مادرهایی که بچه از دست دادین والان دوباره یا اقدامین یا باردارین و یا هم دوباره مامان شدین بیان با

انشا...سال دیگه بچه خودتوتوگهوارش تکون بدی عزیزم

از اونروز ک ماه محرم شده بیچاره شوهرم فقط حواسش به تلویزیون یا جایی هست ک من صدای عزاداری اینا رو نشنومم  اون روز به حدی بغض داشت خفه ام میکرد و رفتم خونه پدرشوهرم تا وارد شدم تلویزیون داشت نوحه گلی گم کرده ام رو میخوند اصلا دیگه نفهمیدم کجام کی اونجاست دست خودم نبود با صدای بلند انقدر گریه کردم ک خالی شدم تمام بغض های ک این مدت خورده بودم خیلی بد بود خیلی کاش حداقل یکیش میموند کاش حداقل من انقدر سنگ بودم ک هیچی نمیفهمیدم کاش 

امروز من هم خیلی بغض دارم همش توی چشام اشک جمع میشه و گلوم رو یه چیزی فشار میده اما نمیتونم به خاطر شوهرم گریه کنم.

از طرفی پیاماتون رو میخونم و و واقعا اشکم در آمده.  از اینکه اینجا دوستای خوبی دارم با قلبهای خیلی مهربون❤، با اینکه فقط مجازی با هم ارتباط داریم و چیز زیادی از هم نمی دونیم ولی از صمیم قلبتون برام دعا میکنید که مشکلم حل بشه، برام خیلی ارزش داره و این برای بزرگترین نعمته. خدا رو شکر  به خاطر دوستان مهربونی مثل شما ❤

میفهمم منم در طول روز بارها میاد جلو چشمم یهو بهم میریزم ولی باز به خودم نهیب میزنم میگم قوی باش .اون رفته دیگه برنمیگرده.من به تناسخ باور ندارم ولی همسرم میگه مطمئنم روحش توی کالبد بچه بعدی چه پسر چه دختر میاد پیشمون

الان این کارای تو بیشتر داره دل همسرتو آتیش میزنه..تو از کجا میدونی خدا دوباره بهت دختر نمیده؟؟؟؟

توام مث منی گلم.منم فک میکنم دیگه پسردارنمیشم...حس میکنم حسرت پسرم به دلم میمونه

عزیزم به فال نیک بگیر .من متنو خوندم موی تنم سیخ شد.انشالله حاجت روا بشی.امام حسین عزیز خداست آبروی دو عالم هست.روح پاکشون همه جا پیش ماست و از دل های شکسته مون خبر داره

اتفاقا من با خودم گفتم خدایا من تو این شهر غریبم تاسوعا عاشورا هم مراسم نمیرم ولی منتطر یه نشونه از امام حسین میشینم و شک ندارم و منتظرم ببینم آقا چه کار میکنه

منم یه مادر داغدیده ام بچه ی من پنج سالش بود،حرف میزد،شعر میخوند ،قصه بلدبود و....یه دنیا خاطره ازش دارم...،ولی رفت پیش خدا...

با همه ی ببچگیش اینقدر بزرگ بود ک زمین جاشو نداشت....

با حکمت خداوند مشکلی ندارم اما خیلی دلم تنگشه،خیلی زیاد....

غمش برای انسانی ب کوچکی و حقیری من زیادی بزرگه....

یکسال گذشت اما من ب نبودنش عادت نکردم،شب و روز جلو چشمامه....

عزیز دلم حالتو میفهمم..بزرگی و کریمی خدا رو دست کم نگیر مطمئنم به زودی دلت شاد میشه

هر چی انرژی منفی بدی اون اتفاق میوفته.اگر واقعا پسر میخواهی کتاب معجزه شکرگزاری رو بخون تمریناتشو انجام بده شک نکن خدا بهت پسر هم میده

عزیز دلم خیلی خیلی متاسفم واقعا غم بزرگیه اصلا قابل وصف نیست.هیچی ندارم بگم.خدا بهت صبر بده..اصلا روم نمیشه هیچی بهت بگم و دلداریت بدم چون دردت خیلی بزرگتر از غم منه.فقط دستامو میبرم بالا و از خدای بزرگ میخوام بهت صبر بده و دلتو شاد کنه به حق آبروی خانم فاطمه زهرا.آمین

نمیدونم ناامیدی میگم شایدناشکری کردم نده ادمی وهزاران حرف وبیم وترس وناامیدی

نمیدونم خودمم یجوری شدم خدا خودش یه نگاهی کنه

خدا صبرت بده عزیزم داغ تو خیلی سختتره ..اگه ناراحت نمیشی عزیزم بگو چه اتفاقی افتاده...