عزیزم،من هم خیلی اوقات مثل شما میشم.انگار هیچ کس آدمو درک نمیکنه،فکر میکنی همه ازت توقع دارن،هیچ کس کارایی که میکنی نمی بینه و خیلی چیزای دیگه.
چند تا نکته میگم امیدوارم به آرامش قلبی و روحی تون کمک کنه.چند شب پیش من با یکی صحبت و درد دل میکردم،ایشون گفتن باید اول ببینی چی حالتو بد کرده اونو پیداش کنی،بعد ببینی چی حالتو خوب میکنه،همون کارو انجام بده تا بهتر بشی...
شما گفتید رانندگی کردم و گریه کردم،،،،گریه خیلی وقتها حال آدمو بهتر میکنه،یه جور دل آدمو آروم میکنه مخصوصاً اگه به این گریه کردن هم جهت بدید ...
نکتهٔ دیگه اینکه هر وقت خیلی ناراحت بودید و از لحاظ روحی حالتون خوب نبود،یاد داشته هاتون بیفتید.
این کار توی اون لحظه که حال روحی خرابی داریم خیلی سخته،اما نتیجه ی خوبی داره.
بذارید از خودم بگم،وقتی من با خودم فکر میکنم فقط به چند تا از نعمتهایی که خدا به من لطف کرده و داده،،،می بینم که چقدر گاهی غافلم از داشته هام که خیلی ها حسرت نداشتن اونها رو دارن،مثل بچه هام که تمام دارایی من اند مثل سلامتی مثل داشتن سقفی بالای سرمون مثل امنیت مثل خیلی چیزای دیگه که هر کس میتونه داشته باشه و بابتش شکرگزار باشه.
عزیز دلم،،،،وقتی پسرم شش ماهش بود با خودم میگفتم کی میشه شش سالش بشه ببرمش مدرسه...
شش سالگیش وقتی میخواستم ببرمش مدرسه یاد حرف خودم افتادم توی شش ماهگیش....
الان پسرم هجده سالشه،خدا همه ی بچه ها رو برای پدر و مادراشون حفظ کنه،بچه های منم بین اونها،،،،،،
از شیرینی الان کودکتون لذت ببرید،،،
بگذارید گاهی خونه نامرتب باشه،،،،
خونه باید محل آرامش باشه،همش که نباید شما خسته بشید،،،،یک روز کامل استراحت کنید،اما هیچ وقت ناامید نباشید،شما همین الان هم که گزارش میدید و میگید کاری نکردم کلی کار انجام میدید...
امیدوارم این حال ناخوشایند از شما دور بشه و از زندگیتون لذت ببرید و همیشه در کنار عزیزانتون شاد و سلامت باشید
ببخشید روده درازی کردم.
خیلی حرفهای دیگه میخواستم بزنم که خیلی طولانی میشد و از حوصله خارج بود.قصدم فقط کمی همدلی بود.🌼🌹