الهی امشب همتون حاجت رواشید
اخی عزیز دلم انشالله قلب فرشته بعدی ات صد سال برات بزنه
نه عزیزم فکر نمیکنم دلیلش مواد شیمیایی باشه
من خودم با رادیو اکتیو کار میکنم که وقتی حامله شدم بهشون گفتم ضرر نداره برای جنین ام
گفتن نه چون اون اشعه رادیواکتیو که بمن نمیرسه من فقط بیمار رو آماده میکنم برای اشعه رادیواکتیو و بعد اتاق رو ترک میکنم و به بیمار اشعه میدم پس به من و جنین نمیرسه . البته من همون اول که حامله شدم ازشون پرسیدم .
برای شما هم فکر نمیکنم مواد آزمایشگاه باعث ایست قلبی جنین شده باشه .
تازه من به بیمارهای سرطانی رادیواکتیو میدادم که خیلی دوز بالاتری از اشعه عادی برای عکس برداری بود
ولی قلب بچه هیچی نشد
اون هفته ۲۲ هم ایستاد دلیلش چیز دیگه بود چون من فقط ماه دوم و اوایل سوم بیمارستان کار کردم که قلب بچه سالم بود
و بقیه اش رو توی خونه بودم که امتحان داشتم و کلا گفتم دیگه نمیام بیمارستان بخاطر شرایط زودرس بودنم
خوب اگه نمیتونی دردا کنی عزیزم باهاشون برو بیرون برو خونشون وقتت رو پر کن باهاشون . تنهایی بدتره باعث میشه آدم همش فکر کنه بگه چرا این اتفاق افتاد چرا برای من افتاد چرا خدا با من اینکارو کرد
هزار چرای دیگه
کاش من نزدیک مامانم خواهرام بودم همش میرفتم خونه هاشون
من برای استخراج ترکیبات مورد نظرم از الکل ها (متانل، اتانول، ایزوپروپانول)، کلروفرم خیلی زیاد استفاده میکنم، همچنین با وسایل مربوط به PCR و ژل اگارز و اکریل امید، که واقعا خوب نیست تنفس اینها.
کار با اشعه هم توی دانشگاه اینطوری است که همه از خودکار مخصوص استفاده میکنند و هر بار ورود و خروج به اتاق، میزان اشعه دریافتی رو چک میکنند اما به محض بارداری، اجازه ورود به اتاق رو نداریم.
استادم بهم گفته تو از همون ماه اول که می فهمی بارداری حق نداری توی آزمایشگاه کار کنی و فقط باید توی اتاق پشت کامپیوتر بشینی. البته اون خیلی حساسه. چون خودش رحمش رو برداشتند و هیچ بچه ایی نداره.
