الهی عزیزم واقعا سخته
من مدیون مامانم هستم که نذاشت عملم کنن آمپول هم نمیتونستن تجویز کنن چون سقط قبلیم بقایا رو با آمپول دفع کردم مامانم برام داروگیاهی آورد بعد دو روز دوتا جنین دفع شدن ولی شاید باور نکنی حتی دست و پاهاشون جوونه زده بود ازشون عکس گرفتم بعضی وقتای تنهاییم به عکساشون نگاه میکنم گریع میکنم
بمیرم برای دلت منم یکساله که حتی حسرت گریه هاشم مونده تو دلم ازش فقط برام یه سنگ مزار سرد مونده که جز اونجا جایی رو واسه تخلیه احساسات مادرانم ندارم همش میرم اونجا محکم میزنم از سنگ داد میزنم که پاشو پاشو جوابمو بده توکه وقتی خواب بودی تا من جیکم درمیود زودتر از خواب بیدار میشدی الان چیشده که این همه صدات میزنم ولی صدات درنمیاد
اره عزیزم من از اول که خواستم اقدام کنم همش زیرنظر دکتر بودم چون تو شهر غریبم نمیخواستم مثلا مشکلی پیش بیاد نمیدونستم بعضی دکترا جون آدمیزاد براشون مهم نیس
تندتند دارو میداد آمپول میداد که زود باردار شم اولی که سقط شد باز گفت بعد از سه ماه بیا پیشم بعد سه ماه رفتم همون آشو همون کاسه بعدشم که سونو گفت جنینا مردن و تو لوله سمت راستن بهم گفت خو براچی اومدی پیشم برو بیمارستان عمل کن
منم اصلا نمیتونم از کلمه ی مردن استفاده کنم خیلی برام سنگین میاد که بگم میرم سرقبر .....بعضی اوقات که همسرم زنگ میزنه میگه میرم مزار میای،سرش داد میزنم که ازاین کلمه استفاده نکن من بدم میاد بگو میرم پیش فاطمه نگو میرم سرقبرش
چه خواب قشنگی انشالله که خیر باشه عزیزم
