اینجافقط من بدهکارشدم ببخشیدخداخودش قصاوت کنه
خواهش میکنم صلوات بفرستین
الهم صلی علی محمد وال محمد وعجل فرجهم
ممنونم که میفهمی..دقیقا وجدانم راحته..
من واسه مهرک دعا می کنم و خیلی سعی کردم کمکش کنم و هر کاری کنم که امیدوار بشه و خودشم میدونه نمیخوام اینجا بگم...و انجام هم دادم.
الانم چون اینجا این مسئله رو باز کرد مجبور شدم برای اینکه سو برداشت نشه جواب بدم.
من که پشت تلفن اینو نگفتم..من بهت پیام دادم..مهرک جان من بعد از این اتفاق حتی خیلی از دوستایی که به واسطه همسرم با من دوست شدن و فکر کردم باهاشون حرف بزنم شاید حالم بدتر بشه حذفشون کردم چون حقمه که با هر کی بخوام ارتباط داشته باشم.
با توام خودم خواستم در ارتباط باشم و هدفم هم فقط کمک کردن بود خیلی سعی کردم بتونم روت تاثیر بزارم ولی چون علم روانشناسی بلد نیستم و از همه مهمتر اینکه خودم حالم خیلی تعریفی نداره دیدم این کار من نیست و اولویت هر کس تو زندگی خودشه.دیدم این همه رو خودم کار کردم بی نتیجه می مونه
مهرا جان، این توقع ات بیش از جده.
اگه واقعا دوست ماری هستی باید درک کنی، اولا قبل زنگ زدن باید پیام بدی که ایا میتونه حرف بزنه اصلا ماری اون لحظه حوصله حرف داره، دوما ماری صادقانه بهت گفت از حرفات تحت تاثیر قرار میگیره. سوما بهت گفته جلوی شوهرش نمیخواد حرف بزنه.
من کاملا حق رو به ماری میدم.
مهرا جان میدونم غم بزرگی توی دلته، دخترت رو از دست دادی اما ببخشید که صادقانه بهت میگم: شما چه توقعی از ماری داری؟ اون هم پسرش رو از دست داده، اون هم غمگینه. ماری خیلی قلب مهربونی داره، اگر من جای ماری بودم نه تنها جواب زنگت رو نمی دادم و بلکه بعدش هیچ توضیحی هم نمی دادم.
خیلی عجیبه بخدا بعضیا اصلا همدلی کردن بلد نیستن یه لحظه آدم خودشو به جای مادرایی مث ما بزاره دلش کباب میشه..شایدم قصدی نداشتنااا درکشون پایینه..آخه درک کردن دیگران بیشتر یه موهبت ذاتیه گرچه یه بخشش اکتسابی هم هست
من نمیتونم جای شما باشم مهرا جان.
من جای خودم هستم و در این جایگاه هرگز به خودم اجازه نمیدم به ماری یا هر یک از دوستان زنگ بزنم.
از مادرم نصیحتی توی گوشم دارم، بهم گفت در مقابل اطرافیانت شاد باش و غم ها و سختی های زندگی ات رو بهشون منتقل نکن، شاد کردن دل اونها باعث شاد شدن دل خودت میشه.
بچع ها لطفا زود از هم دلگیر نشین چون هممون سختی کشیدیم زود رنجیم کم توقع شدیم خدا خودش کمکمون کنه البته باید خودمونم همت کنیم
هدانا، ماری شما می دونید که از روز اول پریودی تا روز چندم باید رحم رو گرم کنیم و ماساژ بدیم؟
بخدای بزرگ قسم که خودش شاهده و مهرک هم شاهده هر چی هم زنگ زده با خوشرویی حرف زدم حتی طفلک پرسید مزاحم نیستم؟ ولی من میگفتم اگر میتونی مرهم درد یکی باشی سعیتو کن.. همه این داستان ها خوب بود تا اینکه من اونروز گفتم:مهرک انرزی منفی نده کفر نگو..نه که من قدیسه هستم من خودم پر از گناهم اصلا هم دینم کامل نیست و ادعایی ندارم..بعد اومد گفت ناراحتم کردی پیش بچه ها دلمو شکوندی خردم کردی..گفتم چشم ازت عدر میخوام و اومدم تو جمع گفتم بچه ها مهرک ناراحت شده من هم خصوصی هم اینجا ازش عذرخواهی میکنم و گفتم حلالم کن که راحت بتونه دوباره بیاد تاپیک...
نه عزیزم من نمیدونم.ولی میدونم در طول روزهای پریودت تا جایی که میتونی سریجات و لبنیات اصلا نخور..مث خیار و هندوانه و گوجه و شیر و ..هر چی که طبع سرد داره.سعی کن با خوردن دم نوش زنجبیل و دارچین گرم نگهش داری..اینا رو امتحان کردم چون الان تو اقدامی..مثلا تو دوران پریودت حتما شبا دور کمرتو با یه شال ببند بعد بخواب یه گرم نگهش داره...
ماری جان، ممنون به خاطر همه مهربونی ات.🌹🌹
حرفایی که توی این گروه نوشتی، انرژی مثبت بود تا الان.
لطفا این جریان رو هم شما و هم مهرا، فراموش کنید.
برگردید به زمانی که هیچ تماسی باهم نداشتید و فقط پیام توی این تاپیک رو میذاشتید.
من هم با مدام غم و غصه نوشتن موافقم نیستم. همه ما نیاز به جملات مثبت داریم. فکر میکنم همه دوستان اینجا ، الهام، تنها ۹۶، دلشکسته و بقیه هم موافقند.
ما میتونیم از غم و غصه ها مون بگیم، گریه کنیم و خودمون رو خالی کنیم ولی یادمون نره باید از چیزهای خوب و آرزوهای خوب و کارهای مثبت هم بگیم و به هم آرامش بدیم و کمک کنیم واسه پیدا کردن آرامش مجدد زندگیمون.
