سلام خوبید
منم امروز ۵۹ روز میشه که بچمو تو ۲۳ هفته از دست دادم بخاطر طول سرویکس و دهانه رحمم خیلی حالم خرابه هر کار میکنم حالم خوب نمیشه همش یاد حرکتاش میفتم یاد بدنش که وقتی دنیا اومد از پشت دیدمش .بهم گفتن شبیه همسرم بوده هی تو ذهنم تصورش میکنم .شوهرم منو نمیبره سر خاکش میگه حالت خراب میشه.چند شب پیش اول خواب بچمو دیدم قیافش رو قشنگ دیدم لخت بود انگار تازه دنیا اومده باشع گریه میکرد از خواب پریدم دوباره خوابم برد خواب دیدم همسرم سنگ گذاشتع بود رو خاکش روی سنگ تصویر یه پسر بچه که گل محمدی میریخت روی زمین حک بوده انقدر تو خواب نشستم سر خاکش گریه کردم زجه زدم تا بیدار شدم .دوست ندارم کسی بیاد خونمون یا جایی برم دوست ندارم با کسی حرف بزنم نمیدونم چیکار کنم
بچه ها تو تلگرام گروه ندارید اینجا یخورده سخته اومدنش