سلام به همه مامانهای داغدیده🖤
من چند روز پیش روز مادر بچم به دنیا اومد و منو مامان کرد و بعد از چهار روز پر کشید😭😭😭😭
تو رو خدا شما که تجربه دارید و میدونید تحمل این درد چقدر سخته برام دعا کنید که هرچه زودتر منم برم پیش پسرم😭😭😭😭
سلام عزیزم
تسلیت میگم بهت
میفهمم چه حال بدی داری، میفهمم شوکه و پر دردی
اون اولی که پسرمو از دست دادم اومدم ای تاپیک فقط میخوندم، میدیم پیام کسایی که چند سال از ماجراهاشون میگذشت و میگفتم ممکن نیست من زنده بمونم و چند سال بگذره، ولی گذشت اما تلخ و پر درد
اصلا آسون نیست
خیلی به خودت حق بده که عذاداری کنی گریه کنی رعایت حال هیچ کس رو نکن
بعد یک مدت هم کارهایی که حالتو بهتر میکنن رو شروع کن
فکر کردن زیاد و پادکست هم کمک میکنه
وقتی زایمان کردم و بچمو دیدم از خوشحالی رو ابرا بودم😭 هرگز فکر نمیکردم بخوام توی نی نی سایت دنبال یه همچین تایپیکی باشم 😭 حتی فکر نمیکردم چنین چیزی وجود داشته باشه😭
بچم پر کشید ولی منو خاک کردن😭
خدا به من خیلی بد کرد خیییلییی😭
من الان 39 سالمه. همین بارداری رو هم با کلی استرس پشت سر گذاشتم. الان من موندم و دست خالی😭 من موندم و شوهری که داره جلوم ذره ذره آب میشه و دم نمی زنه😭 ما روزای سخت زیادی رو با هم و بی پشتوانه پشت سر گذاشتیم. فکر میکردیم این بچه شیرینی خداست که برای آرامش دل ما فرستاده و خواسته یه بار بی دغدغه یه چیزی داشته باشیم اما نگو این بار خدا میخواسته از بیخ و بن نابودمون کنه 😭😭😭 یه فرشته زیبا رو اورد نشونمون داد و نذاشت دلمون بهش خوش باشه😭😭😭 تشنه بردمون لب چشمه و تشنه برمون گردوند😭 متنفرم از قسمت و حکمت و شاید و اگر😭 متنفرم از صبر برای دردی که خدا برام خواست😭😭😭 دارم دیوونه میشم😭😭😭
دقیقا همینه
من بچم دوازده روز ان ای سیو بود با اینکه بعد عمل حالش خوب نبود من حتی یک صدم ثانیه فکر نبودش به سرم خطور هم نکرد
مگه میشه ادم به نبود بچه اش فکر کنه حتی تو اون شرایط
من خودم شخصا تمام تفکرات و هر چی که فکر میکردم درسته رو کلا ریختم دور
میدونی خیلی تلخه اما اون چیزی که آدم رو میسازه امید نیست، نا امیدیه
من تا اون لحظه ای که امید داشتم خدا کاری کنه خیلی حالم بدتر بود، یا حتی اون اولا فکرهای عجیب، فکر میکردم الان زنگ میزنن میگن اشتباه شده چه میدونم عوض شده هرچی بعد مینشستم ساعتها دعا میکردم فقط زنده باشه حتی پیش من نباشه، بعد دیدم هی دل غافل، خودت گذاشتیش تو خاک... خدا هم هیچ کاری نکرد
ببخش حرفام تلخه میدونم فقط میخوام بهت بگم به خودت فرصت بده، انکار قسمتی از سوگه، خشم، افسردگی
چقدر سختی کشیدین، حیف حیف
کاش کاری ازم برمیومد
کاش کاش کاش...
حرفاتون حرف دل سوخته منه😭 نه ماه خیال میکردم بچمو از لطف و کرم خدا و ائمه دارم😭 نه ماه شکر کردم و شکر کردم و شکر کردم😭 نه ماه هرچی سرمون اومد بازم از دعا و قرآن کوتاه نیومدم و نا امید نشدم و گفتم هرچی بشه مهم اینه که قراره تو خونمون یه هدیه آسمونی بیاد😭 اما خبر نداشتم خدا نشسته داره دونه دونه لحظه ها رو به هم میبافه که خوب که من دیدمش و وابسته شدم و تمام دردها رو بخاطرش تحمل کردم بزرگترین بلا رو سرم آوار کنه و بشینه بهم بخنده😭 بچه من توی 35 هفته با وزن سه کیلو و قد 51 با ریه و بدن سالم به دنیا اومد. فقط بخاطر زایمان طبیعی سخت گفتن چند روز توی بخش نوزادان باشه تا خیالمون راحت بشه. حتی اکسیژن بهش وصل نبود. حتی زردی نگرفت و قوی بود. وقتی پر کشید خود کادر بیمارستان شوکه شدن و گریه میکردن😭 دکترش فوق تخصص پریناتولوژی بود میگفت من نمیتونم دلیلشو بفهمم😭 دلیلش فقط خواست خدا بود😭 خدایی که چهل سال عبادتشو کردم و هرچی به روزم اومد شکرش کردم😭 خدایی که فکر میکردم خیلی مهربون و بزرگه😭
جانم
میدونی منم نتونستم هضم کنم که وفتی قرار بود بره چرا باید میومد انقدررزجر میکشیدیم و میرفت، بعد یک مدت دیگه فهمیدم دلیلش خیلی مهم هم نیست، با تمام درد و غمم، از اینکه دیدمش بغلش کردم بهش شیر دادم یک شادی احمقانه ای تو دلمه که نمفهممش حتی، فقط میدونم در کل این مصیبت میارزید به دیدنش و داشتنش هر چند خیلی کم
این درد برای من شخصا با هیچ حکمت خدا توجیح نمیشه
شبهای سختی داری، لحظه هات خیلی کند میگذرن
فقط بدون دیگه اون آدم سابق نمیشی
