش دست میزنیم نه باهاش حرف میزنیم و ازش فاصله میگیم تا رفتارش تموم بشه. هر کاری هم کرد حتی اگه خودشو زد یا به جایی کوبید یا حتی بالا اورد یا اومد چسبید به ما تا حذف کامل اون رفتار بی توجهی کامل میکنیم بهش

امید دارم، پس هستم
به هیچ وجه نباید کوتاه بیایم چون بچه یاد میگره تا چه مرحله پیش بره میتونه توجه ما رو جلب کنه. بعد که کار بچه تموم شد میریم بغلش میکنیم و نوازشش میکنین بهش میگیم کارش بد بده( مهم اینه که بگیم کارش بده نه خودش) بهش میگیم که چه قدر دوستش داریم.


امید دارم، پس هستم
حالا بریم گوشه تنهایی این تکنیک از حدود دو سال و نیمه گی قابل اجراست
واسه 2 تا 4 سال گوشه تنهایی داریم که باید یه قسمت ثابت از خونه باشه و یا یه صندلی یا ... بعد از اون میشه اطاق تنهایی که نباد اطاق خود بچه باشه درش هم نباید بسته بشه و نورش هم نباید خاموش.
هروقت بچه زد گاز گرفت یا پرتاب کرد اول میشینیم تا بشیم هم قدش و تو چشماش نگاه میکنیم و میگیم زدن گاز گرفتن و پرتاب کردن ممنوعه و اگه یکبار دیگه اینکارو بکنی میری گوشه تنهاییو. اگه بچه دوباره تکرار کرد تنها وقتیه که میشه یه کم خشونت به خرج داد از پشت بازوهی بچه رو میگیریم بدون هیچ حرفی میذاریمش تو اون گوشه طبیعتن بچه مقاومت میمنه و از اونجا میاد بیرون اگه هر چند بار اینکارو کرد بازهم بدون حرف میبریم میذاریمش اونجا. در نهایت به ازای هر سال سنش یک دقیقه باید بمونه واگر زودتر زد بیرون دوباره میذاریم اون مدت کامل بمونه.
من تا احالا اجرا نکردم. ولی خود دکتره میگفت خوب جواب میده.
مهم ترین عامل اینه که ما رفتار های بچه رو بتونیم از هم تفکیک کنیم و واسه هر رفتاری نه نگیم بهش.


امید دارم، پس هستم
میگفت بچجه تا دوسالگی فقط هوش داره بعد اون تخیل هم اضافه میشه و تا 7 سالگی تعقل اضافه میشه. میگفت تموم رفتارهای بچه تا ددو سالگی فقط با هوش و تخیله واسه همین نباید توقع رفتار منطقی از بچه داشته باشیم .



امید دارم، پس هستم
راجع به خواب و خوراک بچه هم گفت. خواب رو میگفت حتمن باید یه ساعت مشخص از شب بخوابن. از قبلش هی بهشون میگیم که عقربه برسه فلان جا شما باید بخوابی. میبریم مسواک میزنه تو اطاق خودش فقط یه کتاب میخونیم واسشو میبوسیمش و میگیم شب بخیر و میذاریم تو تختش و نزدیک تختش میشینیم. هر چی گریه و زاری کرد یا از تخت اومد پایین دوبارخ بدون حرف میبریم میذاریم تو تختش تا بالاخره خسته بشه و بخوابه. یه فیلم نشونمون داد یه بچه شب اول اجرای این روش سی و هفت بار از تخت اومد پایین و مادش میبرد میذاشت تو تخش. یکی دو شب بعد از اجرای این تکنیک دیگه بچه بی دردسر سر ساعت میگیره میخوابه. حالا من اول از شیر میگیرمش بعد از این روش میذارم بخوابه.
امید دارم، پس هستم
اجع به خوراکی هم میگفت هر چند ساعت خوراکی بذارین جلوش هر چه قدر خورد خورد اگه به محض اینکه ظرف رو برگردوند از جلوش بردارین. خود بچه میفهمه چه قدر بخوره تا سیر بشه. اگه بخوایم زیاد اصرار کنیم میشیم همون مادر کامل که بیخود دلسوزی میکنه. میگفت ممکنه تا 15 ساعت هم بچه تو این سن چیزی نخوره ولی در نهایت غذا میخوره .
فرناز گفت از دو سالگی قابل اجراست.
امید دارم، پس هستم
مرسی از مام عزیز که این مطالبو زحمت کشید و گذاشت. یه رفتار رو یادم رفت بگم که اضافه میکنم اینجا
رفتار ناشی از نافرمانی: رفتاری که بچه انجام میده و برخلاف خواسته پدر و مادره. مثلن میگیم وسایلتو جمع کن و اون گوش نمیده چاره این رفتار هم محرومیته یعنی وقتی نافرمانی میکنه باید ازچیزایی که دوستش داریم مثل تلوزیون یا پارک محرومش کنیم
سلام
این پست یک پیشنهاده اینجا میزارم هر کس نظرش رو بده تا بتونیم جمع بندی کنیم جوابتون رو تو تاپیک انتقال تجربه بنویسید که راحت بشه نتیجه گیری کرد.


بچه هامون شکر خدا دو ساله شدن و خوب نیازشون به بازی با همسن و سالاشون بیشتر شده می تونیم این نیاز رو با بردن به مهد یا کلاسهای مادر و کودک ارضا کنیم که هر کدوم مزیت ها و معایب خودشون رو داره یک کار دیگه هم به نظرم می تونیم انجام بدیم اونم اینه که قرارهای هفتگی ترتیب بدیم تا بچه هامون بتونن بیشتر همدیگر رو ببینن با توجه به اینکه امسال تا الان شانس خوبی داشتیم و آلودگی هوا هنوز بساطی علم نکرده به نظرم بد نیست این کار رو بکنیم.
به شخصه دوست ندارم این مکانها جایی مثل کیدز کلاب و ................ باشه چون تو این جور جاها مادرها با هم مشغول میشن و بچه ها با وسایل من بیشتر هدفم روی بازی گروهی مادر و بچه است چیزی مثل کلاسهای مادر و کودک . فکر کنم بشه از خانه اسباب بازی محلات مختلف یا خونه های خودمون استفاده کنیم. فضای بیرون الان سرده اما شاید بشه یکی دو بار حتی پارک هم رفت یا نمی دونم شما اگه نظر بهتری دارین بگین . می تونیم از وبلاگهای مثل بریم بازی و ................ هم ایده بگریم و هر بار یک بازی گروهی رو براشون تدارک ببینیم .

می تونیم حتی محله ای این برنامه رو بزاریم مثلا دو گروه یا چند گروه بشیم. لطفا نظر بدید تا این ایده رو پخته کنیم .بچه های شهریوزی دارن این کار رو میکن و فکر کنم کار خوب رو تقلید کردن کار بدی نباشه :)
امید دارم، پس هستم
2810
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792
پربازدیدترین تاپیک های امروز