خیلی از کسانی که میخواهند این سبک زندگی را از همان ابتدا رد کنند، میگویند که مینیمالیست بودن یعنی نباید خانه و ماشین و تلویزیون داشته باشی. یا مثلا بعضیها میگویند که مینیمالیست بودن یعنی تعداد وسایلی که داری کمتر از صد تا باشد. واقعیت این است که مینیمالیسم هیچکدام از اینها نیست اما اگر هدف شما رسیدن به این موارد باشد، مینیمالیست بودن میتواند کمکتان کند.
مینیمالیسم ابزاریست که شما را به حس رهایی میرساند؛ رهایی از نگرانی و اضطراب هرروزه، از افسردگی و از فرهنگ مصرفزدهای که همهمان گرفتارش شدهایم.
خریدن و داشتن، به خودی خود بد نیستند. اما به نظر میرسد که در زندگیهای امروز، این داشتنها بیش از حد برایمان مهم شدهاند. اینقدر مهم که سلامتی، روابط انسانی، علایق و رشد و توسعهی فردیمان را به راحتی فدایشان میکنیم. یک لحظه فکرش را بکنید. موافق نیستید؟
مینیمالیسم به ما نمیگوید که به دنبال داشتن شغل و خرید خانه و ماشین و چیزهای دیگر نروید. بلکه به ما اجازه میدهد تا آگاهانه انتخاب کنیم و وقت و انرژی و پولمان را صرف چیزهایی بکنیم که واقعا اهمیت دارند.