بچه ها جون کمکم کنید ....من سر شغلم واقعا به بحران روحی رسیدم

چند بارتاپیک زدم وجواب نگرفتم....این دفعه همه خواهرانه کمکم کنید...من شغل خوبی دارم که خیلی ها دوست دارن .و....نمی خوام وارد جزئیاتش بشم صل مطلب اینه که من از کارکردن بدم میاد از اول هم دوست داشتم خانه دار باشم اما نشد.....شوهرم کارمناسبی که داشت را ازدست داد ورو من حساب بازکزد که برم سرکار وهمه خانواده ها منو تحت فشار روح وروان گذاشتن برو سرکار .و....اما من واقعا اکراه دارم ازشوهرم به خاطراین موضوع که نمیتونه خودش زندگی را بچرخونه بدم اومده ....خب دوست ندارم دیگه با زجر وشکنجه هرروز میرم سرکار یک نوزاد 5ماهه هم دارم .و3ساله که شاغلم....جزیئات کاری ام را نمی خوان بحث کنم فقط دارم داغون میشم از این مسوئلیت ناخواسته ....منو درک می کنید؟؟؟؟؟من تو خونه آرامش داشتم شوهرمو دوست داشتم اما حالا ازهمه کاراش بدم میاد چون خانه داربودن ولسه من یک اصل بود .واین اصل ازبین رفته ودرازاش چیزی ندارم که دلمو خوش کنم....